Czy wydanie gadżetów reklamowych zawierających tylko logo producenta towarów, którymi Spółka handluje, (...)

Czy wydanie gadżetów reklamowych zawierających tylko logo producenta towarów, którymi Spółka handluje, kwalifikuje się jako działanie o charakterze reklamowym, czy też reprezentacyjnym?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.09.2007 r. (data wpływu 08.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gadżetów z logo firmy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.10.2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup gadżetów z logo producenta narzędzi, którymi Spółka handluje.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zakupuje gadżety, zamawiane w ramach zamówienia dla całej grupy kapitałowej, do której Spółka należy. Na gadżetach tych znajdują się tylko znaki firmowe (logo) producentów narzędzi, którymi Spółka handluje. Będą one rozdawane na targach, na których Spółka będzie promować te marki narzędzi, jak również zostaną przekazane handlowcom, aby wręczali je jako upominki dla obecnych i potencjalnych klientów, z którymi będą się spotykać.

W związku z powyższym powstaje pytanie:

Czy wydanie gadżetów reklamowych zawierających tylko logo producenta towarów, którymi Spółka handluje, kwalifikuje się jako działanie o charakterze reklamowym, czy też reprezentacyjnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów w tym alkoholowych. W katalogu tych wyłączeń nie wymieniono wydatków związanych z reklamą produktów lub usług. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości, pod warunkiem , że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy. Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy, należy sięgnąć do definicji zawartych w słowniku języka polskiego. ? Słownik języka polskiego? pod redakcją profesora X definiuje reprezentację jako:

  • grupę osób, instytucję występującą w czyimś imieniu, reprezentującą czyjeś interesy, przedstawicielstwo,
  • okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną.

Z kolei reklama jest definiowana jako:

  • działanie polegające na zachęcaniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów i usług,
  • napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi,
  • efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych ( opinia ).

Reklama jest to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Prowadzona być może poprzez rozpowszechnianie informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.

W ocenie Spółki , spółka przekazując swoim klientom: obecnym i potencjalnym tzw. gadżety, opatrzone w logo marki produktów, które są przez nią sprzedawane ma na celu promowanie marki sprzedawanych produktów oraz lojalnościowe nakłonienie przynajmniej do zapoznania się z ofertą Spółki. W związku z powyższym wręczanie gadżetów będzie miało charakter reklamy, a nie reprezentacji.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), za koszty uzyskania przychodów uznaje koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem, aby wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, winien pozostawać w związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą Podatnika oraz nie może zostać wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy, jako wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Przepis w takim brzmieniu został ustalony ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) i obowiązuje od 1 stycznia 2007 r. Do końca 2006 r. z kosztów uzyskania przychodów wyłączone były koszty reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów (z wyjątkiem reklamy prowadzonej w sposób publiczny). Z dniem 1 stycznia 2007 r. generalnie wyłączone zostały wszelkie wydatki o charakterze reprezentacyjnym. Natomiast wydatki na reklamę są kosztem w pełnej wysokości niezależnie od jej charakteru ( publiczna czy niepubliczna ), ważne aby były to wydatki w celu osiągnięcia przychodu.

Ponieważ pojęcie reprezentacji nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej należy w tym zakresie kierować się wykładnią językową i orzecznictwem sądowym. Zgodnie z definicją zawartą w ?Słowniku języka polskiego? pod redakcją prof.

Y (Wydawnictwo Z,), reprezentacja to ?okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną?. Na gruncie orzecznictwa sądowego zaś można przyjąć, że w przypadku firmy reprezentacja to ?dobre jej reprezentowanie, które może polegać na wystroju firmy, interesującym logo, tablicach informacyjnych, sposobie podejmowania interesantów i kontrahentów' ( wyrok NSA z dnia 26 września 2000 r.-sygn. akt III SA 1994/99). Przekazywanie upominków klientom, zarówno na gruncie orzecznictwa jak i w praktyce gospodarczej, kojarzone jest z kształtowaniem pozytywnego wizerunku firmy, tym samym zawiera się w sferze szeroko pojętej reprezentacji firmy.

W złożonym wniosku Spółka prezentuje stanowisko, że wręczanie gadżetów będzie miało charakter reklamowy, nie reprezentacyjny. Wobec braku definicji pojęcia reklamy w ustawie o podatku dochodowym również w tym miejscu należy odwołać się do innych dziedzin, w których pojęcie to występuje. I tak: stosując definicję słownikową, za reklamę należy uznać ?rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś? (Słownik Języka Polskiego, W, pod redakcją prof. S). Podobnie orzecznictwo sądowe uznaje, że ?celem reklamy jest przekazywanie informacji o towarach (usługach) i nakłanianie potencjalnych klientów do ich nabycia; polega ona głównie na prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych i zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby skłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi); od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, usługi a także marki? (wyrok NSA z dn.14 listopada 2002r. ? sygn. Akt I SA/Wr 4097/01). Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym także poprzez rozpowszechnianie logo firmy.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego można przyjąć, że podstawowym problemem w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie czy wymienione wydatki są ukierunkowane są na reprezentowanie firmy oraz budowanie jej prestiżu (reprezentacja) czy też mają na celu zachęcanie potencjalnych klientów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania usług oferowanych przez firmę (reklama).

W przypadku gadżetów o niewielkiej wartości, wydawanych masowo potencjalnym klientom, trudno raczej przypisać im funkcję reprezentacyjną. Ich obecność w rzeczywistości gospodarczej jest tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku, a logo jako znak graficzny przedsiębiorstwa (firmy) czy produktu stanowi jedynie swojego rodzaju informację handlową. W tym też rozumieniu, wydatki ponoszone na gadżety o niskiej wartości jednostkowej oznaczone logo firmy, również producenta narzędzi , którymi Spółka handluje lub logo produktu (np. długopisy, breloczki, czapeczki), wręczane klientom bądź potencjalnym klientom podczas imprez zbiorowych takich jak: ogólnodostępne targi, imprezy plenerowe itp. mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast w przypadku przekazywania przez Wnioskodawcę gadżetów o wyższej wartości, (wnioskodawca nie określa rodzaju rozdawanych materiałów nazwanych ?gadżetami?) wyselekcjonowanym klientom lub potencjalnym klientom, mimo, iż będą one oznakowane logo firmy lub logo produktu, gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami, wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny i efekcie na podstawie art.16 ust.1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze Organ wydając interpretację nie może jednoznacznie stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie gadżety mają charakter reprezentacyjny czy reklamowy. Ocena charakteru wydatku możliwa jest bowiem na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu obdarowanych itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie. Z tego względu nie można uznać za prawidłowe stanowiska Spółki, że w każdym wypadku, wydatek poniesiony na zakup materiałów oznaczonych logo producenta będzie stanowił koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika