Od jakiej kwoty Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić podatek dochodowy 19%, czy od kwoty 162.000 (...)
Od jakiej kwoty Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić podatek dochodowy 19%, czy od kwoty 162.000 PLN, czy od kwoty 42.000 PLN?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17.08.2009 r. (data wpływu 18.08.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego wynikającego z tytułu zbycia nieruchomości nabytej w części w drodze spadku, a w części w drodze zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 18.08.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego wynikającego z tytułu zbycia nieruchomości nabytej w części w drodze spadku, a w części w drodze zniesienia współwłasności.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 23.03.2008 r. zmarła ciocia Wnioskodawcy, która posiadała spółdzielcze własnościowe mieszkanie oraz garaż.
Postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 28.07.2008 r. z mocy ustawy spadek po cioci nabył Wnioskodawca i troje jego rodzeństwa, po 1/4 każde.
Ponieważ jedna z sióstr utrudniała pozostałym spadkobiercom sprzedaż odziedziczonej nieruchomości wnioskiem z dnia 24.11.2008 r. Wnioskodawca zwrócił się do Sądu Rejonowego o zniesienie współwłasności i przyznanie jednej osobie całą nieruchomość w celu sprzedaży odziedziczonej nieruchomości i uzyskany ze sprzedaży dochód podzielić po #188; kwoty każdemu.
W dniu 15.05.2009 r. odbyła się rozprawa, na której doszło do ugody w ten sposób, że ww. nieruchomości przeznaczono Wnioskodawcy określając wartość na 160.000 PLN z obowiązkiem spłaty pozostałych współwłaścicieli po 40.000 zł każdemu do dnia 15.05.2010 r.
W dniu 24.06.2009 r. Wnioskodawca sprzedał garaż, a w dniu 13.08.2009 r. mieszkanie. Wszystko razem za łączną kwotę 160.000 PLN
Przy sprzedaży Wnioskodawca dowiedział się, że musi zapłacić podatek dochodowy w wysokości 19% od dokonanej sprzedaży, co daje kwotę 30.780 PLN.
Wnioskodawca podkreśla, iż dochód uzyskany z całej sprzedaży obciążony jest spłatą pozostałych spadkobierców w wysokości 120.000 PLN. Tak więc dochód Wnioskodawcy ze sprzedaży całej nieruchomości na łączną kwotę 162.000 PLN pomniejszony o spłatę pozostałych spadkobierców na kwotę 120.000 PLN wynosi 42.000 PLN.
Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż podatek od spadków i darowizn zgodnie z decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego przez wszystkich spadkobierców po #188; został zapłacony.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Od jakiej kwoty Wnioskodawca zobowiązany jest zapłacić podatek dochodowy 19%, czy od kwoty 162.000 PLN, czy od kwoty 42.000 PLN...
Zdaniem Wnioskodawcy dochód ze sprzedaży po wypłaceniu każdemu spadkobiercy należnej mu kwoty wyniesienie 42.000 PLN i od takiej kwoty zapłaci 19% podatek dochodowy.
Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
- nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
- spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
- prawa wieczystego użytkowania gruntów
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) ? c) ? przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie
Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.
Oznacza to zarazem, iż nowe zasady opodatkowania mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2009 r.
Wobec powyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym stanie faktycznym dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma data nabycia udziałów i forma prawna ich nabycia.
W myśl art. 924 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego jest zatem nie data postanowienia sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, ale dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.
Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Stosownie do art. 195 ustawy Kodeks cywilny współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.
Zgodnie z art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego ? art. 196 § 2 tej ustawy.
Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, ale wyłącznie wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego (co ma miejsce w rozpatrywane sprawie). Zatem jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności oznacza, to że dla części nieruchomości nabytej w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.
Dokonując analizy powyższego stwierdzić należy, iż przedmiotowe nieruchomości (zarówno garaż, jak i spółdzielcze własnościowe mieszkanie) zostały nabyte przez Wnioskodawcę:
- w części w wyniku spadku (1/4) w 2008 r.,
- w części w wyniku zniesienia współwłasności (3/4) w 2009 r.
W związku z powyższym do odpłatnego zbycia nabytego w 2008 r. w drodze spadku udziału we współwłasności spółdzielczego własnościowego mieszkania oraz garażu (1/4 udziału) zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2008 r.
Stosownie do art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2008 r. ? od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.
Natomiast do odpłatnego zbycia nabytego w drodze zniesienia współwłasności w 2009 r. udziału we współwłasności spółdzielczego własnościowego mieszkania oraz garażu (#190; udziału) zastosowanie znajdą przepisy ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.
Zgodnie z art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
- dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
- dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Natomiast podstawą obliczenia podatku, stosownie do ust. 2 art. 30e, o której mowa w ust. 1 ? zarówno w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r. jak i od 1 stycznia 2009 r. ?jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.
Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia , o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit.
a) ? c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.Dokonując analizy powyższego wskazać należy, iż do kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości Wnioskodawca może zaliczyć udokumentowaną kwotę faktycznej spłaty dokonaną na rzecz spadkobierców, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c cytowanej ustawy.
Ponadto należy wskazać, iż ustawodawca do kosztów uzyskania przychodów zalicza również kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, co znajduje zastosowanie w przedmiotowej sprawie.
Reasumując, dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości będzie u Wnioskodawcy rozpoznawalny jako różnica pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami jego uzyskania, do których należy zaliczyć zarówno kwotę dokonanej spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, jak i kwotę zapłaconego przez stronę podatku od spadków i darowizn.
Tut. organ informuje ponadto, iż ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tut. organu.
Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.
W związku z powyższym tut. organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawcę.
Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.