czy w przypadku zaginięcia dokumentu celnego potwierdzającego eksportowy wywóz towaru (karta 3 SAD), (...)

czy w przypadku zaginięcia dokumentu celnego potwierdzającego eksportowy wywóz towaru (karta 3 SAD), przy jednoczesnym posiadaniu dokumentu szwajcarskiego urzędu celnego stwierdzającego dokonanie odprawy celnej importowej po stronie szwajcarskiej przedmiotowego towaru możliwe jest zastosowanie stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0 %, zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. 2005, Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07 września 2007 roku (data wpływu 11 września 2007 roku) uzupełnione pismem z dnia 29 października 2007 roku (data wpływu 31 października 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0 % podatku od towarów i usług w opisanym przypadku eksportu towarów - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2007 roku wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0 % podatku od towarów i usług w opisanym przypadku eksportu towarów.

Następnie wezwaniem znak IP-PP2-443-243/07-2/PK z dnia 05 października 2007 roku wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku o dokumenty potwierdzające upoważnienie dla Pana Artura B. do reprezentowania Spółki oraz sprecyzowanie pytań będących przedmiotem wniosku i uzupełnienie własnego stanowiska w sprawie adekwatnie do przedstawionych w uzupełnieniu pytań. Pismem z dnia 29 października 2007 roku wraz z załącznikami Spółka uzupełniła przedmiotowy wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny

Z wniosku wynika, iż w lipcu 2006 roku Spółka sprzedała towary klientowi szwajcarskiemu i wyeksportowała je do Szwajcarii według warunków dostawy EXW (INCOTERMS 2000). Spółka zleciła spedycję, transport i odprawę celną towarów krajowej osobie prawnej lecz na koszt klienta. W dniu 31 lipca 2006 roku kierowca - przewoźnik towarów - przedstawił je do odprawy celnej na granicy niemiecko-szwajcarskiej i odebrał kartę 3 dokumentu SAD potwierdzoną przez niemiecki urząd celny stosowną pieczęcią, podpisem i datą że towary opuściły terytorium Unii Europejskiej.

Z dokumentu SAD wynikała tożsamość towarów będących przedmiotem dostawy i wywozu. Następnie towary zostały przedstawione do odprawy celnej importowej w szwajcarskim urzędzie celnym. W tym urzędzie zażądano od kierowcy wydania dokumentu SAD tłumacząc, że w Szwajcarii dokument ten jest odbierany celem przesłania do polskiego urzędu celnego w W. Kierowca wydał więc przedmiotowy dokument SAD. Dalszy los tego dokumentu jest niewiadomy.

W tej sytuacji Spółka podjęła wysiłki w celu uzyskania dodatkowego potwierdzenia przez niemiecki urząd celny właściwy dla danego przejścia granicznego między Niemcami i Szwajcarią faktu wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej i wystąpiła do tego urzędu ze stosownym wnioskiem. Do wniosku Spółka dołączyła następujące dokumenty dotyczące eksportu przedmiotowego towaru: kopie faktur VAT, bankowe dowody zapłaty za towary, kopię karty nr 1 SAD, oświadczenie nabywcy o otrzymaniu towarów, kopię dokumentu odprawy celnej importowej po stronie szwajcarskiej (dokument otrzymany od nabywcy towarów). Pismem z dnia 01 marca 2007 roku niemiecki urząd celny odmówił potwierdzenia w sposób następujący:

?Szanowni Państwo

Trzecia strona dokumentu wywozowego z terenu EU zostaje zwrócona eksporterowi wtedy, kiedy jest to zaznaczone w pozycji 44 zgłoszenia celnego lub wnioskowane jest to w inny sposób tuż przed wywozem. Dodatkowy zwrot, względnie potwierdzenie wywozu w uwierzytelnionej formie kopii dokumentu wywozowego nr 1 jest niemożliwe, ponieważ na stanowiskach granicznych nie ma obowiązku zatrzymywania trzeciej strony dokumentu wywozowego. Poza tym nie jest wiadomo, przez które przejście graniczne nastąpił przejazd towaru. Urzędowi finansowemu jako dowód faktycznego wjazdu do Szwajcarii możecie Państwo przedstawić bądź to poprzez zaświadczenie wydane przez Waszego spedytora lub poprzez dostarczenie dokumentu celnego wjazdu do Szwajcarii.

W załączniku przesyłamy Państwa dokumenty.

Z poważaniem?.

W odpowiedzi Spółka ponowiła ww. wniosek o potwierdzenie wywozu i zwróciła się o przekazanie sprawy do urzędu wyższej instancji lub o wskazanie takiego urzędu. Po licznych monitach telefonicznych powodowanych brakiem odpowiedzi, niemiecki urząd celny ponownie odmówił pismem z dnia 20 lipca 2007 roku potwierdzenia wywozu w sposób następujący:

?Szanowni Państwo

Jak już ponownie, wyczerpująco omówiono w rozmowie telefonicznej, wystawienie potwierdzenia wywozu towarów post factum jest niemożliwe. Zgodnie z artykułem 793 ustęp 1 ust. VO (EWG) nr 2454/93 realizacji/wykonania dekretu kodeksu celnego, towary pozostawione do wywozu muszą być ujawnione wyjściowemu urzędowi celnemu oraz musi zostać przedłożony egzemplarz 3 jednolitej dokumentacji.

Jednakże egzemplarz 3 zgłoszenia wywozu, zgodnie z artykułem 793a ustęp 2 jest zwracany eksporterowi przy wywozie z Unii Europejskiej i poświadczany przez adnotacje przy fizycznym wywozie towaru tylko wtedy, gdy wnioskowano o to poprzez zaznaczenie w polu 44 meldunku wywozowego lub w inny sposób bezpośrednio przy wywozie.

Zwrot/oddanie post factum względnie potwierdzenie wywozu po jego wykonaniu nie jest możliwe, ponieważ urzędy celne nie mają obowiązku zachowywania egzemplarzy 3 oraz nie mają żadnych innych dokumentów, które mogłyby udowodnić wywóz.

Jako załącznik zwracam akta sprawy.

Z polecenia z serdecznymi pozdrowieniami?.

Według informacji uzyskanych w ogólnopolskiej informacji celnej, w porządku prawnym Unii Europejskiej nie ma przepisów nakładających na niemieckie urzędy celne obowiązku potwierdzania faktu wywozu towaru w przypadku zaginięcia dokumentu SAD. Od początku lipca 2007 roku Spółka jest w posiadaniu oryginalnego dokumentu odprawy celnej importowej towarów po stronie szwajcarskiej, który otrzymała od szwajcarskiego urzędu celnego. Jednakże według informacji uzyskanych w krajowej informacji podatkowej, jak również według interpretacji podatkowych dostępnych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów, dokument ten jest niewystarczający dla zastosowania stawki 0% dla przedmiotowego eksportu towarów.

W takim zaistniałym stanie faktycznym Spółka w uzupełnieniu sprecyzowała pytanie, które sprowadza się do odpowiedzi

czy w przypadku zaginięcia dokumentu celnego potwierdzającego eksportowy wywóz towaru (karta 3 SAD), przy jednoczesnym posiadaniu dokumentu szwajcarskiego urzędu celnego stwierdzającego dokonanie odprawy celnej importowej po stronie szwajcarskiej przedmiotowego towaru możliwe jest zastosowanie stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0 %, zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Spółka stoi na stanowisku, iż skoro wyczerpała możliwości działania dla uzyskania potwierdzenia wywozu towarów przez właściwy niemiecki urząd celny. W świet1e nadrzędnej zasady neutralności podatku VAT, jak również preferencyjnego podejścia do eksporterów, Spółka powinna nabyć prawo do zastosowania stawki 0% dla przedmiotowego eksportu.

Spółka stoi na stanowisku, że jako eksporter spełniła wszystkie leżące po jej stronie warunki dla nabycia prawa do preferencyjnej stawki 0% VAT. Zaś w sytuacji zaginięcia dokumentu celnego potwierdzającego wywóz towaru (SAD) oraz dwukrotnej odmowy ponownego potwierdzenia wywozu towarów przez właściwy według przepisów celnych, niemiecki urząd celny Spółka nie może ponosić ciężaru 22% podatku VAT. Jest rzeczą naturalną, że dokumenty, które zaginą albo ulegną zniszczeniu czy przepadkowi są odtwarzane lub duplikowane. Natomiast w przedstawionej sytuacji jedyny właściwy według polskiego prawa podatkowego i celnego organ upoważniony do potwierdzenia wywozu - niemiecki urząd celny - w sposób wyraźny i zdecydowany odmawia potwierdzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustosunkowując się do stanowiska Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnia, co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2) ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. W rozumieniu art. 2 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług eksport towarów to potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4.

Art. 41 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0 %. Powyższą stawkę stosuje się pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - art. 41 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0 %, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed złożeniem deklaracji podatkowej za ten okres. W razie nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju - art. 41 ust. 7 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, aby móc zastosować preferencyjną stawkę 0% przy sprzedaży eksportowej należy posiadać dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Potwierdzenie musi nastąpić przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Analiza pojęcia ?urząd celny określony w przepisach celnych? prowadzi do niewątpliwej konieczności uwzględnienia wspólnotowych przepisów celnych dla określenia właściwego urzędu celnego. Istotne zasady określania właściwości urzędu celnego wywozu oraz procedury wywozu sprecyzowane zostały w Rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 02 lipca 1993 roku stanowiącym przepisy w celu wykonania Rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającej Wspólnotowy Kodeks Celny.

Synteza powyższych przepisów (art. 788 - art. 796) pozwala przyjąć, iż wspólnotowe przepisy celne posługują się pojęciem urząd celny wyprowadzenia, który to urząd pełni rolę ?urzędu celnego określonego w przepisach celnych? dla celów określonych w art. 2 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Pod tym pojęciem, rozumie się (art. 793 ust. 2 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93):

  1. w przypadku towarów wywożonych koleją, pocztą, drogą powietrzną lub drogą morską, urząd celny właściwy dla miejsca, w którym towary przejmowane są w ramach umowy przewozu w celu transportu do państwa trzeciego przez towarzystwo kolejowe, organy pocztowe, towarzystwo lotnicze bądź przedsiębiorstwo żeglugowe;
  2. w przypadku towarów wywożonych rurociągami i w przypadku energii elektrycznej urząd wyznaczony przez Państwo Członkowskie, w którym znajduje się siedziba eksportera;
  3. w przypadku towarów wywożonych w inny sposób lub w okolicznościach nieobjętych lit. a) i b). ostatni urząd celny przed opuszczeniem przez towary obszaru celnego Wspólnoty.

Zgodnie z art. 793 ust. 3 ww. rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93, urząd celny wyjścia upewnia się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzoruje ich fizyczny wywóz. Fakt fizycznego wywozu towarów właściwy urząd celny potwierdza na odwrotnej stronie egzemplarza SAD 3. Potwierdzenie wywozu przyjmuje formę pieczęci (która jest urzędowo określona w każdym z państw członkowskich) z nazwą urzędu celnego wyprowadzenia i datą tego wyprowadzenia.

W świetle powyższych regulacji celnych oraz art. 2 pkt 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w którym mowa jest o potwierdzeniu przez urząd celny wyjścia wywozu towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty - skoro przepisy celne określają tryb wydawania przez urzędu celne tego rodzaju potwierdzeń, który jest dla nich obowiązkowy, nie można zgodzić się z twierdzeniem że otrzymany przez Spółkę dokument jest wystarczającym dowodem, z którego wynikałoby, że towar został przemieszczony poza granice Unii. Musi to być potwierdzenie wywozu pochodzące z urzędu celnego uznanego za urząd celny wyprowadzenia, spełniające wymogi nałożone przepisami powyższego rozporządzenia. Zatem dokumentem potwierdzającym eksport towarów, stosowanym w przypadku przepływu towarów pomiędzy Wspólnotą Europejską a państwami trzecimi jest Jednolity Dokument Administracyjny SAD (tj. karta 3) ze stosownym potwierdzeniem na jego odwrocie co do faktu fizycznego wywozu towaru ze Wspólnoty - opatrzony pieczęcią w kolorze czerwonym ?Wywóz? oraz pieczęcią z nazwą urzędu i datą.

Zatem w celu potwierdzenia wywozu towaru poza teren Wspólnoty i co za tym idzie do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% zgodnie z art. 41 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług należy posiadać dokument potwierdzony przez ostatni urząd celny przed opuszczeniem towarów obszaru celnego Wspólnoty.

Uwzględniając zatem przytoczone powyżej regulacje prawne oraz zaistniały stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, iż Spółka w analizowanej sprawie nie jest uprawniona do zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku od towarów i usług, ponieważ posiadane przez Spółkę dokumenty, nie można uznać za dokumenty, w którym urząd celny potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika