Czy rozliczenie dochodów osiągniętych przez Wnioskodawczynię w okresie od kwietnia do grudnia 2006 (...)

UZASADNIENIE

W dniu 14.07.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego od dochodów uzyskiwanych w Wielkiej Brytanii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2006 roku Wnioskodawczyni wyjechała do W gdzie założyła działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni wyjeżdżała z zamiarem stałego pobytu. Po przyjedzie do P? Wnioskodawczyni rozpoczęła pracę, wynajęła dom o powierzchni około 70 m2 na czas nieokreślony, przygotowywała się na przyjazd rodziny: znalazła żłobek dla 2?letniego syna, przeglądała oferty pracy dla męża. Po czterech miesiącach mąż wraz z synem dołączyli do Wnioskodawczyni. Mąż Wnioskodawczyni podjął prace, syn zaczął uczęszczać do żłobka, a następnie do szkoły. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni będąc pewna, że chcąc pozostać na stałe w P? wymeldowała się z miejsca stałego pobytu (tj. R?W?) i powiadomiła Urząd Skarbowy ul. J? w W? o zmianie miejsca zamieszkania. Do marca 2006 r. Wnioskodawczyni pracowała na terenie Polski, po czym rozwiązała umowy o pracę.

Z tytułu dochodów osiągniętych na terenie RP w okresie 01.01.2006 - 31.03.2006 Wnioskodawczyni rozliczyła się z w/w w US. Natomiast od dochodów osiągniętych w okresie 01.04.2006?05.04.2007 na terenie W Wnioskodawczyni odprowadziła podatek w tymże kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy rozliczenie dochodów osiągniętych przez Wnioskodawczynię w okresie od kwietnia do grudnia 2006 r. jest prawidłowe...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stan prawny na 31.12.2006), osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium RP podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Z uwagi na brak definicji miejsca zamieszkania w ww. ustawie, należy zastosować definicje zawartą w art. 25 kodeksu cywilnego, tj. ?miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość w której osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu?. Zgodnie z tą regulacją przy określeniu miejsca zamieszkania ważne jest spełnienie łącznie dwóch warunków. Po pierwsze faktyczne fizyczne przebywanie w danym kraju, po drugie zamiar stałego pobytu. Miejscowość, w której Wnioskodawczyni mieszkała począwszy od kwietnia 2006 z zamiarem stałego pobytu po przyjeździe do W to P?. Zamiar stałego pobytu objawił się poprzez to iż:

1. Wnioskodawczyni podjęła pracę w P?,
2. wynajęła dom na czas nieokreślony,
3. przebywała w ww. mieście z mężem i synem,
4. syn uczęszczał tam do żłobka a następnie do szkoły,
5. mąż podjął pracę. Reasumując powyższe Wnioskodawczyni stwierdziła, iż centrum jej interesów życiowych znajdowało się w P?. W związku z tym Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż za dochody osiągnięte w okresie 01.04.2006? 31.12.2006 jest zobowiązana do zapłacenia podatku jedynie w W. Innymi słowy uważa, że podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
   
   

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia stanu faktycznego z dnia 25.07.2008 r. Wnioskodawczyni pismem z dnia 08.08.2008 r. uzupełniła stan faktyczny i podała, iż:

1. datą założenia działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii był dzień 1 kwietnia 2006 r.;
2. datą zawarcia na czas nieokreślony umowy najmu domu w Wielkiej Brytanii był dzień 1 maja 2006 r.;
3. od lipca 2001 r. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem mieszkania przy ul. R?w W?;
4. datą przyjazdu męża i syna Wnioskodawczyni do Wielkiej Brytanii był dzień 1 września 2006 r.;
5. Wnioskodawczyni nie posiada innych dzieci, niż wskazany we wniosku syn;
6. datą wymeldowania się z miejsca stałego pobytu był dzień 7 września 2006 r.;
7. datą zmiany miejsca zamieszkania podaną w powiadomieniu US był dzień 1 kwietnia 2006 r.;
8. w okresie od 1 kwietnia 2006 r. do 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnych dochodów na terytorium Rzeczypospolitej. Polskiej;
9. Wnioskodawczyni nie posiada certyfikatu rezydencji podatkowej wydanego przez brytyjskie organy podatkowe;
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie do treści art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20) obowiązującej do dnia 26 grudnia 2006, określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r., jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Podobnie kwestię miejsca zamieszkania dla celów podatkowych definiuje art. 4 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. 2006 r, Nr 250, poz. 1840) obowiązującej od dnia 27 grudnia 2006 r.

Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31 grudnia 2006 r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni od kwietnia 2006 r. przebywa w P? w Wielkiej Brytanii. Spełniony został więc pierwszy warunek umożliwiający uznanie, iż ta miejscowość od tego dnia była miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni tj. przebywanie w tej miejscowości.

By uznać, czy i od kiedy miejscem zamieszkania Wnioskodawczyni jest P?, należy ustalić od kiedy warunki umożliwiające uznanie tej miejscowości za miejsce zamieszkania wystąpiły łącznie. Oprócz faktycznego pobytu należy ustalić od kiedy w przypadku Wnioskodawczyni wystąpił zamiar stałego pobytu w P?.

Zamiar pobytu Wnioskodawczyni w P? należy ustalić w oparciu o wskazane wyżej kryteria.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawczyni podała, iż w P? przebywa od kwietnia 2006 r., gdzie 1 kwietnia 2006 r. założyła działalność gospodarczą, zaś w dniu 1 maja 2006 zawarła umowę najmu domu na czas nieokreslony. Od chwili przyjazdu do Wielkiej Brytanii Wnioskodawczyni rozpoczęła poszukiwania pracy dla męża i żłobka dla 2-letniego syna (rodzina dołączyła do Wnioskodawczyni 1 września 2006 r. i po tej dacie mąż podjął pracę, zaś syn zaczął uczęszczać do żłobka). Od dnia 1 kwietnia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni nie osiągnęła żadnych dochodów na terytorium Polski. Wnioskodawczyni twierdzi, iż Polskę opuściła z zamiarem stałego pobytu w Wielkiej Brytanii.

Zważywszy na wyżej przedstawione okoliczności należy uznać, iż zamiar stałego pobytu w P? w Wielkiej Brytanii wystąpił u Wnioskodawczyni nie później niż w dniu 1 kwietnia 2006 r. Wskazuje na to w szczególności zarejestrowanie w Wielkiej Brytanii działalności gospodarczej i podjęcie działań w celu sprowadzenia do tego kraju męża i syna oraz okoliczność, iż Wnioskodawczyni zerwała z Polską łączące ją więzi gospodarcze tj. nie osiągała na terytorium RP dochodów.

Należy uznać, iż od dnia 1 kwietnia 2006 r. spełnione zostały przez Wnioskodawczynię łącznie dwa warunki umożliwiające stwierdzenie, że jej miejscem zamieszkania stała się miejscowość P?. Wnioskodawczyni przebywała w tej miejscowości i miała zamiar stałego pobytu w tejże miejscowości, o czym świadczy okoliczność, iż do tego też miejsca przeniosła Wnioskodawczyni centrum swoich interesów życiowych i to zarówno na płaszczyźnie osobistej (przygotowania warunków bytowych dla męża i syna) jak i gospodarczej (rozpoczęcie działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii, brak dochodów w Polsce).

Reasumując należy stwierdzić, iż w od dnia 1 kwietnia 2006 roku do dnia 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawczyni podlegała w Polsce jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, jako rezydent Wielkiej Brytanii, co oznacza iż dochody uzyskane przez Nią na terytorium Wielkiej Brytanii należy rozliczyć w miejscu ich uzyskania. Skoro w tym okresie Wnioskodawczyni nie osiągnęła dochodów na terytorium Polski to nie miała obowiązku przedstawienia rozliczenia za ten okres polskim organom podatkowym.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.