Stwierdzić należy, iż ww. wydatki, tj. koszty poniesione w okresie zawieszenia działalności, na: (...)

Stwierdzić należy, iż ww. wydatki, tj. koszty poniesione w okresie zawieszenia działalności, na: opłatę wstępną, kolejne raty leasingowe oraz dodatkowe koszty związane z umową nie mogą stanowić w firmie Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodu , ponieważ umowa leasingu operacyjnego samochodu osobowego zawarta została w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. W odniesieniu do tych opłat możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaistniałaby wyłącznie w sytuacji, gdyby umowa leasingu była podpisana przed zawieszeniem działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 03.02.2012 r. (data wpływu 10.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w okresie zawieszenia działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 20.01.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w okresie zawieszenia działalności gospodarczej.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


W dniu 15.08.2011 r. Wnioskodawca rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej. Od dnia 16.08.2011 r. zawiesił działalność gospodarczą. W dniu 03.10.2011 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu osobowego. W okresie od 10.10.2011 r. do 16.10.2011 r. Wnioskodawca wznowił działalność gospodarczą, a od dnia 17.10.2011 r. ponownie zawiesił do chwili obecnej.

Zawieszenie działalności gospodarczej zostało podyktowane przesunięciem czasowym negocjacji z kontrahentem, od którego Wnioskodawca będzie dzierżawił teren niezbędny do prowadzenia swojej działalności (wynajem przyczep i innego sprzętu elektrotechnicznego). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podmiotem jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy w zaistniałej sytuacji, kiedy umowa leasingu operacyjnego zawarta podczas zawieszenia działalności gospodarczej Wnioskodawca ma prawo do:

  1. Zaliczenia do kosztów podatkowych kosztów związanych z zawarta umową leasingu (opłata wstępna, kolejne raty leasingowe, dodatkowe koszty związane z umowa)?
  2. Zaliczenia do kosztów podatkowych w okresie po wznowieniu działalności kosztów związanych z eksploatacją samochodu?
  3. Odliczenia podatku naliczonego VAT (60%) wynikającego z faktur dot. leasingu?
  4. Odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur związanych z użytkowaniem samochodu w okresie po wznowieniu działalności (z wyjątkiem faktur na zakup paliwa)?

Odpowiedź na pytanie pierwsze stanowi przedmiot interpretacji indywidualnej. Odpowiedź na pytanie drugie, trzecie i czwarte zostanie udzielona w odrębnych rozstrzygnięciach.


Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wszelkich kosztów wynikających z umowy leasingu.

Wprawdzie umowę leasingu Wnioskodawca zawarł w okresie zawieszenia działalności gospodarczej, jednakże w niedalekiej przyszłości ma zamiar działalność tę wznowić, a leasingowany samochód jest mu niezbędny do jej prowadzenia. Umowę zawarł i ponosi z tego tytułu koszty w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów oraz w celu osiągnięcia w przyszłości przychodów.

Art. 14a ust. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, iż: ?W okresie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Ponadto art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza z kosztów podatkowych kosztów wynikających z umów zawartych w czasie zawieszenia działalności gospodarczej.

Poniesione wydatki są uzasadnione ekonomicznie i niezbędne dla celów wymienionych w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z zm.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 1 miesiąca do 24 miesięcy.

W myśl art. 14a ust. 3 ww. ustawy, w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.


W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zgodnie z ust. 4 tegoż artykułu przedsiębiorca:

  1. ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
  2. ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej;
  3. ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
  4. ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  5. wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
  6. ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej;
  7. może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Kwestię kosztów uzyskania przychodów należy rozpatrywać także w oparciu o ogólną zasadę dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wymienia enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

  • musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;
  • musi być należycie udokumentowany.


Zwrot ?w celu? użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź też ewentualnie zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodu. Definicja kosztów wskazuje ponadto, że kosztami mogą być wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w okresie zawieszenia działalności gospodarczej zawarł umowę leasingu operacyjnego. Pragnie zaliczyć do kosztów podatkowych opłatę wstępną, kolejne raty leasingowe oraz dodatkowe koszty związane z umową, poniesione w trakcie zawieszenia działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż ww. wydatki, tj. koszty poniesione w okresie zawieszenia działalności, na: opłatę wstępną, kolejne raty leasingowe oraz dodatkowe koszty związane z umową nie mogą stanowić w firmie Wnioskodawcy kosztów uzyskania przychodu , ponieważ umowa leasingu operacyjnego samochodu osobowego zawarta została w okresie zawieszenia działalności gospodarczej. W odniesieniu do tych opłat możliwość ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaistniałaby wyłącznie w sytuacji, gdyby umowa leasingu była podpisana przed zawieszeniem działalności gospodarczej.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika