W przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty bezpośrednie zakupu materiałów i (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2008 r. (data wpływu 29.09.2008 r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na braki formalne wniosku, został on uzupełniony w terminie, pismem z dnia 18.11.2008 r. (data wpływu 21.11.2008 r.)

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Pierwsze zdarzenie: W dniu 10.02.2001 r. Wnioskodawca otrzymał od Spółdzielni Mieszkaniowej przydział na lokal użytkowy, jako własnościowe prawo do lokalu z przeznaczeniem na lokal usługowy. Wartość spółdzielczego prawa do lokalu, w kwocie 216.713,27 zł. została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, a od następnego miesiąca amortyzowana stawką 2,5% w stosunku rocznym. Ponadto lokal wynajmowano na prowadzenie działalności gospodarczej i wystawiano faktury VAT osobie wynajmującej. Wnioskodawca wskazuje, że lokal nie był modernizowany i nie były ponoszone nakłady na jego ulepszenie. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotowy lokal.

Drugie zdarzenie Wnioskodawca wykonuje roboty polegające na wykonywaniu instalacji grzewczych, wentylacyjnych i wodociągowych, a także kotłownie co i cw na postawie zawartych kontraktów lub umów. Firma od 2007 r. zobowiązana jest do prowadzenia ksiąg rachunkowych (pełna księgowość). Zakupy materiałów, usług księgowane są w koszty w roku podatkowym na podstawie wystawionych faktur VAT w miesiącu ich otrzymania lub wystawienia. Natomiast faktury sprzedaży wystawiane są po wykonaniu jakiegoś etapu lub zakończeniu prac. Ponadto na dzień 31 grudnia każdego roku sporządzany jest spis materiałów, które nie zostały zużyte w bieżącym roku, a będą wykorzystane w roku następnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy od sprzedaży ww. lokalu należy odprowadzić podatek VAT oraz podatek dochodowy i od jakiej wartości...
2. Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zakupy, w miesiącach poprzedzających przychody z danej usługi, a dotyczące tego samego roku podatkowego...

Odpowiedź na pytanie drugie stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Wniosek w zakresie pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ zakupy materiałów i usług dotyczące wykonywanych robót mają odniesienie do tego samego roku podatkowego co przychody ze sprzedaży, i mimo, iż przychód ze sprzedaży zakończonych częściowo lub w całości wykonywanych usług następuje w późniejszych miesiącach ale tego samego roku, to wynik finansowy obliczany jest za dany rok podatkowy na podstawie wszystkich kosztów i przychodów tego roku.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano własne stanowisko wskazując, iż zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w roku podatkowym zakupy materiałów w miesiącach poprzedzających przychody ze sprzedaży, jeśli przychody dotyczyły również tego samego roku podatkowego.

Natomiast jeśli zakup materiałów nastąpił w roku poprzedzającym przychód ze sprzedaży, na koniec roku podatkowego należy sporządzić spis materiałów, które będą miały odniesienie do przychodów następnego roku podatkowego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Na wstępie zaznaczyć należy, iż rzeczą niezbędną jest odróżnienie pojęcia ewidencjonowania kosztów od ich potrącalności. Księgowanie kosztów oznacza dokonywanie zapisów w prowadzonych stosownych ewidencjach np. w księgach rachunkowych na podstawie posiadanych dowodów księgowych, określonych we właściwych przepisach. Potrącalność kosztów oznacza natomiast określoną w stosownych przepisach prawa podatkowego możliwość pomniejszenia uzyskanego przychodu o odpowiednią wysokość tychże kosztów.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są zobowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego wyżej przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ustawy,

• być właściwie udokumentowany.
  
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów nie wymienione w art. 23 ww. ustawy.

Jeżeli podatnik prowadzi ewidencję księgową w formie ksiąg rachunkowych zastosowanie znajdują przepisy art. 22 ust. 5-5d ww. ustawy. W myśl tych regulacji koszty uzyskania przychodu dzielą się na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskanym przychodem.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Ta sama zasada dotyczy poszczególnych miesięcy.

Natomiast w odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami zastosowanie znajduje art. 22 ust. 5c ww. ustawy, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku braku możliwości przyporządkowania danego wydatku do konkretnego przychodu, wydatek ten będzie stanowił koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia.

W odniesieniu do podmiotów prowadzących ewidencję zdarzeń gospodarczych w formie ksiąg rachunkowych (a więc także w przypadku Wnioskodawcy) za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się ? stosownie do treści art. 22 ust. 5d ww. ustawy ? dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tj. Dz. U. z 2002 r. Nr 76. poz. 694 ze zm.) do ksiąg rachunkowych okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Jeżeli zatem w danym okresie sprawozdawczym Wnioskodawca poniósł wydatek, powinien zaksięgować go w księgach rachunkowych prowadzonych dla ww. okresu w wysokości wynikającej z dokumentu potwierdzającego jego poniesienie.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż w przypadku podatników dokonujących ewidencji zdarzeń gospodarczych w księgach rachunkowych, koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu potrącalne są, co do zasady, w momencie osiągnięcia odpowiadającego im przychodu.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w przypadku podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty bezpośrednie zakupu materiałów i usług dotyczące wykonywanych robót powinny być ewidencjonowane w momencie poniesienia, natomiast potrącane w momencie uzyskania odpowiadającego im przychodu, w związku z którym zostały poniesione.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul.1-ego Maja 10, 09-402 Płock.