z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego Podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną

z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego Podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko p. Matysiaka Krzysztofa przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2008r. (data wpływu 09 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania na fakturze wewnętrznej w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 09 czerwca 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania na fakturze wewnętrznej w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów od kontrahenta włoskiego kwota zapłaty za fakturę uzależniona jest od terminu płatności. Faktura zawiera adnotację o wysokości upustu, który zależy od daty zapłaty. Kontrahent włoski nie wystawia faktury korygującej po dokonaniu zapłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Jaką należy przyjąć podstawę opodatkowania podatkiem VAT wystawiając fakturę wewnętrzną, czy kwotę wykazaną na fakturze czy po upuście...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania podatkiem VAT, wystawiając fakturę wewnętrzną jest kwota faktycznie zapłacona (po upuście).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

Zgodnie bowiem z przepisem art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (?).

W myśl § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.) przepisy § 9, 13-17, 19, 20 i 23 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku: czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności, a w przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Zgodnie z § 25 ust. 2 ww. rozporządzenia faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy, obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów Podatnik ma obowiązek wystawić fakturę wewnętrzną zgodnie z ww. art. 106 ust. 7 ustawy oraz § 25 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów.

Ze względu na fakt, iż kontrahent włoski po udzieleniu upustu nie wystawia faktury korygującej, Wnioskodawca może przyjąć na fakturze wewnętrznej dokumentującej transakcję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwotę faktycznie przez Niego zapłaconą tj. po upuście.

Wprawdzie przepisy odnośnie podatku od towarów i usług dotyczące udzielenia rabatów, upustów itd. nakazują dostawcy towarów w kraju, zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. wystawienie faktury korygującej, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, to w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania, ponieważ dostawcą tych towarów jest kontrahent włoski, który jak wynika ze stanu faktycznego takich faktur nie ma obowiązku wystawiać.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10,09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika