Dot. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy nieruchomości

Dot. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy nieruchomości

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 29 października 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy nieruchomości - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dzierżawy nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą, położonej przy ul. X. Strona opłaca podatek VAT w wysokości 22%. Jest osobą fizyczną, oprócz dzierżawy nieruchomości nie prowadzi działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo stosować zwolnienie z podatku od towarów i usług z tytułu dzierżawy w/w nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 13(C)a, art. 13 (B)b VI Dyrektywy VAT (77/388/EEC) oraz stosownie do treści orzeczeń sądu tj. wyroku WSA w Warszawie z dn. 31.08.2007 r. (Sygn. Akt III SA/Wa 4330/06) i wyroku WSA w Warszawie z dn. 12.10.2005 r. (Sygn. Akt III SA/Wa 2219/05) ma on prawo wyboru i może stosować zwolnienie z podatku od towarów i usług w przypadku dzierżawy przedmiotowych nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 27 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy, w przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami ? miejscem świadczenia usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 załącznika nr 4 do ustawy wymieniono usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11). Oznacza to, że dzierżawa nieruchomości na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Opodatkowanie lub zwolnienie od podatku VAT wynajmu nieruchomości mieszkalnych uzależnione zatem jest od celu na jaki będzie ona wynajmowana.

W przypadku wynajmu na cele mieszkaniowe ? będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, natomiast w przypadku dzierżawy na cele inne niż mieszkaniowe czynność ta będzie opodatkowana stawką określoną w art. 41 ust. 1 ustawy tj. 22%. Jeżeli przedmiotem wynajmu jest nieruchomość inna niż mieszkaniowa to dzierżawa podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku.

Odnosząc się zatem do stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę należy uznać, iż dzierżawa nieruchomości przeznaczonej na działalność gospodarczą podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22%.

Podmiot staje się podatnikiem podatku VAT począwszy od zawarcia pierwszej umowy dzierżawy, ale może korzystać ze zwolnienia podmiotowego ze względu na wysokość obrotów (art. 113 w/w ustawy).

Ustosunkowując się do podnoszonej przez Stronę kwestii, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, iż powołane przez Stronę orzeczenia sądu (wyrok WSA z dnia 12.10.2005 r., sygn. akt III SA/Wa 2219/05, wyroku WSA z dn. 31.08.2007 r., sygn. akt III SA/Wa 4330/06) są rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawęża, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Dyrektywa jest wiążąca dla każdego państwa członkowskiego, do którego jest kierowana, w zakresie celów, jakie należy osiągnąć, zapewniając organom poszczególnych państw swobodę wyboru stosowanych form i metod, co oznacza, iż dyrektywy Rady Unii Europejskiej nie obowiązują wprost państw członkowskich, ale wymagają implementacji do systemu prawa krajowego. Adresatami dyrektyw są wyłącznie państwa i nie mogą być one kierowane do innych podmiotów prawa ? osób fizycznych i prawnych. Zasadą jest, że dyrektywy nie obowiązują bezpośrednio w wewnętrznych porządkach prawnych, a ich istotą jest to, że wyznaczają rezultat, jaki ma zostać osiągnięty, natomiast wybór środków mających służyć jego realizacji został pozostawiony swobodnej decyzji państw członkowskich.

Dlatego nie można mówić o wejściu w życie dyrektywy w takim znaczeniu jak wchodzą w życie przepisy prawa krajowego. Tym samym nie jest możliwe korzystanie ze zwolnienia z VAT w odniesieniu do dzierżawy nieruchomości wprost, na podstawie art. 13(B) VI Dyrektywy Rady Unii Europejskiej.

W polskiej ustawie o VAT wynajem i dzierżawa nieruchomości opodatkowane są na zasadach ogólnych, a ze zwolnienia korzysta jedynie wynajem nieruchomości na cele mieszkalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock


Referencje III SA/Wa 4330/06, wyrok zwykłego składu wojewódzkiego sądu administracyjnego

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika