Zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów kwot wydanych na obsługę zaciągniętych kredytów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2009 r. (data wpływu 19 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na obsługę kredytów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na obsługę kredytów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem kilku spółek osobowych utworzonych na podstawie przepisów kodeksu spółek handlowych. Spółki są deweloperami, czyli budują lokale w budynkach mieszkalnych i sprzedają je. Budowy finansowane są z kredytów bankowych, od których spółki płacą odsetki. Spółki prowadzą księgi rachunkowe. Zgodnie z art. 28 ust. 4 ustawy o rachunkowości w przypadkach uzasadnionych niezbędnym, długim okresem wytwarzania produktu, koszt wytworzenia można zwiększyć o koszty obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu finansowania produktów w okresie ich wytworzenia. Wzniesienie budynku trwa dużo dłużej niż rok. Spółki rozpoznają przychody z chwilą przeniesienia własności lokalu na nabywcę i z tą chwilą rozpoznają koszty uzyskania przychodów, w skład których oprócz materiałów i robót budowlanych wchodzą także koszty obsługi zaciągniętego kredytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy podatnik może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynikające z przypadających na niego zgodnie z udziałami w zysku poszczególnych spółek kwoty wydane na obsługę zaciągniętych kredytów...

Podatnik może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynikające z przypadających na niego zgodnie z udziałami w zysku poszczególnych spółek kwoty wydane na obsługę zaciągniętych kredytów dopiero z chwilą, gdy następuje sprzedaż lokali w budynkach mieszkalnych sfinansowanych tym kredytem.

Podatnik nie może zaliczać w koszty uzyskania przychodów bieżących płatności związanych z kredytem, gdyż:

1. nie ustalałby dochodu zgodnie z prawidłowo prowadzonymi księgami rachunkowymi, a tego wymaga art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. dochody powstające w związku ze sprzedażą lokali realizowaną przez jedną spółkę, która właśnie zakończyła budowę, podatnik pomniejszałby o przypadające na niego koszty obsługi kredytów zaciągniętych przez inne spółki, które nie zakończyły jeszcze budowy lub dopiero ją rozpoczynają. Wskutek czego zawsze płaciłby niższy podatek dochodowy.
   
   

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Przy czym zwrot ?w celu? oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów, albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 23 ww. ustawy.
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż spółki, których Wnioskodawca jest wspólnikiem prowadzą działalność deweloperską ? budują lokale w budynkach mieszkalnych i sprzedają je. Budowane przez spółki lokale mieszkalne należy traktować jako działalność polegającą na wytworzeniu produktów przeznaczonych do dalszej sprzedaży ? lokale mieszkalne nie stanowią dla spółek środków trwałych lecz produkt podlegający zbyciu po jego wytworzeniu. Wszelkie koszty związane z budową lokali mieszkaniowych będą stanowiły więc koszty uzyskania przychodów, ponieważ związane są z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i mają wpływ na wielkość osiąganego przychodu.

Z wniosku wynika, iż budowy finansowane są z kredytów bankowych, od których spółki płacą odsetki, które zgodnie z powyższym stanowią koszty uzyskania przychodów. Nie można jednak zgodzić się z poglądem Spółki co do ich kwalifikowania do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 4 koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 22 ust. 5d ww. ustawy uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Nie ulega wątpliwości, że zaciągnięcie kredytu na budowę budynku mieszkalnego z lokalami na sprzedaż związane jest z działalnością podatnika, a wydatki ponoszone w związku z takim kredytem ponoszone są w celu uzyskania przychodów.

Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych zapłaconych odsetek od kredytów i pożyczek zaciągniętych w celu sfinansowania przedmiotowej inwestycji wynika z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy.

Natomiast przepisy art. 22 ust. 5c oraz art. 22 ust. 5d tej ustawy przesądzają iż data, w której wydatki pośrednio związane z przychodami, a do takich należy zaliczyć wydatki na spłatę odsetek od kredytu oraz wydatki na obsługę tych kredytów, mogą być zaliczone do kosztów podatkowych to dzień ujęcia wydatku w księgach rachunkowych na podstawie dowodu księgowego.

Reasumując, na podstawie analizowanych przepisów koszty związane z obsługą zaciągniętych kredytów powinny być potrącone w dacie ich poniesienia.

Ponadto zauważyć należy, iż ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w wysokości przypadającej na Wnioskodawcę stosownie do posiadanego przez niego udziału w zysku spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.