Z istoty rozwiązań zawartych w w/w przepisach wynika, że kwota uzyskana ze sprzedaży własnościowego (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2008 r. (data wpływu 29.09.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży własnościowego prawa do lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży własnościowego prawa do lokalu użytkowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Z uwagi na braki formalne wniosku, został on uzupełniony w terminie, pismem z dnia 18.11.2008 r. (data wpływu 21.11.2008 r.) oraz pismem z dnia 26.11.2008 r. (data wpływu 27.11.2008 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pierwsze zdarzenie: W dniu 10.02.2001 r. Wnioskodawca otrzymał od Spółdzielni Mieszkaniowej przydział na lokal użytkowy, jako własnościowe prawo do lokalu z przeznaczeniem na lokal usługowy. Wartość spółdzielczego prawa do lokalu, w kwocie 216.713,27 zł. została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, a od następnego miesiąca amortyzowana stawką 2,5% w stosunku rocznym. Ponadto lokal wynajmowano na prowadzenie działalności gospodarczej i wystawiano faktury VAT osobie wynajmującej. Wnioskodawca wskazuje, że lokal nie był modernizowany i nie były ponoszone nakłady na jego ulepszenie. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowy lokal.

W związku z brakami formalnymi, Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

• wynajem przedmiotowego lokalu prowadzony był w ramach działalności gospodarczej;

• na potrzeby działalności gospodarczej, w ramach której prowadzony jest wynajem, prowadzone są księgi rachunkowe.
  
  

Drugie zdarzenie: Wnioskodawca wykonuje roboty polegające na wykonywaniu instalacji grzewczych, wentylacyjnych i wodociągowych, a także kotłownie co i cw na postawie zawartych kontraktów lub umów. Firma od 2007 r. zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych (pełna księgowość). Zakupy materiałów, usług księgowane są w koszty w roku podatkowym na podstawie wystawionych faktur VAT w miesiącu ich otrzymania lub wystawienia. Natomiast faktury sprzedaży wystawiane są po wykonaniu jakiegoś etapu lub zakończeniu prac. Ponadto na dzień 31 grudnia każdego roku sporządzany jest spis materiałów, które nie zostały zużyte w bieżącym roku, a będą wykorzystane w roku następnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od sprzedaży ww. lokalu należy odprowadzić podatek VAT oraz podatek dochodowy i od jakiej wartości...
2. Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zakupy, w miesiącach poprzedzających przychody z danej usługi, a dotyczące tego samego roku podatkowego...
   
   

Odpowiedź na pytanie pierwsze w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług oraz w zakresie pytania drugiego zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, od kwoty stanowiącej różnicę między wartością środka trwałego, po odliczeniu amortyzacji, a kwotą uzyskaną ze sprzedaży własnościowego prawa do lokalu, należy odprowadzić podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie zaś do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł.,
3. wartościami niematerialnymi prawnymi

• ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
  
  

W myśl art. 19 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. I pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z istoty rozwiązań zawartych w w/w przepisach wynika, że kwota uzyskana ze sprzedaży własnościowego prawa do lokalu użytkowego wykorzystywanego w prowadzeniu działalności gospodarczej stanowić będzie przychód z tej działalności.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegał będzie dochód stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.