Podatek dochodowy od osób prawnych w zakresie zasad określenia wartości początkowej środka trwałego (...)

UZASADNIENIE

W dniu 21.11.2007r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad określenia wartości początkowej środka trwałego nabytego za częściową odpłatnością.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny.

Firma nabyła środki trwałe w cenie niższej od wartości rynkowej. Wartość rynkową zakupionych środków trwałych określił biegły rzeczoznawca zgodnie z wymogami przepisu art.14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W tym konkretnym przypadku zachodzi nabycie częściowo odpłatne.

Dla przykładu: środki trwałe o wartości określonej w akcie i fakturze w kwocie 1.000.000 zł., rzeczywista wartość określona przez biegłego rzeczoznawcę wynosi 1.500.000 zł., różnica wynosi 500.000 zł., którą potraktowano jako przychód z tytułu częściowego nieodpłatnego nabycia środków trwałych.

Zgodnie z art.12 ust. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w urządzeniach księgowych kwotę 500.000 zł. wykazano jako przychód z tytułu świadczeń częściowo nieodpłatnych.

Za podstawę do naliczenia amortyzacji stanowiącej koszt uzyskania przychodu przyjęto wartość środka trwałego w kwocie 1.500.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisane działanie w przedstawionym stanie jest zasadne i zgodne z obowiązującymi przepisami...

Stanowisko Wnioskodawcy.

W oparciu o przepisy art. 12 ust. 5a, art. 14 ust. 2 i art. 16g ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka uważa, że działanie takie jest prawidłowe i zgodne z przepisami, gdy są spełnione następujące warunki.

1. wartość nabytego środka jest niższa od wartości rynkowej,
2. różnica pomiędzy wartością nabytą a wartością wg cen rynkowych jest wykazana po stronie przychodów (w naszym przypadku kwota 500.000 zł.),
3. za podstawę naliczenia amortyzacji jest wartość ustalona wg cen rynkowych (1.500.000 zł.).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego zdarzenia uznaje się za prawidłowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zakupiła składnik majątku, który przyjęła do używania jako środek trwały.

Wartość zakupionego środka trwałego wyrażona w cenie określonej w umowie i na fakturze odbiegała od wartości rynkowej, tj; była niższa od cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku.

Wartość rynkową zakupionego środka trwałego określił biegły rzeczoznawca według zasad określonych w art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Transakcja związana z nabyciem środków trwałych (po cenach niższych niż cenach rynkowych) spowodowała po stronie Spółki powstanie dodatkowej korzyści, która wiąże się z koniecznością rozpoznania dodatkowego przychodu podatkowego z tytułu świadczeń częściowo nieodpłatnych.

Określenie przychodu z tytułu wartości rzeczy i praw częściowo odpłatnych reguluje art. 12 ust. 5a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), który stwierdza, że wartością rzeczy lub praw częściowo odpłatnych stanowiących przychód podatnika jest różnica między wartością tych rzeczy lub praw, ustaloną według zasad określonych w ust. 5, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przepis art. 14 ust. 3 ustawy stosuje się odpowiednio.

Z powyższego przepisu wynika, że w celu ustalenia przychodu z tytułu otrzymania częściowo odpłatnych rzeczy lub praw, należy ustalić wartość rzeczy lub praw na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania i od takiej ustalonej wartości odjąć kwotę odpłatności, jaką ponosi podatnik uzyskujący częściowo odpłatne rzeczy lub prawa. Różnica ta będzie stanowiła przychód, który, podlegając kontroli organu podatkowego, może być weryfikowany przy zastosowaniu art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W momencie zakupu środków trwałych nabytych za częściową odpłatnością Spółka obowiązana była zgodnie z art. 12 ust. 5a ustawy różnicę między wartością rynkową ustaloną przez biegłego rzeczoznawcę a poniesioną odpłatnością (cena nabycia) zaliczyć do przychodów podatkowych rozpoznanych jako przychody z tytułu świadczeń częściowo nieodpłatnych.

W momencie przekazania środków trwałych do używania Spółka obowiązana była ujawnić składniki majątku w ewidencji środków trwałych, a za wartość początkową tych składników przyjąć wartość rynkową ustaloną przez biegłego rzeczoznawcę. Od przyjętej wartości naliczyć odpisy amortyzacyjne i zaliczyć je w koszty uzyskania przychodów.

Zasady ustalenia wartości początkowej środków trwałych bądź wartości niematerialnych lub prawnych w sytuacji, gdy ich nabycie było częściowo odpłatne reguluje art. 16g ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się; w razie częściowego odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a.

Z przepisu tego wynika, że wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w razie częściowo odpłatnego nabycia, stanowi cena ich nabycia powiększona o różnicę miedzy wartością tych składników majątku, ustaloną według zasad określonych w ust. 5a art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania a odpłatnością ponoszoną przez podatnika, czyli ceną nabycia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia zaistniałego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.