Zakup towarów handlowych należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie (...)

Zakup towarów handlowych należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie faktury

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 27 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ewidencjonowania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zakupu towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Towar jest sprowadzany z Chin, przez port w G. Następnie jest wprowadzany na skład celny wraz z dokumentem wprowadzeniowym (SAD) oraz dołączoną fakturą INVOICE z Chin. Następnie towar ten jest wyprowadzany partiami ze składu celnego na polski obszar celny (import).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Co należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jako zakup - INVOICE, który jest dokumentem wprowadzeniowym na skład (dopóki nie będzie dopuszczenia do obrotu), czy częściowe wyprowadzenie ze składu celnego na podstawie dokumentu celnego SAD...

Zdaniem wnioskodawcy do podatkowej księgi przychodów rozchodów jako zakup wprowadzić należy fakturę od zagranicznego dostawcy (INVOICE) stosując odpowiedni kurs do przeliczenia wydatku na złotówki. Późniejsze wyprowadzenie towaru ze składu celnego (w tym również częściowe) powoduje konieczność podwyższenia ceny nabycia towaru handlowego o opłaty celne i cło.

W odniesieniu do omawianej sytuacji, w której towar trafia do składu celnego w Polsce, a następnie jest z niego wyprowadzany na polski obszar celny oraz do zadanych pytań dotyczących prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów należy stwierdzić, co następuje.

Zgodnie z § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podstawą zapisów w księdze podatkowej są między innymi dowody księgowe, którymi są faktury VAT, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach. W przedmiotowej sprawie pytanie dotyczy kwestii, w oparciu o jaki dokument, czy o fakturę chińską, która jak rozumiemy opiewa na kwotę za całość towaru, czy o dokument SAD, który potwierdza częściowe wyprowadzenie towaru ze składu celnego należy zaksięgować kwotę wynikającą z tych dokumentów jako koszt uzyskania przychodu oraz w którym momencie należy ten koszt ująć w księdze przychodów i rozchodów. Prowadzenie tej księgi odbiega od reguł prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zasady rachunkowości: metoda memoriałowa i współmierności nie mają tu zastosowania. Konstrukcja podatkowej księgi przychodów i rozchodów i sposób rejestrowania w niej zdarzeń gospodarczych uwzględniają w dużej mierze przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto podatnik, dokonując określonych wydatków na zakup towarów w rozumieniu § 3 pkt 1 rozporządzenia (PKPR), ujmuje je w całości w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, gdyż nie jest w stanie określić z góry, jaka część wydatków będzie odnosiła się do przychodów danego roku podatkowego. Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa) u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Z treści § 26 rozporządzenia wynika, że zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16. W ocenie Wnioskodawcy podstawą wpisu jest w pierwszym rzędzie faktura uzyskana od zagranicznego dostawcy. To ona dokumentuje dokonanie nabycia towarów handlowych. Ewentualne późniejsze wyprowadzenie towarów ze składu celnego powoduje, że koszt ich nabycia powinien być powiększony o opłaty celne i cło. Żaden z przepisów prawa nie uzależnia rozpoznania wydatków na nabycie towarów handlowych, które są przechowywane w składzie celnym od ich dopuszczenia do obrotu na terenie UE. Warto w tym miejscu wskazać, że przepisy rozporządzenia dotyczące sporządzania spisu z natury nakazują obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika (§ 28 ust. 3). Logika wymiaru podatku w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów jest taka, że wydatki na nabycie towarów handlowych obciążają koszty w chwili ich poniesienia, a nie w chwili przekazania do sprzedaży. Ewentualna różnica pomiędzy wartością remanentów końcowego i początkowego odpowiednio podwyższa bądź obniża dochód do opodatkowania. Z tego względu - skoro towary będące poza magazynem podatnika (np. w składzie celnym) muszą być objęte spisem z natury, to odpowiednio wydatki na ich nabycie powinny obciążać koszty uzyskania przychodu. W przeciwnym razie dochodziłoby do naruszenia zasad opodatkowania określonych art. 24 ust. 2 ustawy oraz w związku z § 28 ust. 3 rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 6b ww. ustawy w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie transakcji jest faktura zakupu. Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym podstawą wpisu do podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest w pierwszym rzędzie faktura uzyskana od zagranicznego dostawcy.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (?).

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określił Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Z przepisów zawartych w § 17 ust. 1 cyt. rozporządzenia wynika, iż zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży.

W sytuacji kiedy faktura dokumentująca nabycie towaru handlowego została wystawiona przed dostawą towaru (np. w miesiącu poprzedzającym dostawę), to w kolumnie 2 podatkowej księgi przychodów i rozchodów ?Data zdarzenia gospodarczego? należy wpisać datę wystawienia faktury. Data wystawienia faktury jest datą poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Należy jednocześnie zauważyć, że stosownie do § 28 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika.

Reasumując, w świetle wyżej przytoczonych przepisów, zakup towarów handlowych należy wprowadzić do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie faktury. Dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika