Prawo do odliczenia podatku od wydatków związanych z samochodem osobowym.

22.9.2014

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 4 czerwca 2014 r. (data wpływu 9 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 września 2014 r. (data wpływu 8 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z samochodem osobowym ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do 100% odliczenia podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z samochodem osobowy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 września 2014 r. o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka posiada flotę samochodów osobowych, które są wykorzystywane głównie przez przedstawicieli handlowych oraz managerów zajmujących się bezpośrednim kontaktem z klientem (odbiorcą produktów). Spółka zgłosiła te pojazdy jako wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej (VAT-26) i ustaliła zasady używania tych pojazdów, z których wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zdarzają się przypadki, że osoby zatrudnione w firmie bądź osoby z poza firmy chcą wynająć któryś z samochodów firmowych, który akurat nie jest wykorzystywany do realizacji zadań służbowych bo np. są to godziny popołudniowe, dni wolne od pracy lub samochód jest jeszcze nieprzydzielony do konkretnej osoby. Spółka w takim przypadku wynajmuje samochody wystawiając fakturę VAT za wynajem stosując stawkę rynkową wynajmu dla tego typu samochodów (głównie skoda), tj. 0,50 zł za 1 km przejechany przez samochód oraz także prowadzi ewidencję przejechanych kilometrów w trakcie wynajmu samochodów. Dodatkowo Wnioskodawca podkreślił, że przedmiotem działalności Spółki jest także oddawanie samochodów w odpłatne używanie na podstawie wynajmu.

W piśmie z dnia 3 września 2014 r. ? stanowiącym uzupełnienie wniosku ? Zainteresowany wskazał, że:

Samochody osobowe, o których mowa we wniosku są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
1. Wprowadzono regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej oraz prowadzenia szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu. Ponadto pojazdy samochodowe wynajmowane są tylko i wyłącznie w soboty i w niedziele oraz w godzinach popołudniowych po zakończeniu powierzonych zadań służbowych.
2. Istnieje nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych za pomocą GPS. Z regulaminu wynika, że brak jest możliwości wykorzystania pojazdów na inne cele niezwiązane z realizowanymi zadaniami służbowymi. Ewidencja przebiegu pojazdu przez użytkownika zawsze jest porównywana z danymi z GPS.
3. Nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych polega na:
  1. Tankowanie pojazdów samochodowych odbywa się poprzez karty paliwowe. Podczas tankowania zawsze podawany jest stan licznika;
  2. Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, w której zawarty jest stan licznika na dzień rozpoczęcia ewidencji i stan licznika na dzień zakończenia prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu prowadzona jest w systemie miesięcznym. Na koniec każdego okresu, ewidencja oraz stan licznika podawany podczas tankowania porównuje się z danymi z GPS oraz z zadaniami służbowymi zleconymi osobie korzystającej z pojazdu samochodowego.
4. W firmie z pojazdów samochodowych korzystają osoby zajmujące się sprzedażą. Korzystanie z pojazdów samochodowych odbywa się zgodnie z regulaminem używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.
5. Osoby zatrudnione poza siedzibą firmy są zobowiązane do parkowania pojazdów samochodowych na parkingach strzeżonych wskazanych przez Wnioskodawcę lub w przypadku braku parkingu strzeżonego w miejscu zamieszkania.
6. Wprowadzono obowiązek zostawiania po godzinach pracy pojazdów samochodowych na parkingu strzeżonym wskazanym przez Wnioskodawcę lub w miejscu zamieszkania pracownika zatrudnionego poza siedzibą firmy bez możliwości ich pobrania. Weryfikacja danych z GPS pozwala potwierdzić prawidłowość korzystania z pojazdów samochodowych.
7. Istnieje nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych za pomocą GPS.
8. Aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych pracownika Wnioskodawca wprowadził regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Na podstawie regulaminu prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu wykluczająca możliwość wykorzystywania pojazdu samochodowego do celów prywatnych. Dane wynikające z ewidencji przebiegu pojazdu porównywane są z danymi z GPS. Wynajem pojazdu samochodowego jest możliwy na wniosek pracownika w godzinach popołudniowych po wykonaniu zadań służbowych oraz w soboty i w niedziele.
Pojazdy samochodowe wynajmowane są zgodnie z podpisaną umową z Najemcą, w której określone są zasady korzystania z pojazdów samochodowych. Po przekazaniu pojazdów samochodowych do najemcy Wnioskodawca nie ma możliwości korzystania z ww. pojazdów. Nadzór nad sposobem ich wykorzystania polega na weryfikacji stanu licznika oraz danych z GPS.
Została złożona naczelnikowi urzędu skarbowego informacja VAT-26 o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, w terminie 7 dni od dnia, w którym został poniesiony pierwszy wydatek związany z przedmiotowymi pojazdami.
Wydatki związane z pojazdami to: koszty eksploatacji pojazdów samochodowych, paliwo, leasing.
Każdy najemca pokrywa we własnym zakresie wartość paliwa zużytego w trakcie używania pojazdu samochodowego. W takim przypadku faktury za tankowanie pojazdów są wystawiane na najemców.
Najemca wynajmuje pojazd ?zatankowany do pełna? a Wynajmujący odbiera ?zatankowany do pełna? pojazd od najemcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym przypadku Spółka może stosować 100% odliczenie podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z samochodem osobowym wykorzystywanym na cele służbowe oraz na wynajem?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego od wszystkich wydatków dla samochodów osobowych wykorzystywanych do jazd służbowych oraz do wynajmu biorąc pod uwagę to, że samochód jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy ? w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. ? kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a) i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51).

Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
należnego z tytułu:
1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
4. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku ?mieszanego?.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie ?mieszane? należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób ?mieszany?.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów ?mieszanych?.

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony ? ze względu na swoje cechy konstrukcyjne ? służy co do zasady użytkowi ?mieszanemu?, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i 2 występują jednakże wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
? jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Ponadto należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ww. ustawy wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

W powołanych wyżej przepisach art. 86a ustawy ustawodawca zawarł szczególne uregulowania dotyczące określenia wysokości przysługującej do odliczenia kwoty podatku naliczonego. Taka konstrukcja oznacza, że w sytuacji, gdy znajdzie zastosowanie szczególne uregulowanie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy, wówczas podatnik może skorzystać jedynie z ograniczonego prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jeżeli jednak przepis art. 86a ust. 1 ustawy nie znajdzie zastosowania (vide: art. 86a ust. 3 ustawy), wówczas znajdą zastosowanie ogólne uregulowania zawarte w art. 86 ustawy.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych też względów ? dla celów pełnego odliczania VAT ? fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,
wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Podkreśla się, że obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu dla pojazdów wskazanych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy został wyłączony jedynie w przypadkach wskazanych w art. 86 ust. 5 ustawy.

Przy czym użycie w art. 86a ust. 5 ustawy wyrazu ?wyłącznie? wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatny najem, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli nie jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wskazane w przepisach elementy.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności ? art. 86a ust. 6 ustawy.

Elementy jakie powinna zawierać ewidencja zostały wskazane w art. 86a ust. 7 ustawy, zgodnie z którym ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel wyjazdu,
3. opis trasy (skąd ? dokąd),
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
? potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Natomiast w sytuacji, gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika ? w myśl art. 86a ust. 8 ustawy ? wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
obejmuje:
1. kolejny numer wpisu,
2. datę i cel udostępnienia pojazdu,
3. stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
4. liczbę przejechanych kilometrów,
5. stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
6. imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

Przez ?poniesienie wydatku? należy rozumieć dokonanie wpłaty zaliczki na poczet zakupu towaru czy usługi lub też nabycie towaru czy usługi, w zależności od tego która z tych sytuacji wystąpiła jako pierwsza.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej ? jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Na mocy art. 12 ust. 3 ustawy nowelizującej, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 13 ust. 1 ustawy nowelizującej, w przypadku pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, w stosunku do których na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy kwotę podatku naliczonego stanowiła cała kwota podatku od towarów i usług wykazanego na fakturze, nie stosuje się przepisu art. 86a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w odniesieniu do wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 2 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Stosownie do treści art. 13 ust. 2 ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 ma zastosowanie w odniesieniu do umów, o których mowa w tym przepisie:

bez uwzględnienia zmian umowy dokonywanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz
pod warunkiem że:
1. pojazdy samochodowe będące przedmiotem tych umów zostały wydane podatnikowi przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
2. umowa została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Należy wskazać, że z ww. art. 13 ustawy nowelizującej wynika, że w zakresie pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartych przed dniem 1 kwietnia 2014 r., w stosunku do których na dzień 31 marca 2014 r. podatnikowi przysługiwało nieograniczone (100%) prawo do odliczenia podatku od czynszu i rat wynikających z takiej umowy ? nie stosuje się ograniczenia w odliczaniu podatku w wysokości 50%, pod pewnymi warunkami.

Podatnikowi przysługiwać będzie odliczenie w pełnej wysokości od czynszu (rat) wynikających z takiej umowy, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

w umowie tej zawartej przed dniem 1 kwietnia 2014 r. nie dokonano zmian po dniu 31 marca 2014 r.,
pojazd samochodowy będący przedmiotem tej umowy został wydany podatnikowi przed dniem wejścia 1 kwietnia 2014 r., oraz
umowa ta została zarejestrowana przez podatnika dokonującego odliczenia u właściwego dla niego naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. do dnia 2 maja (włącznie).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada flotę samochodów osobowych, które są wykorzystywane głównie przez przedstawicieli handlowych oraz managerów zajmujących się bezpośrednim kontaktem z klientem (odbiorcą produktów). Samochody osobowe, o których mowa we wniosku są wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Spółka zgłosiła te pojazdy jako wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej (VAT-26) oraz ustaliła zasady używania tych pojazdów, z których wynika obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zdarzają się przypadki, że osoby zatrudnione w firmie bądź osoby z poza firmy chcą wynająć któryś z samochodów firmowych, który akurat nie jest wykorzystywany do realizacji zadań służbowych bo np. są to godziny popołudniowe, dni wolne od pracy lub samochód jest jeszcze nieprzydzielony do konkretnej osoby. Spółka w takim przypadku wynajmuje samochody wystawiając fakturę VAT za wynajem stosując stawkę rynkową wynajmu dla tego typu samochodów (głównie skoda), tj. 0,50 zł za 1 km przejechany przez samochód oraz także prowadzi ewidencję przejechanych kilometrów w trakcie wynajmu samochodów. Przedmiotem działalności Spółki jest także oddawanie samochodów w odpłatne używanie na podstawie wynajmu.

Wprowadzono regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej oraz prowadzenia szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu. Ponadto pojazdy samochodowe wynajmowane są tylko i wyłącznie w soboty i w niedziele oraz w godzinach popołudniowych po zakończeniu powierzonych zadań służbowych. Istnieje nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych za pomocą GPS. Z regulaminu wynika, że brak jest możliwości wykorzystania pojazdów na inne cele niezwiązane z realizowanymi zadaniami służbowymi. Ewidencja przebiegu pojazdu przez użytkownika zawsze jest porównywana z danymi z GPS.

Nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych polega na:

Tankowanie pojazdów samochodowych odbywa się poprzez karty paliwowe. Podczas tankowania zawsze podawany jest stan licznika;
Prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, w której zawarty jest stan licznika na dzień rozpoczęcia ewidencji i stan licznika na dzień zakończenia prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu. Ewidencja przebiegu pojazdu prowadzona jest w systemie miesięcznym. Na koniec każdego okresu, ewidencja oraz stan licznika podawany podczas tankowania porównuje się z danymi z GPS oraz z zadaniami służbowymi zleconymi osobie korzystającej z pojazdu samochodowego.

W firmie z pojazdów samochodowych korzystają osoby zajmujące się sprzedażą. Korzystanie z pojazdów samochodowych odbywa się zgodnie z regulaminem używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Osoby zatrudnione poza siedzibą firmy są zobowiązane do parkowania pojazdów samochodowych na parkingach strzeżonych wskazanych przez Wnioskodawcę lub w przypadku braku parkingu strzeżonego w miejscu zamieszkania. Wprowadzono obowiązek zostawiania po godzinach pracy pojazdów samochodowych na parkingu strzeżonym wskazanym przez Wnioskodawcę lub w miejscu zamieszkania pracownika zatrudnionego poza siedzibą firmy bez możliwości ich pobrania. Weryfikacja danych z GPS pozwala potwierdzić prawidłowość korzystania z pojazdów samochodowych. Istnieje nadzór nad używaniem pojazdów samochodowych w trakcie wykonywania obowiązków służbowych za pomocą GPS. Aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych pracownika, Wnioskodawca wprowadził regulamin używania pojazdów samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Na podstawie regulaminu prowadzona jest ewidencja przebiegu pojazdu wykluczająca możliwość wykorzystywania pojazdu samochodowego do celów prywatnych. Dane wynikające z ewidencji przebiegu pojazdu porównywane są z danymi z GPS. Wynajem pojazdu samochodowego jest możliwy na wniosek pracownika w godzinach popołudniowych po wykonaniu zadań służbowych oraz w soboty i w niedziele.

Pojazdy samochodowe wynajmowane są zgodnie z podpisaną umową z Najemcą, w której określone są zasady korzystania z pojazdów samochodowych. Po przekazaniu pojazdów samochodowych do najemcy Wnioskodawca nie ma możliwości korzystania z ww. pojazdów. Nadzór nad sposobem ich wykorzystania polega na weryfikacji stanu licznika oraz danych z GPS.

Każdy najemca pokrywa we własnym zakresie wartość paliwa zużytego w trakcie używania pojazdu samochodowego. W takim przypadku faktury za tankowanie pojazdów są wystawiane na najemców. Najemca wynajmuje pojazd ?zatankowany do pełna? a Wynajmujący odbiera ?zatankowany do pełna? pojazd od najemcy.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że wydatki związane z pojazdami to: koszty eksploatacji pojazdów samochodowych, paliwo, leasing.

Na tle powyższego Zainteresowany ma wątpliwości, czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług będzie mu przysługiwało pełne prawo od odliczenia podatku naliczonego od wszystkich wydatków związanych z opisanymi we wniosku samochodami osobowymi.

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego we wniosku problemu odgrywa przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Działania te muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca stworzył procedury, które nie wykluczają użycia przez pracowników Spółki samochodów do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wynika to przede wszystkim z faktu, że pracownik po zakończeniu obowiązków służbowych zostawia samochód na parkingu strzeżonym poza siedzibą firmy lub też w miejscu zamieszkania, co powoduje, że pojazdy te mogą być wykorzystywane do celów prywatnych, choćby do dojazdów do i z pracy.

Należy bowiem zauważyć, że umożliwienie pracownikowi wykorzystania samochodu służbowego w celu dojazdu z miejsca zamieszkania do pracy i odwrotnie, wraz z zapewnieniem miejsca parkowania samochodu, przede wszystkim sprzyja wygodzie pracownika, który nie musi we własnym zakresie organizować sobie środka transportu do pracy. Przy czym ? co należy podkreślić ? dojazd pracownika do pracy nie ma związku z działalnością gospodarczą pracodawcy. Zapewnienie ułatwienia w tym zakresie ze strony pracodawcy realizuje cel prywatny pracownika, a nie gospodarczy pracodawcy.

Ponadto wykorzystywanie samochodów przez pracowników w celu realizacji ich obowiązków i wynajem tychże pojazdów pracownikom w celach prywatnych nie pozwala na stworzenie jasnych i przejrzystych zasad, z których wynikałby brak możliwości użycia do celów prywatnych w czasie ich wykorzystywania do celów służbowych, czym niewątpliwie jest np. dojazd do pracy z miejsca zamieszkania oraz powrót.

Należy zauważyć, że używanie samochodów przez pracowników do świadczenia pracy na rzecz Wnioskodawcy oraz wynajem stanowi niewątpliwie wykorzystywanie pojazdów do działalności gospodarczej. Jednakże, aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego, powinna być bezwzględnie wykluczona możliwość wykorzystywania pojazdów w inny sposób (przez pracowników) w prowadzonej działalności.

W ocenie tut. Organu proponowane przez Spółkę rozwiązanie polegające na udostępnianiu pracownikom samochodów osobowych w celu ich wykorzystywania jednocześnie do celów służbowych jak i do celów prywatnych (dojazd do i z pracy) oraz udostępnianie ich w oparciu o umowę najmu nie stwarza gwarancji wykorzystania samochodów wyłącznie do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy.

Aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z kosztami eksploatacyjnymi, powinien ww. samochody np. oddać wyłącznie w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, bez prawa wykorzystywania ich w inny sposób (przez pracowników) w prowadzonej działalności. Natomiast wykorzystywanie samochodów przez pracowników do realizacji obowiązków i jednocześnie ich wynajęcie tym pracownikom z możliwością dojazdów do/z pracy i do/z miejsca zamieszkania powoduje, że samochody nie są wykorzystywane wyłącznie na cele wynajmu.

Z uwagi na powyższe spostrzeżenia nie można się zgodzić z twierdzeniem Wnioskodawcy co do tego, że samochody opisane we wniosku będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. Jak wynika z przedstawionych okoliczności możliwe jest użycie tych samochodów przez pracowników Spółki do celów prywatnych ? w tym m.in. w celu dojazdu z miejsca zamieszkania pracownika do miejsca pracy i z miejsca pracy do miejsca zamieszkania. Bez znaczenia jest, że Wnioskodawca prowadzi dla tych samochodów ewidencję przebiegu pojazdu (potwierdzoną urządzeniem GPS) oraz poinformował właściwego naczelnika urzędu skarbowego na odpowiednim formularzu o wykorzystywaniu tych samochodów do celów działalności gospodarczej, ponieważ już z samej procedury sposobu użytkowania tych pojazdów wynika użytek mieszany.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że podjęte przez Wnioskodawcę działania nie spełniają warunków określonych w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją tych pojazdów oraz ich leasingiem. Ponadto z opisu sprawy nie wynika aby zachodziły okoliczności wskazane w art. 13 ustawy nowelizującej, zatem Zainteresowany może dokonywać obniżenia kwoty podatku należnego jedynie w wysokości 50% kwoty podatku naliczonego od powyższych wydatków.

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem paliwa do ww. samochodów osobowych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (?).

Z kolei na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z definicją zawartą w ustawie, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia ?przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel? należy zaznaczyć, że dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym podkreślić, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu ?prawo do rozporządzania jak właściciel? nie można interpretować jako ?prawa własności?, lecz jako własność ekonomiczną.

Należy zauważyć, że w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że paliwo do ww. samochodów nabywane jest poprzez karty paliwowe.

Z uwagi na fakt, że w rozpatrywanej sprawie nabywanymi towarami są paliwa, które są kupowane przez pracowników Spółki na podstawie kart paliwowych, a transakcje te są dokumentowane fakturami wystawionymi na Wnioskodawcę, to w tej sytuacji Zainteresowany posiada prawo do rozporządzania ww. paliwem jak właściciel. W tym przypadku bowiem paliwo będzie nabyte i przekazane do wykorzystania w ramach prowadzonej działalności przez jeden podmiot, tj. Spółkę, a Wnioskodawca nie występuje jako pośrednik przy sprzedaży paliwa.

Kwestie związane z prawem do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem paliwa do napędu samochodów osobowych uregulowane zostały w przywołanym wyżej art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej.

Z ww. przepisów wynika, że do dnia 30 czerwca 2015 r. prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabytych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych przysługuje tylko w przypadku, gdy pojazdy te są przez niego wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej.

Jak wskazano wyżej w analizowanym przypadku samochody osobowe są wykorzystywane przez Spółkę w działalności gospodarczej, jednakże okoliczności ich udostępniania nie wykluczają możliwości użycia ich również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Nie można zatem obiektywnie stwierdzić, że pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W konsekwencji powyższego, w przedmiotowej sprawie nie jest spełniony, wskazany w art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej, warunek dający Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia paliwa do samochodów osobowych opisanych w stanie faktycznym.

Reasumując, z uwagi na fakt, że w analizowanym przypadku samochody osobowe nie są wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki (w rozumieniu art. 86a ust. 4 ustawy) nie jest spełniona ? wynikająca z art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy ? przesłanka warunkująca skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami.

W związku z powyższym na podstawie art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy Wnioskodawcy przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu kosztów eksploatacji tych pojazdów oraz leasingu. Z powyższego względu, tj. w związku z niewykorzystywaniem pojazdów wyłącznie do działalności gospodarczej ? stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy nowelizującej ? do dnia 30 czerwca 2015 r. Zainteresowanemu nie przysługuje natomiast w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na zakup paliwa do napędu przedmiotowych samochodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku ? nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej ? rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację ? w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.