Czy otrzymane od byłej żony kwoty stanowiące płatności równowartości rat kredytowych będą stanowiły (...)

Czy otrzymane od byłej żony kwoty stanowiące płatności równowartości rat kredytowych będą stanowiły przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze? Czy kwota rat kredytowych - w części odsetkowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów? Czy kwota rat kredytowych - w części kapitałowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 17.04.2012 r. (data wpływu 20.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów oraz kosztów jego uzyskania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 20.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodów oraz kosztów jego uzyskania.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest właścicielem lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość położonego w Warszawie (dalej: ?Lokal?). Lokal został nabyty w 2009 r. wspólnie z (ówczesną) żoną Wnioskodawcy do majątku wspólnego małżeńskiego i był używany na własne cele mieszkaniowe małżonków. Nabycie lokalu zostało sfinansowane środkami pieniężnymi pochodzącymi z kredytu zaciągniętego wspólnie przez Wnioskodawcę oraz (ówczesną) żonę Wnioskodawcy, tj. byli oni dłużnikami solidarnymi względem banku.

W związku z ustaniem ustawowej wspólności majątkowej oraz rozwodem w dniu 19 marca 2012 r., Wnioskodawca oraz była żona, dokonali podziału majątku wspólnego poprzez zawarcie umowy o podział majątku wspólnego w formie aktu notarialnego. W wyniku zawarcia powyższej umowy, w szczególności Wnioskodawcy przypadła w całości własność lokalu.

Ponadto, Wnioskodawca, jego była żona oraz bank, który udzielił kredytu, zawarli w tym samym dniu aneks do umowy kredytowej, zgodnie z którym Wnioskodawca stał się jedynym kredytobiorcą z tytułu kredytu zaciągniętego w związku z zakupem lokalu. W związku z tym, od dnia zmiany umowy kredytowej, zobowiązania z tytułu kredytu - obejmujące w szczególności ratę kredytu, tak w części spłaty kapitału, jak też odsetek - obciążają wyłącznie i w całości Wnioskodawcę. Raty kredytu pobierane są przez bank z dołu w pierwszym dniu roboczym kolejnego miesiąca z rachunku bankowego prowadzonego przez ten bank na rzecz Wnioskodawcy, na którym gromadzone są środki pieniężne stanowiące wyłączny majątek Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę, iż w momencie zawarcia umowy o podział majątku wspólnego, lokal był zamieszkiwany przez byłą żonę Wnioskodawcy (natomiast nie był zamieszkiwany przez Wnioskodawcę), Wnioskodawca oraz była żona ustalili w umowie o podział majątku wspólnego, iż lokal ma zostać wydany Wnioskodawcy do 31 sierpnia 2012 r. Po tej dacie, Wnioskodawca zamierza wykorzystywać lokal na własne cele mieszkaniowe, jednakże nie można wykluczyć, iż lokal będzie wynajmowany.

Z uwagi na fakt, iż pomimo nabycia własności lokalu oraz obowiązku spłacania rat kredytu, Wnioskodawcy nie został wydany lokal (wydanie go ma nastąpić w terminie wskazanym powyżej), w umowie o podział majątku Wnioskodawca i była żona ustalili, iż do dnia wydania lokalu Wnioskodawcy, była żona będzie mu płacić równowartość raty kredytowej (obejmującej zarówno część odsetkową, jak też kapitałową) za każdy rozpoczęty miesiąc. Płatność równowartości raty kredytu będzie następowała na rachunek bankowy Wnioskodawcy w wysokości odpowiadającej kwocie raty określonej w zawiadomieniu o wysokości raty (wystawianym przez bank) w terminie do 29 dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym rata kredytowa zostanie pobrana przez bank z rachunku bankowego Wnioskodawcy. Przy tym, kwota płatności nie będzie przekraczać określonego limitu, tj. jeśli kwota raty kredytowej za dany miesiąc płatnej przez Wnioskodawcę na rzecz banku nie będzie przekraczać tego limitu, była żona będzie płacić Wnioskodawcy pełną kwotę raty pobieranej przez bank. Natomiast w przypadku, jeśli kwota raty kredytowej za dany miesiąc przekroczy określony limit, była żona zapłaci jedynie kwotę odpowiadającą limitowi, a pozostała część raty zostanie pokryta przez Wnioskodawcę.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy otrzymane od byłej żony kwoty stanowiące płatności równowartości rat kredytowych będą stanowiły przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze?
  2. Czy kwota rat kredytowych - w części odsetkowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów?
  3. Czy kwota rat kredytowych - w części kapitałowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. Otrzymane od byłej żony kwoty stanowiące płatności równowartości rat kredytowych będą stanowiły przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, tj. najmu, dzierżawy i umów o podobnym charakterze.
  2. Kwota rat kredytowych - w części odsetkowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.
  3. Kwota rat kredytowych - w części kapitałowej - zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku będzie stanowiła koszt uzyskania przychodów.

Uzasadnienie


Ad. 1 - zaliczenie otrzymanych kwot do przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, źródłem przychodów jest między innymi najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym przypadku Wnioskodawca oraz była żona ustalili w umowie o podział majątku wspólnego, na mocy której Wnioskodawca nabył wyłączną własność lokalu, iż do dnia wydania mu lokalu przez byłą żonę, będzie ona płaciła Wnioskodawcy równowartość rat kredytowych płaconych przez niego na rzecz banku. Oznacza to, iż w związku z czasowym użytkowaniem lokalu - będącego obecnie wyłączną własnością Wnioskodawcy ? przez Jego byłą żonę, płaci ona na rzecz Wnioskodawcy określoną kwotę pieniężną.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy stosunek prawny nosi w tym zakresie podobieństwa do umowy najmu, poprzez którą - zgodnie z kodeksem cywilnym wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcę, należy uznać, iż płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę od byłej żony do dnia wydania mu Lokalu stanowią przychody z umowy o podobnym charakterze do umowy najmu. Ponadto, jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a zatem lokal nie jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą.

Z powyższego wynika, iż przychody osiągane w związku z otrzymywaniem przez Wnioskodawcę kwot równowartości rat kredytowych od byłej żony na podstawie umowy o podział majątku wspólnego stanowią przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad 2 - zaliczenie kwot rat kredytowych w części odsetkowej zapłaconych przez Wnioskodawcę na rzecz banku do kosztów uzyskania przychodów

Zgodnie z art. 22 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jak wspomniano wyżej, Wnioskodawca jest zobowiązany do płacenia rat z tytułu kredytu obejmujących w szczególności odsetki naliczone od kredytu, który służył sfinansowaniu zakupu nieruchomości. Ponadto, lokal jest użytkowany przez byłą żonę Wnioskodawcy, w związku z czym Wnioskodawca osiąga jak wspomniano wyżej przychody ze źródła o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ww. ustawy.

Należy zauważyć, iż uzyskiwanie przez Wnioskodawcę powyższych przychodów jest bezpośrednio związane z ponoszeniem obciążenia ratami kredytowymi w szczególności odsetkowymi. W analizowanym przypadku, wysokość rat kredytowych ma bowiem bezpośrednie przełożenie na wysokość płatności równowartości tych rat otrzymywanej od byłej żony. W szczególności, gdyby Wnioskodawca nie ponosił ciężaru rat kredytowych nie byłby uprawniony do uzyskiwania wspomnianej płatności od byłej żony a zatem nie osiągałby wspomnianych wyżej przychodów. Konsekwentnie, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, iż kwoty rat kredytowych w części odsetkowej stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów

Ponadto, Wnioskodawca zauważa, iż możliwość zaliczenia kosztów odsetkowych do kosztów uzyskania przychodów dotyczących przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostało potwierdzone w interpretacjach organów podatkowych (np. interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2012 r. sygn. IPPB4/415-923/11-4/MP)

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca przyjmuje stanowisko przedstawione na wstępie.

Ad. 3 - zaliczenie kwot rat kredytowych w części kapitałowej zapłaconych przez wnioskodawcę na rzecz banku do kosztów uzyskania przychodów.

Uwagi przedstawione w punkcie 2 będą miały również zastosowanie do części kapitałowej raty odsetkowej Mianowicie, również ta część raty kredytowej również bezpośrednio przekłada się na kwotę przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu zwrotu równowartości raty kredytowej przez byłą żonę. Konsekwentnie, także ta część raty kredytowej będzie mogła zostać zaliczona przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa powyżej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 i 9:

  • najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6);
  • inne źródła (pkt 9)

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. u. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu, który jak wynika z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego może być oznaczony w pieniądzu lub świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten niezależnie od formy w jakiej został określony i uregulowany stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania ?w szczególności?, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w ww. przepisie.

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca otrzymuje od byłej małżonki środki pieniężne, tj. raty kredytowe (obejmujące zarówno część odsetkową, jak też kapitałową), w związku z faktem nie opuszczenia przez nią lokalu mieszkalnego, stanowiącego obecnie wyłączną własność Wnioskodawcy.

Między małżonkami nie została zawarta umowa najmu, a zatem otrzymane środki pieniężne nie mogą być utożsamiane z czynszem z tytułu najmu.

Tym samym, stwierdzić należy, iż uzyskiwane przez Wnioskodawcę od byłej małżonki, środki pieniężne, należy zakwalifikować do źródła przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Należy również podkreślić, iż zgodnie z art. 22 ust. 1 cyt. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Koszty poniesione przez podatnika należy zatem oceniać pod kątem ich celowości a więc dążenia do uzyskania przychodu a nie niezbędności.

A zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki: zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami oraz nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów. Poza tym należy podkreślić, że koszty mają być bezwzględnie w sposób prawidłowy udokumentowane i poniesione przez podatnika a nie inne osoby.

Analizując powyższe, wskazać należy, iż Wnioskodawca, nie może uznać za koszt uzyskania przychodu - o którym mowa w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych- wydatków, jakie poniósł na raty kredytowe (w części odsetkowej i kapitałowej) na rzecz banku. Wydatki te nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, który został określony w katalogu art. 10 ust. 1 pkt 9 jako przychód z innych źródeł.


Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż:

  • otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty stanowiące płatności równowartości rat kredytowych, stanowią przychód ze źródła, o którym mowa w art. 20 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9, tj. przychód z innych źródeł,
  • wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na raty kredytowe - w części odsetkowej i kapitałowej, na rzecz banku nie mogą stanowić po stronie Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu, ze źródła określonego w ww. przepisie.


Krańcowo należy podkreślić, że przywołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna dotycząca przepisów prawa wydana została w indywidualnej sprawie i nie może być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach.


Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.


Z uwagi na powyższe przywołana interpretacja indywidualna, nie jest wiążąca dla tut. organu podatkowego. Każdą sprawę organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika