Czy w zaistniałym stanie faktycznym otrzymane odszkodowanie z tytułu uszkodzenia pojazdu (które miało (...)

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania odszkodowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z rozpoczęciem prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni wprowadziła do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych tej działalności samochód osobowy (używany), którego była współwłaścicielem. W dniu 1 kwietnia 2014 ww. samochód został wycofany z ewidencji środków trwałych.

Samochód od tego momentu wykorzystywany był przez drugiego współwłaściciela, męża Wnioskodawczyni, w celach prywatnych. W czerwcu 2014 r. mąż uczestniczył w wypadku drogowym, na skutek którego samochód uległ znacznemu uszkodzeniu. Szkoda została zgłoszona ubezpieczycielowi, samochód podlegał bowiem dobrowolnemu ubezpieczeniu autocasco. W decyzji ubezpieczyciel poinformował, że wstępnie oszacowany koszt naprawy przekroczył 70% wartości rynkowej pojazdu, co czyni naprawę ekonomicznie nieuzasadnioną. W związku z tym przyznano odszkodowanie, którego wartość została ustalona jako różnica pomiędzy wartością rynkową pojazdu z przed szkody, a wartością pozostałości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałym stanie faktycznym otrzymane odszkodowanie z tytułu uszkodzenia pojazdu (które miało miejsce po jego wycofaniu z ewidencji środków trwałych) stanowi przychód do opodatkowania z działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane odszkodowanie nie stanowiło przychodu do opodatkowania, ponieważ dotyczy samochodu, który nie służył już działalności gospodarczej (został przed uszkodzeniem wycofany z ewidencji środków trwałych).

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c. Zatem zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej, będą zarówno środki trwale oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, zwłaszcza wszelkie przedmioty wykorzystywane w działalności.

Jako że w momencie kiedy doszło do wypadku i uszkodzenia auta nie stanowił on już środka trwałego i nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, gdyż został z niej wycofane z dniem 1 kwietnia 2014 r. to wypłacone przez ubezpieczyciela odszkodowanie nie będzie stanowić przychodu z tej działalności, a w konsekwencji będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podobne stanowisko w analogicznym stanie faktycznym zaprezentował Dyrektor izby Skarbowej w Katowicach w indywidualnej interpretacji podatkowej nr IBPBI/1/415-927/12/AP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością, o ile ustawa nie włącza ich z tej kategorii.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Natomiast stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.

Zatem zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisie nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej, będą zarówno środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne przedmioty, które są w funkcjonalny sposób związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, zwłaszcza wszelkie przedmioty wykorzystywane w działalności.

Jak wynika z treści złożonego wniosku, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał samochód osobowy, który stanowił środek trwały w tej działalności. W kwietniu 2014 r. samochód ten został wycofany z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawczynie działalności gospodarczej. W czerwcu 2014 r. ww. samochód został uszkodzony w wyniku wypadku drogowego. Pojazd podlegał dobrowolnemu ubezpieczeniu autocasco, w związku z tym zostało przyznane odszkodowanie z tytułu kradzieży tego pojazdu.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie przedmiotowy samochód w momencie wypadku drogowego nie był środkiem trwałym, ani innym składnikiem majątku Wnioskodawczyni funkcjonalnie związanym z prowadzoną przez Wnioskodawczynię działalnością gospodarczą i nie był wykorzystywany w tej działalności, to wypłacone odszkodowanie nie będzie stanowić przychodu z tej działalności, a w konsekwencji będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

A zatem stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Wskazać należy, że w postępowaniu o udzielenie interpretacji organ podatkowy nie przeprowadza dowodów w rozumieniu art. 180 i następnych Ordynacji podatkowej i nie ocenia ich w myśl art. 191 ustawy, gdyż nie jest to postępowanie podatkowe. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.