Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie prawidłowości stosowanych przez Spółkę zasad potrącania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13.12.2007r. (data wpływu 17.12.2007r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie określenia momentu potrącenia kosztów podatkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości stosowanych przez Spółkę zasad potrącania kosztów w czasie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Faktura VAT za usługi telekomunikacyjne, data wystawienia 28-12-2006r, termin zapłaty 11-01-2007r., data wpływu do Spółki 04-01-2007r. dotyczyła:

• opłaty za okres rozliczeniowy od 28-11-2006r. do 27-12-2006r. - kwota netto 79,15 zł,
• abonamentu za okres od 28-12-2006r do 27-01-2007r. - kwota netto 1412,00 zł.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka postąpiła w sposób właściwy potrącając całość kosztów tj. 1491,15 zł w 2007r. tj. w dacie poniesienia (terminie zapłaty - 11-01-2007r.)...

Jak uzasadnia Spółka stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w/w koszty rozmów telefonicznych zaliczono do kosztów pośrednich, których nie można bezpośrednio przyporządkować do określonych przychodów, a wtedy są potrącalne w roku, w którym zostały poniesione (a więc stają się kosztami uzyskania przychodów w momencie poniesienia - termin zapłaty). Spółka także kierowała się analogią do przychodów za świadczenie usług telekomunikacyjnych gdzie za datę powstania przychodu należnego uważa się wynikający z faktury termin płatności (art.12 ust. 3d ustawy). Wobec powyższego Spółka całość kosztów tj. 1491,15 zł zaliczyła do kosztów uzyskania przychodu w 2007r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu.

Ponadto, dla poprawności dokonania odliczenia ważne jest ustalenie, w którym okresie rozliczeniowym podatnik może dokonać potrącenia kosztów podatkowych. O powyższym stanowi art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006r.), w myśl którego koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Co do zasady więc, podatnik może odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w roku podatkowym, którego te koszty dotyczą, tj. w roku podatkowym, w którym w efekcie poniesienia tych kosztów uzyskał przychód do opodatkowania.

Jednocześnie, niekoniecznie koszty te muszą być poniesione. Muszą być natomiast znane co do rodzaju i kwoty oraz zarachowane do roku, do którego się odnoszą. W razie braku możliwości zarachowania tych kosztów potrąca się je w roku, w którym faktycznie zostały poniesione.

Z przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zgodnie z cytowanym przepisem określenie podstaw opodatkowania następuje na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych według przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r., Nr 76 poz. 694 ze zm.). Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej stosując zasadę memoriału, określoną w art. 6 ust. 1 ustawy, tzn. w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

W świetle wyżej cytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o rachunkowości za dzień poniesienia kosztu w przypadku, gdy wartość kosztu dotyczącego zakończonego okresu jest znana lub w przypadku, gdy przed zamknięciem ksiąg podatnik dysponuje informacją o wysokości kosztu, będzie to dzień ujęcia kosztu w księgach rachunkowych na podstawie odpowiednich dowodów księgowych. W przypadku, gdy wartość kosztu dotyczącego zakończonego okresu nie jest znana i możliwa do określenia, za dzień poniesienia kosztu należy rozumieć dzień rejestracji otrzymanej faktury (dokumentu źródłowego).

Zgodnie zatem z treścią przepisu art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006r., wszelkie koszty poniesione do czasu zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, dotyczące przychodów tego roku, winny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tego roku.

Jednostka, która otrzymała fakturę za usługi telekomunikacyjne wystawioną w styczniu 2007 roku, a z wykazu rozmów wynika, że dotyczą listopada i grudnia 2006 roku, powinna ująć koszty rozmów w księgach rachunkowych 2006 roku. Taki sposób zarachowania kosztów zgodny będzie z zasadą memoriału (art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości), która zobowiązuje jednostkę do ujęcia w księgach rachunkowych wszystkich obciążających jednostkę kosztów związanych z osiągniętymi, przypadającymi na rzecz jednostki przychodami, dotyczących danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Spółka jest w stanie określić jaka część kosztów dotyczy 2007 roku (abonament), a jaka część roku poprzedzającego 2006 r. (połączenia telefoniczne). W związku z tym nieprawidłowe jest stanowisko Spółki dotyczące potrącenia całości kosztów za fakturę VAT za usługi telekomunikacyjne (dotyczącą roku 2006 i 2007) w dacie poniesienia.

Należy jednocześnie podkreślić, iż w zmienionym stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r., w kwestii poruszanej we wniosku Spółki, dotyczyć będą przepisy art. 15 ust. 4d, ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże ww. przepisy Spółka będzie zobligowana stosować do kosztów uzyskania przychodów od dnia 1 stycznia 2007r. Natomiast rozliczenie roczne za 2006 rok winno odbyć się na zasadach sprzed nowelizacji ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.