Opodatkowanie przychodów uzyskanych ze sprzedaży ?Inwestycji w obcych środkach trwałych?

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów ze sprzedaży ?inwestycji w obcych środkach trwałych?.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jawna prowadzi działalność, której przedmiotem jest handel detaliczny obuwiem i odzieżą wiodących firm w Polsce. Działalność prowadzona jest od 1 października 1991 r. w wynajętych lokalach, które Spółka przystosowuje do potrzeb własnych. Spółka poniosła znaczne nakłady na przystosowanie wynajętych pomieszczeń na sklepy, które w ewidencji Spółki figurują jako ?Inwestycje w obcych środkach trwałych?, których okres amortyzacji wynosi 10 lat. Ze względu na niskie utargi w niektórych sklepach, Spółka zamierza sprzedać deficytowe punkty sprzedaży, tzn. nakłady ? ?Inwestycje w obcych środkach trwałych? innym podmiotom. Inwestycje te nie są w pełni umorzone. Jedna w 50%, druga w 10%. Dotychczasowe umorzenie inwestycji o wartości 36 tys. zł wynosi 17 tys. zł. Umorzenie drugiej inwestycji o wartości początkowej 170 tys. zł wynosi 20 tys. zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przychody uzyskane ze sprzedaży ?Inwestycji w obcych środkach trwałych? będą przychodami podatkowymi, a nie umorzona wartość tych inwestycji będzie kosztem podatkowym...

Zdaniem wnioskodawcy w powyższej sprawie stosuje się przepisy art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z zastosowania tych przepisów wynikają skutki podatkowe w postaci:

Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeb działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych powiększoną o sum odpisów amortyzacyjnych.

Reasumując, wg Spółki przychód ze sprzedaży ?Inwestycji w obcych środkach trwałych? będzie przychodem podatkowym a nie umorzona wartość tych inwestycji będzie kosztem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie zaś do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł.,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z art. 22a ust. 2 pkt 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej 'inwestycjami w obcych środkach trwałych'.

Zatem niezależnie od przewidywanego okresu używania, do środków trwałych zalicza się również przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji ?inwestycji w obcym środku trwałym?. Zgodnie z art. 5a pkt 1 ww. ustawy inwestycje to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) środki trwałe w budowie to zaliczane do aktywów trwałych środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

Biorąc pod uwagę te definicje należy stwierdzić, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, które zmierzają do jego ulepszenia, tzn. polegają na jego przebudowie, rozbudowie, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji (np. modernizacja wynajętego lokalu) lub polegają na stworzeniu składnika majątku mającego cechy środka trwałego.

Stosownie do postanowień art. 22g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się, stosując odpowiednio ust. 3-5, czyli według ceny nabycia lub kosztu wytworzenia. Na ustalenie wartości początkowej inwestycji w obcym środku mają wpływ wszystkie wydatki dotyczące danej inwestycji poniesione do dnia jej zakończenia. Ustalona wartość początkowa stanowi podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Przepis art. 22 ust. 8 powołanej ustawy stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23 ww. ustawy.

Inwestycja w obcy środek trwały jest prawem majątkowym i może być przedmiotem zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.
   
   

Zatem wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych są kosztem uzyskania przychodów przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia składników związanych z działalnością gospodarczą o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka poniosła nakłady na przystosowanie wynajętych pomieszczeń do prowadzonej działalności gospodarczej. Zakwalifikowała je jako ?Inwestycje w obcych środkach trwałych? i dokonywała odpisów amortyzacyjnych z zastosowaniem 10% stawki amortyzacyjnej. Ze względu na niskie utargi w niektórych sklepach spółka zamierza sprzedać deficytowe punkty sprzedaży, tzn. nakłady - ?Inwestycje w obcych środkach trwałych? innym podmiotom.

Reasumując, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego i powołanych przepisów prawa, przychód ze sprzedaży nakładów podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z działalności gospodarczej. Kosztem uzyskania przychodu będą poniesione wydatki pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Referencje

IPPB5/423-121/09-2/DG, interpretacja indywidualna