rozliczenie wydatków z tytułu używania samochodów osobowych wynajmowanych dla potrzeb prowadzonej (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2009 r. (data wpływu 2 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia wydatków z tytułu używania samochodów osobowych wynajmowanych dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia wydatków z tytułu używania samochodów osobowych wynajmowanych dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Przedsiębiorstwo Wielobranżowe E. Włodzimierz P. (dalej: Przedsiębiorstwo lub E.) wynajmuje samochody osobowe na podstawie umowy najmu. Każdym samochodem jeździ inny pracownik zatrudniony w firmie. Umowa najmu podpisana jest od miesiąca do kilku miesięcy w roku w zależności od potrzeb firmy. Raz w miesiącu E otrzymuje łączną fakturę VAT za wynajem samochodów. Każdy pracownik prowadzi do użytkowanego przez siebie samochodu ewidencję przebiegu pojazdu.

Samochody osobowe używane na podstawie umowy najmu nie są środkiem trwałym Przedsiębiorstwa Wielobranżowego E, które je użytkuje. Nie są one ani jego własnością (współwłasnością) ani nie są użytkowane na podstawie umowy leasingu kapitałowego (takiego gdzie odpisów amortyzacyjnych dokonuje leasingobiorca).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do 'wydatków z tytułu kosztów używania samochodów osobowych' przez E zalicza się czynsz najmu wynajmowanych samochodów osobowych...

Czy czynsz płacony miesięcznie również wlicza się do wydatków ograniczanych kwotą wynikającą z kilometrówki...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 23 ust.1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej: ustawa o PIT nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Obecnie stawki za kilometr przebiegu (zarówno w odniesieniu do jazd lokalnych, jak i podróży służbowych) są określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.).

W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu E prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu, według określonego wzoru.

Należy podkreślić, iż ustawa o PIT określa limit kosztów uzyskania przychodów poniesionych w związku z eksploatacją samochodu osobowego niebędącego środkiem trwałym. Limit stanowi kwota faktycznego przebiegu samochodu pomnożona przez określoną w przepisach stawkę. Do kosztów, można zaliczyć tylko koszty faktycznie poniesione z tytułu eksploatacji samochodu, które ponadto muszą być poniesione w celu uzyskania przychodu. Do kosztów można zaliczać każdego rodzaju koszty eksploatacyjne, a nie tylko koszty paliwa. Kosztami eksploatacyjnymi będą zarówno koszty paliwa, jak i koszty związane z utrzymaniem samochodu, takie jak koszty ogumienia, części zamiennych, opłaty parkingowe, koszty remontów.

Zdaniem Wnioskodawcy kosztami używana samochodu limitowanymi przez ?kilometrówkę? nie są koszty wzięcia przez Przedsiębiorstwo E samochodu w najem. Otóż koszt z tytułu czynszu najmu samochodu nie jest kosztem używania samochodu. Jest to koszt ponoszony w tym celu, aby w ogóle móc rozpocząć użytkowanie samochodu. Poniesienie tego kosztu (czynszu najmu) wyprzedza ponoszenie kosztów z tytułu używania samochodu. Nie jest to więc koszt eksploatacji ?koszt używania? samochodu. Jest on kosztem koniecznym ponoszonym w tym celu, aby w ogóle używanie samochodu było możliwe, uzyskania możliwości używania samochodu.

W związku z tym nie musi być zdaniem Wnioskodawcy ograniczany kilometrówką i dokumentowany ewidencją przebiegu. Nie jest to jednak wydatek na używanie samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy podobny pogląd (że czynsz najmu nie podlega rozliczeniu w ramach kilometrówki) wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 lipca 2004 r., III S.A. 1073/03, w którym Sąd stwierdził, że ?mylne jest stanowisko organów podatkowych, iż w świetle treści art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opłaty wynikające z umowy najmu samochodu osobowego zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów w ograniczonej wysokości i traktowane na równi z kosztami eksploatacyjnymi, które w myśl tego przepisu są ograniczone do limitu wynikającego z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla potrzeb podatnika i stawki za jeden kilometr określonej w odrębnych przepisach?.

Wnioskodawcy uważa, iż do kosztów limitowanych poprzez kilometrówkę wchodzą wyłącznie koszty czysto eksploatacyjne samochodu. Przepisy ustawy o PIT stanowią o kosztach używania. Czynsz za wynajem nie jest kosztem używania. Poniesienie kosztów na wynajem (czynsz) poprzedza używanie samochodu, nie są one więc kosztem używania objętym limitem kilometrowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów przesłanka związku z przychodem (zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła) nie jest przesłanką wystarczającą. Istotne jest również czy określony wydatek nie mieści się w katalogu wyłączeń (pomimo związku z przychodem) zawartym przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 powoływanej ustawy.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. W celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W myśl przepisu art. 23 ust. 5 wyżej cytowanej ustawy przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36 i 46, powinien być, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania przychodów. Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane (art. 23 ust. 7 ustawy).

Zatem warunkiem zaliczenia wydatków związanych z eksploatacją samochodu osobowego do kosztów uzyskania przychodów jest prowadzenie przez podatnika ewidencji przebiegu pojazdu. Brak ewidencji przebiegu pojazdu lub prowadzenie tej ewidencji w sposób nie pozwalający na stwierdzenie ww. warunków powoduje, iż wydatek poniesiony z tytułu używania samochodu osobowego niestanowiącego składników majątku podatnika, w tym także na podstawie zawartej umowy najmu, nie może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Opłata najmu samochodu osobowego jest płatnością z tytułu używania tego samochodu, na co wskazuje wykładnia językowa ww. przepisu. Ponieważ ustawodawca na gruncie prawa podatkowego nie definiuje pojęcia ?wydatków z tytułu używania? należy się odwołać do słownika języka polskiego, w którym, przez ?wydatek? rozumie się ?sumę, która ma być wydana' lub ?sumę wydaną na coś', natomiast ?używać' oznacza ?stosować coś, użytkować, posługiwać się czymś, robić z czegoś użytek' (Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod. red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200 i 1262). Są to zatem wszelkie sumy wydane w związku z posługiwaniem się rzeczą, korzystaniem z rzeczy. Wydatki z tytułu czynszu za najem, jako opłata za możliwość korzystania z rzeczy, mieszczą się w tym pojęciu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wynajmuje samochody osobowe dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej opłacając czynsz z tytułu najmu. Wynajmowane samochody są używane przez zatrudnionych pracowników, a każdy z nich prowadzi do używanego przez siebie samochodu ewidencję przebiegu pojazdu.

Zatem, w przypadku wykorzystywania w działalności gospodarczej wynajętych samochodów osobowych, do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć poniesione i udokumentowane wydatki z tytułu użytkowania tych samochodów, tj. opłatę najmu, ? jednak wyłącznie do wysokości nie wyższej niż odpowiadająca kwocie wynikającej z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Ograniczenie określone w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy dotyczy również (wbrew stanowisku Wnioskodawcy) opłat z tytułu czynszu za najem samochodów osobowych.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, iż do kosztów, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. limitowanych wydatków z tytułu używania samochodów osobowych dla potrzeb prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, przyjmuje się także opłaty związane z czynszem za wynajem takich samochodów. Czynsz z tytułu wynajmu samochodów osobowych stanowi bowiem element kosztów używania takich samochodów, a tym samym podlega zaliczeniu do kosztów podatkowych w ramach limitu określonego w powoływanych przepisach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Krańcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji, gdyż tutejszy organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.