dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatkowej

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2008r. (data wpływu 16 czerwca 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie robót budowlano-montażowych dotyczących obiektu budownictwa mieszkaniowego z lokalami użytkowymi. Spółka spełnia funkcję generalnego wykonawcy robót budowlano-montażowych na wznoszonym obiekcie. Spółka stosuje 7% stawkę podatku VAT do wszystkich wykonywanych robót.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku gdy roboty budowlano-montażowe realizowane przez tego samego wykonawcę dotyczą całego budowanego obiektu mieszkalnego, do wykonywanych usług budowlanych ma zastosowanie wyłącznie 7% stawka podatku od towarów i usług pomimo że znajdują się w nim także lokale użytkowe...

Zdaniem wnioskodawcy: Zdaniem Spółki w przypadku gdy roboty budowlano-montażowe realizowane przez wykonawcę dotyczą całego obiektu budownictwa mieszkaniowego, do wszystkich robót budowlano-montażowych należy stosować wyłącznie 7% stawkę podatku od towarów i usług. Stanowisko Spółki opiera się między innymi na wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 09 listopada 2005r. - sygn. Akt SA/WA 2516/05 stwierdził w uzasadnieniu, że ?nie można (...) dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku), skoro przepisy cywilnoprawne traktują taki przypadek jako jeden przedmiot sprzedaży.? Ponadto w opublikowanym piśmie ministerstwa finansów skierowanym w dniu 13 lutego 2008r. Do redakcji Wydawnictwa Podatkowego G Sp. z o.o. stwierdza się, że: ?zakres stosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 7% w budownictwie regulują przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (...) oraz § 5 ust. 1 w związku z poz. 19 załącznika nr 1 do ww. Rozporządzenia. Powyższe przepisy nie przewidują możliwości stosowania obniżonej stawki w odniesieniu do robót wykonywanych na podstawie umów odnoszących się do lokali użytkowych. Przy określaniu wysokości zobowiązania podatkowego oba przepisy (tj. regulacje ustawowe i wynikające z aktu wykonawczego do ustawy) należy analizować łącznie.? Biorąc pod uwagę powyższe elementy Spółka uważa, że w przypadku robót budowlano-montażowych wykonywanych w obiektach budownictwa mieszkaniowego stawka podstawowa, tj. 22% podatku od towarów i usług ma zastosowanie jedynie do:

1. robót budowlano-montażowych wykonywanych przez podwykonawców realizujących roboty wyłącznie w lokalach użytkowych,
2. robót budowlano-montażowych wykonywanych przez podwykonawcę realizującego roboty zarówno w lokalach użytkowych jak i mieszkalnych jedynie w części obiektu mieszkalnego - proporcjonalnie do udziału powierzchni lokali użytkowych ?w których ten podwykonawca wykonuje roboty ( o ile umowa o roboty budowlane nie precyzuje ceny usług odrębnie dla lokali mieszkalnych i użytkowych).
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanie faktycznym uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Powołany art. 41 ust. 1 ww. ustawy otrzymał brzmienie: stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 ? 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2).

Natomiast w myśl art. 41 ust. 12 i ust. 12a ww. ustawy stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 ? wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12b ww. ustawy nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m2,

• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2.
  
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Zgodnie z art. 2 pkt 12 w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008r. nadanym przez ww. ustawę z dnia 19 września 2007r., przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumieć należy budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Ponadto, zgodnie z treścią § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, ze zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
   
   

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Z uwagi na przywołane wyżej przepisy prawa, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, iż do dostawy lokali mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym ma zastosowanie 7% stawka podatku od towarów i usług.

Zatem stawkę podatku VAT w zakresie usług związanych z remontem lub modernizacją infrastruktury towarzyszącej obiektom budownictwa mieszkaniowego należy ustalać na podstawie cyt. wyżej art. 41 ust. 1 ustawy o podatku VAT w brzmieniu obowiązującym po dniu 1 stycznia 2008r. Tak więc roboty te począwszy od dnia 1 stycznia 2008r. podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Wnioskodawca we wniosku wskazał, iż prowadzi działalność w zakresie robót budowlano-montażowych dotyczących obiektu budownictwa mieszkaniowego z lokalami użytkowymi. W tej sytuacji zastosowanie w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowej stawki podatku uzależnione będzie od postanowień umowy na wykonanie wskazanych wyżej usług.

Jeżeli bowiem przedmiotem umowy będzie wykonanie wewnątrz budynku ww. usług w odniesieniu do budynku mieszkalnego jako całości ? to należną stawką będzie 7%, o ile budynek ten zostanie zaliczony do grupowania PKOB 11. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż ww. usługi dotyczyć będą poszczególnych części budynku tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych, wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnych zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej ? 22% stawka podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.