Opodatkowanie dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w latach 2005-2006

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 06 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego za lata 2005-2006 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego za lata 2005-2006.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni do czerwca 2005 r. przebywała i pracowała w Polsce. Dnia 23 czerwca 2005 r. wyjechała wraz z partnerem do Wielkiej Brytanii z zamiarem pobytu na stałe, przenosząc tym samym swoje centrum interesów życiowych do Zjednoczonego Królestwa. W sierpniu 2005 r. rozpoczęła tam legalną pracę. Do miesiąca czasu od dnia rozpoczęcia pracy zarejestrowała się w Programie Rejestracji Pracowników (WORK REGISTRATION SCHEME). Następnie złożyła formularz P86 wraz z listem w HM REVENVER CUSTOMS o uzyskanie rezydenta podatkowego (resident/ordinary resident), który został Jej przyznany od dnia przyjazdu, czyli 23 czerwca 2005 r. W Polsce Wnioskodawczyni złożyła zeznanie podatkowe za 2005 r. w terminie, rozliczając się z pracy wykonywanej tylko w Polsce (styczeń-czerwiec 2005), nie uwzględniając pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii. Za rok 2006 również nie złożyła zeznania podatkowego w Polsce z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii. W międzyczasie po roku rejestracji w HOME OFFICE i złożeniu właściwej dokumentacji oraz deklaracji pobytu na stałe Wnioskodawczyni otrzymała rezydenturę (resident permit), która jest jednym z etapów uzyskania obywatelstwa. Data wydania dokumentu 15 luty 2007 r. W ciągu całego okresu pobytu w Wielkiej Brytanii nie uzyskiwała i w dalszym ciągu nie uzyskuje żadnych dochodów z Polski, które mogłyby wynikać z posiadania nieruchomości, lokat, akcji itp.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni podlega obowiązkowi rozliczenia się w polskim urzędzie skarbowym z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii (okres od sierpnia 2005 r. do grudnia 2006 r.)

Zdaniem Wnioskodawczyni zarówno definicja miejsca zamieszkania interpretowana w Kodeksie cywilnym jak i nowa wprowadzona do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych budzi wątpliwości interpretacyjne. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według Wnioskodawczyni definicja używana przez organy podatkowe do roku 2007 niewiele różni się od tej sprzed 2007 r., stąd też posłużyła się jej przykładem, mimo, iż sprawa dotyczy lat 2005-2006. Wnioskodawczyni nadmienia, że wyjeżdżała do Wielkiej Brytanii z zamiarem pobytu stałego i nic się nie zmieniło do dnia dzisiejszego. W Polsce nie ma żadnych powiązań związanych z zatrudnieniem, korzyści wynikających z posiadania nieruchomości, akcji, lokat itp. Wszystkie podejmowane decyzje mają na uwadze pobyt stały w Wielkiej Brytanii. Tam wynajmuje mieszkanie, za które opłaca czynsz, opłaca council tax, rachunki za gaz, prąd, wodę, internet, telefon. Wnioskodawczyni uczęszcza do szkoły, posiada konto bankowe, opiekę lekarzy. Pracuje i płaci podatki. Ma oczywiści powiązania rodzinne w Polsce. Uważa jednak, że jako osoba pełnoletnia i świadoma, ma prawo decydować, gdzie chce mieszkać i układać sobie życie wspólnie z partnerem, niezależnie od tego, gdzie pozostają Jej rodzice.

Od momentu wyjazdu nie przebywała w Polsce dłużej niż 183 dni w ciągu roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31.12.2006 r. osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z treścią art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a ww. ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu, albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r., jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiającym się z Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się z Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja miejsca zamieszkania odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobiste z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie miejsca zamieszkania nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r.- Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

W przypadku natomiast kolizji ustawodawstw wewnętrznych państw będących stronami umowy, jeżeli zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. podatnik posiada miejsce zamieszkania w obydwu państwach, państwo rezydencji podatnika należy ustalić w oparciu o reguły zawarte w art. 4 ust. 2 umowy.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż:

• do czerwca 2005 r., tj. do dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii podlegała Pani opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• od dnia 23 czerwca tego samego roku ośrodek interesów życiowych przeniosła Pani do Zjednoczonego Królestwa, nie posiada Pani miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.
• w Zjednoczonym Królestwie ma Pani pracę, uczęszcza Pani do szkoły, jest ubezpieczona i zarejestrowana w urzędzie podatkowym, otrzymała Pani status rezydenta, rozpoczęła Pani procedurę ubiegania się o nadanie obywatelstwa tego państwa.

W Polsce nie uzyskała Pani żadnych dochodów, które mogłyby wynikać z posiadania nieruchomości, lokat, akcji itp.

Z powyższego wynika, iż ze Zjednoczonym Królestwem łączą Panią ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

Oznacza to, że od dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa podlega Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. podlega Pani opodatkowaniu jedynie od dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochody uzyskane przez Panią w latach 2005-2006 z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Zjednoczonego Królestwa należało rozliczyć w miejscu ich uzyskania, tj. w Zjednoczonym Królestwie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.