Uzyskiwane przez sędziów przychody stanowią przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście. (...)

Uzyskiwane przez sędziów przychody stanowią przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Zatem na wnioskodawcy jako płatniku spoczywa obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z 41 ust. 1 ww. ustawy. Złożone przez sędziów oświadczenia, iż wykonywane przez nich czynności na rzecz wnioskodawcy dokonywane są w ramach działalności gospodarczej nie wywierają zatem - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? skutków w postaci zwolnienia wnioskodawcy z obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych na rzecz sędziów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 23.11.2010 r. (data wpływu 29.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.11.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych sędziom sportowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jako klub sportowy uczestniczy w rozgrywkach ligowych w koszykówce mężczyzn, organizowanych przez .... Organizator rozgrywek na mecze ligowe deleguje sędziów sportowych..., a przyjętą zasadą jest, że ustalone przez organizatora koszty wynagrodzenia tych sędziów ponosi klub - gospodarz meczu (zatem również wnioskodawca w przypadku spotkań, których jest gospodarzem). Sędziowie nie pozostają jednak w żadnym stopniu zależności z klubem sportowym organizującym mecz, który wyłącznie jest zobowiązany rozliczyć ich wynagrodzenie. Sędziowie w różny sposób rozliczają z wnioskodawcą należne wynagrodzenie. Niektórzy przedstawiają rachunek analogiczny jak w przypadku umowy - zlecenia, a wnioskodawca jako płatnik pobiera od wypłacanego wynagrodzenia zaliczkę za podatek dochodowy i wypłaca tym sędziom kwotę wynagrodzenia netto. Natomiast inni sędziowie przedstawiają za świadczoną pracę fakturę VAT bądź rachunek z oświadczeniem, iż należne im wynagrodzenie dotyczy czynności wchodzących w zakres prowadzonej przez nich działalności gospodarczej. W takiej sytuacji wnioskodawca wypłaca sędziom wynagrodzenie w wysokości brutto, nie pobierając jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawca rozlicza wynagrodzenie sędziego sportowego na podstawie wystawionej przez niego faktury VAT bądź też rachunku zawierającego oświadczenie, że wykonywane przez sędziego sportowego usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, wnioskodawca jest zwolniony z obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i powinien wypłacić sędziemu wynagrodzenie w wysokości brutto...
  2. Czy w powyższym przypadku wnioskodawca - jako czynny podatnik VAT - ma prawo uwzględnienia w swoich rozliczeniach kwoty podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury VAT wystawionej przez sędziego sportowego...

Odpowiedź na pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy zapytanie niniejsze w istocie abstrahuje od problematyki kwalifikowania wynagrodzenia wypłacanego sędziom sportowym do poszczególnych źródeł przychodów. Jeżeli bowiem przychody sędziów sportowych zaliczone zostaną do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT), to niewątpliwie wnioskodawca jako podmiot wypłacający wynagrodzenie nie ma obowiązku pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek z tytułu wypłacanego wynagrodzenia.

Jeżeli natomiast przychody sędziów sportowych zaliczone zostaną do źródła przychodów z działalności wykonywanej osobiście ( art. 10 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 13 pkt 2 ustawy o PIT), to zastosowanie w tym przypadku znajdzie przepis art. 41 ust. 2 ustawy o PIT zgodnie z którym płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT.

Mając na uwadze ten stan prawny, Wnioskodawca jako klub sportowy wypłacający wynagrodzenie sędziom na podstawie przedstawianych przez nich faktur VAT bądź rachunków, zawierających oświadczenie, że wykonywane usługi wchodzą w zakres działalności gospodarczej sędziego sportowego, nie ma obowiązku poboru i odprowadzenia należnych zaliczek na podatek dochodowy i powinien wypłacić sędziemu wynagrodzenie z faktury (rachunku) w wysokości brutto.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

W art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) ustawodawca dokonał rozróżnienia źródeł przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. I tak, źródłami przychodów są m.in.:

  • działalność wykonywana osobiście (pkt 2),
  • pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Stosownie do treści art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei definicję działalności gospodarczej zawiera art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przez użyte w ustawie pojęcie działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

W art. 5a pkt 6 ustawy, oprócz elementu pozytywnego (prowadzenia działalności zarobkowej w sposób zorganizowany i ciągły), ustawodawca wprowadził także element negatywny, tzn. że uzyskiwane przychody nie mogą być zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy. Jeżeli zatem uzyskiwany przez osobę fizyczną przychód zaliczany jest w świetle wskazanych powyżej przepisów do odrębnego źródła przychodów, to nawet spełnienie pozytywnego elementu definicji określonej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy nie powoduje, że przychód podatkowo będzie uznawany za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem, dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, fakt iż art. 13 pkt 2 ustawy wymienia przychody sędziego jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez niego z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach zarejestrowanej przez sędziego działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody sędziego kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy powoduje, iż na płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Na podstawie art. 42 ust. 1 powoływanej ustawy, płatnik ma (w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym zaliczkę pobrano) obowiązek przekazania pobranej zaliczki na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby płatnika. W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, płatnik ma obowiązek przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika, imienne informacje o wysokości dochodu na formularzu PIT-11 (art. 42 ust. 2 pkt 1 powołanej ustawy).

Jednocześnie podatnik osiągający przedmiotowe dochody obowiązany jest wykazać je w zeznaniu rocznym, wraz z innymi dochodami uzyskanymi w roku podatkowym.

Zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Możliwa jest więc sytuacja, w której podatnik, świadcząc określone usługi na rzecz płatnika świadczy je w ramach swojej działalności gospodarczej. W takiej sytuacji to podatnik powinien odprowadzać zaliczki na podatek od tych dochodów, które są dochodami z działalności gospodarczej.

Jednakże, jak wynika z przedstawionej uprzednio argumentacji, w przypadku świadczenia pracy przez sędziego, nie jest możliwe przyjęcie, że sędzia wykonuje czynności w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy iż uzyskiwane przez sędziów przychody stanowią przychody z tytułu działalności wykonywanej osobiście. Zatem na wnioskodawcy jako płatniku spoczywa obowiązek pobierania zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z 41 ust. 1 ww. ustawy. Złożone przez sędziów oświadczenia, iż wykonywane przez nich czynności na rzecz wnioskodawcy dokonywane są w ramach działalności gospodarczej nie wywierają zatem - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? skutków w postaci zwolnienia wnioskodawcy z obowiązków płatnika z tytułu wypłat dokonywanych na rzecz sędziów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje

IPPP1-443-1196/10-4/AS, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika