Odpisanie wierzytelności poczynając od 2007 r., na które utworzono odpisy aktualizujące nie stanowiące (...)

Odpisanie wierzytelności poczynając od 2007 r., na które utworzono odpisy aktualizujące nie stanowiące kosztu uzyskania przychodu w okresie zwolnienia przedmiotowego od płacenia podatku ? daje podstawę do zmniejszenie podstawy opodatkowania w dacie odpisania

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej , przedstawione we wniosku z dnia 05.09.2007r. (data wpływu 06.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisanych wierzytelności - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów oczekujących na odpisanie wierzytelności, udokumentowanych zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa w X prowadzi działalność niezarobkową. Podmiot działa w oparciu o ustawę z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-rozliczeniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 ze zm. )

W świetle art. 3 ust. 1 wyżej powołanej ustawy celem kas jest gromadzenie środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów, przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej.

Z art. 3 ust. 1 a ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych wynika, że do rozliczeń o których mowa w ust. 1 stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 ze zm.).

W okresie od 01.01.1999 r. do 31.12.2006 r. na mocy art. 17 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, SKOK były przedmiotowo zwolniony od płacenia podatku dochodowego od działalności niezarobkowej w części przeznaczonej na cele statutowe określone w art. 17 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy.

Działalność kredytową SKOK w X rozpoczął od 1998 r. Udzielanie kredytów i pożyczek jest obarczone dużym ryzykiem.

W związku z powyższym wartość należności aktualizuje się uwzględniając stopień prawdopodobieństwa ich zapłaty poprzez dokonanie odpisu aktualizującego zgodnie z art. 35 b ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. z późn.zm.

Odpisy aktualizujące nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu. Nieściągalność wierzytelności oczekujących na odpisanie została udokumentowana zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pierwsze postanowienia komornicze o bezskutecznej egzekucji wypełniające warunki udokumentowania nieściągalności zgodnie z art.16 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy datują się od 2001 r.

We wszystkich tych przypadkach pomimo otrzymania postanowienia o którym mowa powyżej prowadzono w dalszym ciągu egzekucje komorniczą. W efekcie tych działań Podmiot dysponuje powtórnymi postanowieniami komorniczymi o umorzeniu bezskutecznej egzekucji z kolejnych lat przed 2007 r. i z 2007 r. Żadna z powyższych spraw nie ulegnie przedawnieniu w bieżącym roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie :

  1. Czy fakt, że SKOK-i były przedmiotowo zwolnione od płacenia podatku dochodowego od osób prawnych od działalności niezarobkowej w części przeznaczonej na cele statutowe w okresie od 01.01.1999 r. do 31.12.2006 r. ma wpływ na podstawę opodatkowania w roku 2007 ? w sytuacji gdy utworzone przed 2007 odpisy aktualizujące nie stanowiły kosztu uzyskania przychodu, a oczekujące na odpisanie wierzytelności zostały udokumentowane zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiąc koszt uzyskania przychodu...


Stanowisko wnioskodawcy w sprawie:

Wnioskodawcy twierdzi , że odpisanie wierzytelności poczynając od 2007 r. udokumentowane zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych art. 16 ust. 2 pkt 1, na które utworzono odpisy aktualizujące nie stanowiące kosztu uzyskania przychodu w okresie zwolnienia przedmiotowego od płacenia podatku ? daje podstawę do zmniejszenie podstawy opodatkowania w dacie odpisania.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r. wolne od podatku są dochody z działalności niezarobkowej spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych oraz Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, prowadzonej na podstawie odrębnych przepisów, w części przeznaczonej na cele statutowe. Art. 17 ust. 1 pkt 33 został uchylony przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret pierwsze ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. (Dz. U. Nr 20, poz.1957) zmieniającej ustawę z dniem 1 stycznia 2004 r., z tym że zwolnienie, o którym mowa w pkt 33 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r., stosowało się do dnia 31 grudnia 2006 r. w zakresie i na zasadach obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r. (art. 5 ust. 1 i 4 ustawy zmieniającej).

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt.25 lit. b) cytowanej wyżej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem udzielonych przez jednostki organizacyjne uprawnione, na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, do udzielania kredytów (pożyczek) - wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek), pomniejszonych o kwotę niespłaconych odsetek i równowartość rezerw na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

Za wierzytelności, o których mowa powyżej, uważa się te wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana zgodnie z art.16 ust. 2ww. ustawy tj:

1)postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo 2)postanowieniem sądu o: a)oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub b)umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub c)ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo 3)protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.

Z powyżej przytoczonych przepisów wynika, że Podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nieściągalne wierzytelności po zaistnieniu przesłanek zawartych w w/w artykułach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do zagadnienia związanego z momentem zakwalifikowania określonych w postanowieniu o nieściągalności wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzują momentu, w którym należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu nieściągalnych wierzytelności, lecz możliwość odniesienia ich w koszty wiążą z momentem udokumentowania nieściągalności tych wierzytelności.

Jednocześnie termin do zaliczania nieściągalnych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów ograniczony jest przepisem art. 16 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wierzytelności odpisane jako przedawnione.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym w przedmiotowym wniosku, Podatnik był przedmiotowo zwolniony od płacenia podatku dochodowego od osób prawnych w okresie od 01.01.1999 r. do 31.12.2006 r. Postanowienia o nieściągalności, o których mowa w art. 16 ust. 2 pkt 1 Podatnik po raz pierwszy otrzymał w 2001 r. i ponownie przed 2007 r. i w 2007 r. Jednocześnie z wniosku Kasy wynika, że żadna z tych spraw nie ulegnie przedawnieniu w 2007r.

Uwzględniając postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Podatnik może zaliczyć wierzytelności odpisane jako nieściągalne, udokumentowane zgodnie z art. 16 ust. 2 ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodów w roku ich odpisania tj. w roku 2007, jak również w latach następnych, jednakże nie później niż do czasu ich przedawnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika