Czy usługi konsultacji w zakresie nieruchomości świadczone przez sp. z o. o. sp. komandytową na rzecz (...)

UZASADNIENIE

W dniu 5.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Kancelaria X z siedzibą Y w W. prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa, doradztwa w zakresie nieruchomości oraz wynajmu nieruchomości. Właścicielem przedsiębiorstwa jest Pan Z. Przedsiębiorstwo będzie korzystało z usług doradztwa i konsultacji w zakresie nieruchomości świadczonych przez podmiot X z siedzibą Y w W. w której na dzień złożenia wniosku wspólnikami są: Kancelaria X. - komplementariusz, Z komandytariusz, V - komandytariusz. Z. prowadzi działalność w zakresie pośrednictwa, doradztwa w obrocie nieruchomościami. Spółka zatrudnia pracowników. Kancelaria X, Z usługi nabyte z Kancelaria X sprzeda innemu podmiotowi uzyskując tym samym dochód z powyższej usługi i przyczyniając się do osiągnięcia przychodu poprzez poniesiony koszt. Podmioty stosują w transakcjach pomiędzy spółką a jednoosobowym Przedsiębiorcą ceny rynkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi konsultacji w zakresie nieruchomości świadczone przez sp. z o. o. sp. komandytową na rzecz działalności gospodarczej, w której Przedsiębiorca (osoba fizyczna prowadząca tą działalność gospodarczą) jest jednocześnie komandytariuszem wyżej wymienionej spółki, będą kosztem podatkowym dla tego Przedsiębiorcy w działalności, którą prowadzi na własny rachunek...

Zdaniem wnioskodawcy nie ma przeszkód prawnych, aby ponoszone koszty na zakup usług we własnej Sp. z o.o. Sp. komandytowej były kosztami uzyskania przychodów u Przedsiębiorcy będącego wspólnikiem tej spółki.

Podstawowe znaczenie przy ustalaniu wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów ma przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), z którego wynika, iż kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelki koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Okoliczność, że Przedsiębiorca ponosi koszty na rzecz (po części) samego siebie, zamawiając usługi w spółce osobowej, w której jest wspólnikiem nie jest przeciwwskazaniem do zaliczenia tych wydatków w koszty uzyskania przychodów. Istotne jest bowiem to, aby dane koszty były ponoszone w celu uzyskania przychodów.

Możliwość, że koszt (wydatek) podatnika jest jednocześnie w części jego przychodem (jako wspólnika sp. z o.o. sp. komandytowej) wynika ze specyfiki traktowania spółek osobowych na gruncie podatku dochodowego.

Takiego rodzaju wydatki nie zostały wymienione również w katalogu kosztów nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów tj. w art. 23 ust. 1 wspomnianej wcześniej ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonki i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dziad wspólników. To wyłączenie nie ma zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym mając na uwadze, że sp. z o.o. sp. komandytowa jest podmiotem odrębnym prawnie od jej wspólników. Stosownie do przepisu art. 8 paragraf 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. W związku z tym może być ona stroną czynności prawnych ze swoim wspólnikiem. Przedsiębiorca słusznie zamierza koszt usług świadczonych przez sp. z o.o. sp. komandytową w której ma swoje udziały, zakwalifikować do swoich kosztów uzyskania przychodu w świetle prawa podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.