opodatkowanie sprzedaży budynku magazynowego sygn: IP-PP2-443-973/08-2/MS

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2008r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży budynku magazynowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na mocy umowy sprzedaży zawartej w dniu 20 grudnia 2001 r. Spółka X nabyła od Spółki Y nieruchomość położoną w miejscowości S. Przedmiotem transakcji była nieruchomość gruntowa z posadowionym na niej budynkiem magazynowym wraz z rozpoczętą zmierzającą do rozbudowy tego budynku , Sprzedaż budynku (wraz z rozpoczętymi pracami zwianymi z jego rozbudową) została opodatkowana 22% stawką podatku VAT. budynek magazynowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych X Sp. z o.o. w miesiącu grudniu 2001 r. W styczniu 2002 r. X z o.o. rozpoczęła dokonywanie odpisów amortyzacyjnych zakupionego budynku. Po nabyciu budynku, X sp. z o.o kontynuowała fazę II dotyczącą rozbudowy budynku, która miała na celu finalne zrealizowanie zamierzenia budowlanego żadnego z wybudowaniem budynku o określonej całkowitej powierzchni użytkowej. Rozbudowę budynku magazynowego dokonywano etapami tj. część prac kończono w 2002 r. (koniec etapu II A inwestycji ? zwiększenie powierzchni użytkowej budynku o 6 624 m2), a ostateczne prace nad rozbudową budynku go zakończyły się na początku 2004 r. (etap II B - zwiększenie powierzchni użytkowej o 18 000 m2). Ze względu na fakt iż budynek magazynowy powstał w trzech kolejnych etapach, X Sp. zo.o, wykazała w ewidencji środków trwałych każdą z faz jako odrębny środek trwały (pomimo tego, iż fizycznie i funkcjonalnie budynek ten stanowi jedną całość). prace nad budynkiem zostały przeprowadzone na podstawie następujących pozwoleń budowlanych: a) Etap I- decyzja nr 191/98 wydana przez Urząd Miasta - Gminy S z dnia 14 października 1998 r. ), b) Etap II A oraz Etap II B - decyzja nr 30 wydana przez Urząd Miasta - Gminy S w z dnia 10 kwietnia 2001 r.

Po zakończeniu prac budowlanych i związanych z rozbudową, zostały wydane następujące pozwolenia na użytkowanie budynku dotyczące każdego z etapów: a) Etap I - pozwolenie na użytkowanie nr 4/99 wydane przez Urząd Miasta - Gminy S z dnia 7 lipca 1999 r., b) Etap II A - pozwolenie na użytkowanie nr BM-7355137/2002 wydane przez urząd Miasta - Gminy S z dnia 16 lipca 2002 r, c) Etap lI B - pozwolenie na użytkowanie nr 79/2004 wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 10 lutego 2004 r.

W październiku 2007r. X Sp. z o.o. wniosła aportem całe swoje przedsiębiorstwo, włącznie z całym budynkiem magazynowym, do spółki F Sp. zo.o. Ponieważ rozbudowa budynku magazynowego (tj. ukończenie Etapu II stanowiącego końcową część prac nad finalizacją budynku) została zakończona w 2004 r, rozbudowany obiekt w momencie dokonywania aportu był kompletny i w całości zdatny do użytku. Y Sp. z o.o. (dalej jako: Spółka? lub ?Y ?) zamierza dokonać zakupu od F Sp. z o.o. opisanego powyżej budynku magazynowego (wraz z odpowiednią częścią nieruchomości gruntowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy transakcja sprzedaży o pisanego w stanie faktycznym budynku magazynowego będzie opodatkowana VAT, tj. w odniesieniu do transakcji nie znajdzie zastosowania zwolnienie dla towarów używanych przewidziane w art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT ...
2. Czy w związku z powyższym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy transakcji zakupu przedmiotowego budynku magazynowego, a w przypadku, gdy w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od podatku należnego - prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresu lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy Spółki ...

Zdaniem wnioskodawcy: w świetle powyższego stanu faktycznego, transakcja sprzedaży budynku magazynowego nie będzie objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT i w konsekwencji sprzedaż przedmiotowego środka trwałego powinna być opodatkowana VAT. Ponadto, ze względu na fakt, iż zakup budynku magazynowego przez Y dokonany zostanie w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Y przysługiwało będzie prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturze zakupu. W przypadku natomiast, gdy w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Spółka będzie mieć prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy Spółki. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże, w przypadku sprzedaży używanych środków trwałych Ustawa o VAT przewiduje zwolnienia. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2) tej ustawy, od podatku VAT zwolniona jest dostawa towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl ust. 2 pkt 1) powyższego artykułu, przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat. Zdaniem Spółki na podstawie przytoczonych przepisów, w celu ustalenia czy w transakcji sprzedaży budynku magazynowego znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT należy ocenić, czy przedmiotowy środek trwały spełnia określone przepisami warunki umożliwiające skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia, tj. w szczególności ustalić: a) czy budynek magazynowy mający stanowić przedmiot transakcji spełnia definicję środka używanego, oraz b) czy F Sp. z o.o. w stosunku do tego towaru nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Udzielenie negatywnej odpowiedzi na którekolwiek z postawionych powyżej pytań prowadzić będzie do wniosku, iż transakcja sprzedaży budynku magazynowego nie będzie objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust.

1 ustawy o VAT sprzedaż przedmiotowego środka trwałego w konsekwencji powinna być opodatkowana VAT. Y stoi na stanowisku, iż wyjaśnienie powyższych kwestii pozwoli rozstrzygnąć, czy Spółce z tytułu nabycia budynku magazynowego będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w przypadku nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w danym okresie rozliczeniowym - do rozliczenia tej nadwyżki w przyszłych okresach lub do jej zwrotu na rachunek Spółki.

a)czy budynek magazynowy mający stanowić przedmiot transakcji spełnia definicję środka używanego, oraz
b)czy F Sp. z o.o. w stosunku do tego towaru nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Udzielenie negatywnej odpowiedzi na którekolwiek z postawionych powyżej pytań prowadzić będzie do wniosku, iż transakcja sprzedaży budynku magazynowego nie będzie objęta zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż przedmiotowego środka trwałego w konsekwencji powinna być opodatkowana VAT. Y stoi na stanowisku, iż wyjaśnienie powyższych kwestii pozwoli rozstrzygnąć, czy Spółce z tytułu nabycia budynku magazynowego będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, a w przypadku nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w danym okresie rozliczeniowym - do rozliczenia tej nadwyżki w przyszłych okresach lub do jej zwrotu na rachunek Spółki.

a) Jak wskazano powyżej, aby budynek stanowiący przedmiot sprzedaży został uznany za towar używany, konieczny jest upływ co najmniej 5 lat od końca roku w którym zakończono budowę tego obiektu (lub jego części). Spółka pragnie zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem ?zakończenia budowy obiektu, stąd dla wyjaśnienia tego pojęcia konieczne wydaje się odwołanie do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (j.t, Dz.U. z 2006 Nr 156. poz. 1118). Jest to uzasadnione m.in. z tego względu, że ustawa o VAT także w innych przypadkach nawiązuje do pojęć przyjętych w przepisach prawa budowlanego. Określeniem ?zakończenie budowy? Prawo budowlane posługuje się m.in. w art. 54 ust. 1, art. 56 ust. 1, art. 57 ust. 1, art. 100 i art. 103 ust. 2. Z przepisów tych wynika, że zakończenie budowy jest pewnym stanem faktycznym, związanym z zaprzestaniem prac nad wznoszeniem obiektu budowlanego. Potwierdza taki wniosek wyrok NSA z 20 czerwca 1996 r., w którym stwierdzono: ?W sensie techniczno-budowlanym można mówić o zakończeniu budowy obiektu budowlanego, gdy on warunkom, jakie przewiduje prawo budowlane wobec budowy legalnej przy zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy (art. 57 ?Prawa budowlanego). Obiekt powinien być w takim stanie, by mógł zostać przeprowadzony jego odbiór i by można było przekazać go do normalnej eksploatacji i użytkowania.? Przedmiotem transakcji sprzedaży będzie jeden całościowy obiekt budowlany, który został wzniesiony w trzech etapach, przy czym po każdym z etapów zakończenia budowy kolejna z części oddawana była do użytku na podstawie stosownych pozwoleń na użytkowanie.

Zdaniem Spółki, pomimo tego, że oddanie przedmiotowego budynku do użytkowania następowało na podstawie trzech odrębnych pozwoleń, za datę zakończenia tego budynku (o której mowa w art. 43 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT należy uznać datę uzyskania ostatniego pozwolenia na użytkowanie, czyli luty 2004 r. Dopiero bowiem od tej daty można mówić o tym, że budynek magazynowy uzyskał swój finalny, całościowy kształt, w którym będzie on przedmiotem opisanej transakcji sprzedaży (przedmiotem transakcji będzie budynek jako jedna całość). Z powyższych względów, termin 5-ciu lat wskazany w art. 43 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT powinien być liczony od końca roku 2004.

Przyjęcie odmiennego stanowiska i odwołanie się do trzech różnych terminów zakończenia prac budowlanych, powodowałoby sztuczny podział przedmiotu transakcji, nie pozwalałoby na ile tożsamości budynku, jako jednej całości o określonych cechach i w praktyce mogłoby poprowadzić, iż do jednego przedmiotu opodatkowania .

Powyższy pogląd uzasadniony jest również na gruncie innych przepisów Prawa budowlanego, które potwierdzają iż w opisanym stanie faktycznym, finalne zakończenie budowy przedmiotowego budynku nastąpiło dopiero z chwilą uzyskania ostatniego pozwolenia na użytkowanie, czyli w lutym 2004 r. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego, ilekroć w ustawie jest mowa o ?budowie? ? należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Analiza przepisu art. 43 ust. 2 pkt 1) ustawy o VAT z punktu widzenia powyższej regulacji Prawa budowlanego prowadzi zatem do wniosku, iż ?zakończenie budowy?, o którym mowa w tym przepisie zawiera w swym zakresie także zakończenie rozbudowy budynku. W konsekwencji, uzasadnione jest twierdzenie, iż ustawowy okres 5 lat dla uznania określonego budynku za używany, należy liczyć od końca roku, w którym zakończona została finalna rozbudowa danego budynku (w tym przypadku budynku magazynowego, który będzie przedmiotem transakcji).

W ocenie Spółki, zasadne jest w tym miejscu odwołanie się również do przepisów Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny . Zgodnie z art. 47 ust. 1 i 2 Kodeksu Cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności (...) Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Pojęcie części składowej dotyczy również nieruchomości. O tym, czy określona rzecz ma charakter części składowej decyduje związek fizykalno-przestrzenny, związek funkcjonalny oraz związek o charakterze trwałym , Spółka zaznacza, że poszczególne części obiektu budowlanego są ze sobą połączone nie tylko w sensie fizycznym, ale także gospodarczym i funkcjonalnym oraz ramach wykonywania czynności zwianych z prowadzeniem działalności gospodarczej traktowane są jako jedna nierozłączna całość.

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę, że przedmiotem przyszłej transakcji będzie jeden obiekt w postaci budynku magazynowego, a nie jego części, w odniesieniu do określenia momentu zakończenia budowy obiektu jako całości, zasadnym jest odwołanie się do daty, w jakiej zakończony został ostatni etap jego budowy, a więc w jakiej przedmiotowy obiekt zyskał swoją obecną postać. Dlatego też, zdaniem Spółki, jest to moment zakończenia trzeciej i końcowej fazy prac budowIanych, tj. początek 2004 r. Tym samym, należy stwierdzić, iż od końca roku, w którym zakończono budowę obiektu nie minął wskazany ustawowo okres 5 lat, a więc pierwsza z przesłanek warunkująca skorzystanie ze zwolnienia od VAT transakcji sprzedaży używanego środka trwałego nie zostaje w omawianym stanie faktycznym spełniona.

b)Jak wskazano w stanie faktycznym, budynek magazynowy stanowił jeden ze składników majątku przedsiębiorstwa przeniesionego przez X Sp. z o.o. na rzecz F Sp. z o.o. w formie wkładu niepieniężnego .

Zgodnie z art. 6 pkt 1) ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego. W związku z tym, iż przedmiotowy budynek stanowi część składową przedsiębiorstwa, przeniesienie własności budynku na rzecz F Sp. zo.o., nie było opodatkowane VAT. W konsekwencji, mogłoby to wskazywać, iż F Sp. z o.o. powinna zostać uznana za podmiot, któremu nie przysługiwało prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego budynku. Nie mniej jednak, należy zwrócić uwagę na określone szczególne uregulowania przepisów Ustawy o VAT dotyczące konsekwencji zbycia przedsiębiorstwa zgodnie z art. 91 ust. 9 tej ustawy, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziak4, o których mowa w art. 6 pkt 1 korekta podatku naliczonego, w tym korekta dotycząca środków trwałych podlegających amortyzacji (regulowana w art. 91 ust. 2 Ustawy o VAT), nawet w przypadku, gdy dojdzie do ich sprzedaży w korekty (art. 91 ust. 4) jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa. i cytowany przepis zbieżny jest z regulacją art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości ?ej. Stosownie do tego przepisu, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa wszystkie mogą uznać, Że dostawa towarów nie miała miejsca, iż w takim przypadku osób, której przekazano towary, będzie traktowana jako następcę prawnego. Biorą pod uwagę, iż zgodnie z art. 6 pkt 1) ustawy o VAT, zbycie przedsiębiorstwa nie jest uznawane za dostawę towarów dla potrzeb polskiego podatku VAT, w tle powołanego przepisu Dyrektywy, nabywca przedsiębiorstwa powinien być traktowany jako następca prawny zbywcy. świetle powyższego, oceniając, czy spółce F sp. z o.o. przysługiwało w stosunku do budynku prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, nie odwoływać się jedynie do zasad ogólnych dotyczących odliczenia określonych wart. 86 ust. 11 ust. 2 pkt 1) a) ustaw o VAT, Decydują w tym zakresie nie ma regulacja art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, przyznająca prawo do odliczenia nabywcy środków trwałych przekazanych w ramach transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, zbycie przedsiębiorstwa nie skutkuje w stosunku do składników majątku, których własność ulega przeniesieniu, utratą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego zwanego z nabyciem tych składników, bowiem przepis art. 91 ust 9 nakłada na nabywcę jako beneficjenta praw i obowiązków zbywcy obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8 Ustawy o VAT, do których byłby zobligowany, w przypadku, gdyby nie doszło do transakcji, zbywca przedsiębiorstwa (Stanowisko takie zaprezentował Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 24.09.2007 r. (Sygn. akt 1473/WV0/443-84/071MJ) oraz Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 14.09.2007 r. (Sygn. akt P02/443-117/07/75010)>.

Biorą pod uwagę, iż X Sp. z o.o. przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w stosunku do nabytego i rozbudowywanego budynku magazynowego, należy uznać, iż także F Sp. z o.o., jako sukcesorowi wszelkich praw i obowiązków zbywcy, przysługiwało prawo do stosownych odliczeń podatku naliczonego w stosunku do tego budynku. Oznacza to, iż także drugi z warunków stawianych przez art. 43 ust. 1 pkt 2) ustawy o VAT dla zwolnienia określonej dostawy towarów z podatku VAT, nie jest w omawianym przypadku spełniony.

Reasumując, Y stoi na stanowisku, iż transakcja sprzedaży budynku magazynowego przez F Sp. z o.o. na rzecz Spółki, nie będzie zwolniona od VAT, a w konsekwencji na fakturze dokumentującej dokonanie transakcji powinien zostać wykazany VAT należny. Prawo Spółki do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie natomiast do art. 37 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Wyjątek od powyższych zasad zawiera m.in. art. 86 ust 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, jest zwolniona od podatku. budynku magazynowego przez P dokonany będzie w związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Przedmiotowy budynek wykorzystywany w ramach wykonywania czynności opodatkowanych tj. świadczenia usług logistycznych. W efekcie, Spółka stoi na stanowisku, że, w świetle zasady neutralności podatku VAT, prawa do odliczenia podatku naliczonego, jaki wykazany zostanie na fakturze wystawionej przez F z o. o, przysługuje jej na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 i następnych ustawy o VAT. W szczególności, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy w okresie rozliczeniowym kwota podatku naliczonego będzie wyższa od kwoty podatku należnego, Spółka będzie miała prawo do obniżenia o tę kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. określenia zakresu wspomnianego prawa Spółki nie będzie znajdował zastosowania przepis art. 86 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. Regulacja ta dotyczy bowiem faktur VAT, które dokumentują czynności nie podlegające o podatkowaniu VAT lub zwolnione z opodatkowania tym podatkiem, a jak wskazano powyżej, w opinii Spółki, transakcja sprzedaży budynku magazynowego nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w świetle obowiązujących przepisów prawa, budynek magazynowy mający stanowić przedmiot transakcji sprzedaży nie spełnia ?warunków przewidzianych dla możliwości zastosowania zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 2) Ustawy o VAT, tj. nie stanowi używanego środka trwałego oraz w stosunku tego obiektu sprzedającemu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dlatego też, transakcja sprzedaży przedmiotowego budynku magazynowego będzie opodatkowana VAT, a Spółce w związku z nabyciem obiektu będzie przysługiwało prawo do odliczenia (lub zwrotu) VAT wykazanego na fakturze.

Mają na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska. Spółka pragnie jednocześnie zaznaczyć, iż sprzedawca przedmiotowego budynku - F sp. z o.o. - złożył w tut. Organie podatkowym wniosek o treści zbliżonej do niniejszego pisma, w którym wnosi o potwierdzenie, iż przedmiotowa transakcja nie podlega zwolnieniu z podatku VAT i w konsekwencji podlega ona opodatkowaniu tym podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Odp. 1 i 2 W powstałej sytuacji faktycznej przedmiotem sprzedaży jest obiekt magazynowy, który podlegał etapowej rozbudowie. Jak wynika z treści wniosku rozbudowa obiektu wymagała wydania pozwoleń na rozbudowę. W tym względzie należy więc dokonać rozważań z uwzględnieniem przepisów nie tylko art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) ale również przepisów ust. 6 powołanego artykułu. Mianowicie, zwolnienia nie stosuje się do towarów używanych, jeżeli w trakcie ich używania poniesiono wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik - miał prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Poniesione po zakończeniu budowy nakłady dotyczyły rozbudowy obiektu, która to rozbudowa należy do wydatków związanych z ulepszeniem środka trwałego, gdyż z dniem zakończenia budowy obiekt był kompletny i zdatny do użytku - art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 roku Nr 54, poz. 654 ze zm,) dalsza więc jego rozbudowa w istocie stanowiła ulepszanie istniejącego obiektu. W powstałej sytuacji faktycznej aportem przyjęto budynek, który w ujęciu przepisu art. 43 ust. 2 pkt 1) ustawy stanowił towar używany gdyż od końca roku zakończenia jego budowy (w późniejszych etapach dokonywano rozbudowy już istniejącego obiektu) upłynęło, więcej niż pięć lat. Aktualny użytkownik, jak wynika z przedstawionego opisu, nie dokonywał nakładów podnoszących wartość obiektu.

W tym stanie rzeczy uznać należy, iż zakup dotyczy obiektu budowlanego, od zakończenia budowy którego upłynęło więcej niż pięć lat. Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 1) ustawy w związku z ust. 1 pkt 1) sprzedaż takiej nieruchomości przez jej właściciela jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy transakcji zakupu przedmiotowego budynku magazynowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego ? stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.