możliwość skorygowania w zeznaniu rocznym przychodów i kosztów w związku ze zmianą proporcji udziałów (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.12.2009 r. (data wpływu 28.12.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorygowania w zeznaniu rocznym przychodów i kosztów w związku ze zmianą proporcji udziałów w zysku Spółki ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.12.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorygowania w zeznaniu rocznym przychodów i kosztów w związku ze zmianą proporcji udziałów w zysku Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest komplementariuszem spółki komandytowej (?Spółka?). Poza Wnioskodawcą w Spółce uczestniczy jeszcze 8 wspólników na prawach komplementariusza oraz 12 wspólników na prawach komandytariusza. Wszyscy wspólnicy są osobami fizycznymi.

Spółka planuje zmianę zasad podziału zysku Spółki. W trakcie roku podatkowego (obrotowego) poszczególnym wspólnikom Spółki przypisywany byłby określony, uwzględniający tymczasowy procent udziału w prawie do zysku Spółki, przychód oraz koszt podatkowy. Dopiero po zakończeniu roku podatkowego (obrotowego) następowałoby określenie ostatecznego udziału w zysku poszczególnych wspólników Spółki.

Ostateczne określenie udziału wspólników w zysku Spółki dokonywane byłoby przez Radę Spółki na podstawie oceny rzeczywistego wkładu poszczególnych wspólników w wypracowanie zysku. Rada Spółki jest organem ustanowionym mocą Umowy Spółki, który podejmuje decyzje, m.in. co do podziału zysku Spółki pomiędzy jej wspólników. Rada Spółki rekomendowałaby podjęcie uchwały o ostatecznym (rzeczywistym) podziale zysku Spółki, który w stosunku do części wspólników może nie odpowiadać tymczasowym proporcjom przyjętym w trakcie roku podatkowego.

Uchwała o ostatecznym (rzeczywistym) podziale zysku Spółki określająca ostateczny procent udziału w zysku spółki poszczególnych wspólników zostałaby podjęta po zakończeniu danego roku podatkowego (obrotowego), ale przed upływem terminu do złożenia przez wspólników Spółki rocznych zeznań podatkowych, tj. przed 30 kwietnia następnego roku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku, gdy ostateczna proporcja udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki będzie niższa od proporcji tymczasowej, wedle której Wnioskodawca dokonywałby w trakcie roku podatkowego rozliczeń podatkowych z udziału w Spółce, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania odpowiednio korekty przychodów i kosztów podatkowych w rozliczeniu rocznym i w konsekwencji do otrzymania zwrotu nadpłaconego podatku...
2. Czy w przypadku, gdy ostateczna proporcja udziału Wnioskodawcy w zysku Spółki będzie wyższa od proporcji tymczasowej, wedle której Wnioskodawca dokonywałby w trakcie roku podatkowego rozliczeń podatkowych z udziału w Spółce, Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania odpowiednio korekty przychodów i kosztów podatkowych w rozliczeniu rocznym i w konsekwencji będzie zobowiązany do dopłaty podatku, bez obowiązku naliczania odsetek od zaległości podatkowych...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 123 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) ? ?ksh? - komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. W sprawach nieuregulowanych w Dziale III ksh do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 ksh). W świetle art. 51 § 1 ksh (dotyczącego spółki jawnej) w związku z art. 103 ksh, komplementariusz ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Przytoczone przepisy dotyczące podziału i wypłaty zysku w spółce komandytowej mają charakter dyspozytywny (art. 37 ksh). W konsekwencji, w umowie spółki, wspólnicy mogą wprowadzić rozwiązania całkowicie lub częściowo odbiegające od wskazanego w tych przepisach wzorca. Na koniec roku obrotowego przysługujące wspólnikom spółki komandytowej ogólne prawo do udziału w zysku przekształca się w konkretne roszczenie o jego podział i wypłatę (art. 52 § 1 ksh).

Spółka komandytowa, tak jak inne spółki osobowe, nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Podatnikami są wspólnicy spółki komandytowej, których dochody z udziału w spółce opodatkowuje się w zależności od formy prawnej, podatkiem dochodowym od osób fizycznych lub podatkiem dochodowym od osób prawnych. Dla wspólnika będącego osobą fizyczną zyski z udziału w spółce komandytowej stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj: Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ? ?ustawa o PIT? - przychody z udziału w spółce osobowej określa się u każdego wspólnika będącego osobą fizyczną proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku.

W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższa zasada obowiązująca przy ustalaniu wysokości przysługującego wspólnikowi przychodu znajduje także zastosowanie, zgodnie z art. 8 ust. 1a ustawy o PIT, do:

• rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
• ulg podatkowych związanych z działalnością prowadzoną w formie spółki niebędącej osobą prawną.
  
  
  

Innymi słowy, w spółce komandytowej (tak jak winnych spółkach osobowych) przychód należny alokowany jest do poszczególnych wspólników spółki w takiej proporcji w jakiej wspólnicy partycypują w zyskach na podstawie umowy spółki. Na takich samych zasadach ustala się wysokość kosztów uzyskania przychodów uwzględniając wydatki, które nie mogą stanowić kosztów podatkowych u danego wspólnika.

Zgodnie z art. 44 ustawy o PIT podatnik prowadzący działalność gospodarczą o której mowa w art. 14 ustawy o PIT obowiązany jest bez wezwania w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne na podatek poczynając od miesiąca, w którym powstał dochód przekraczający kwotę powodującą powstanie obowiązku podatkowego. Zaliczki miesięczne za okres od stycznia do listopada podatnik uiszcza do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, zaś zaliczkę za miesiąc grudzień podatnik uiszcza do 20 grudnia w wysokości zaliczki należnej za listopad. Podatnik uiszcza zaliczkę za grudzień, nawet jeżeli nie osiągnie w grudniu dochodu. Obowiązek wpłacania miesięcznych zaliczek jest niezależny od wyniku rocznego działalności podatnika W konsekwencji jeżeli pomiędzy podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania rocznego a sumą zaliczek należnych za dany rok istnieje różnica, to tę różnicę podatnik składający zeznanie roczne jest obowiązany uiścić na konto właściwego urzędu skarbowego w terminie złożenia zeznania rocznego. Zakończenie roku podatkowego oznacza, że z mocy prawa powstaje zobowiązanie podatkowe od dochodu osiągniętego w danym roku podatkowym Pojawia się więc pytanie w jakiej wysokości Wnioskodawca powinien rozpoznać w zeznaniu rocznym odpowiednio przychody i koszty uzyskania przychodów za dany rok podatkowy w sytuacji gdy tymczasowe proporcje podziału zysku różnić się będą od ostatecznych (rzeczywistych) proporcji przyznanych Wnioskodawcy na podstawie uchwały Rady Spółki przed złożeniem zeznania rocznego.

W razie braku korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, które byłyby w trakcie roku podatkowego odpowiednio alokowane do wspólnika według tymczasowych proporcji udziału w zysku przyjętych dla poszczególnych wspólników wysokość rozpoznanego dochodu może się różnić od ostatecznej wysokości zysku, którego wypłaty może domagać się wspólnik.

W opinii Wnioskodawcy, jeżeli w trakcie roku podatkowego, opierając się na tymczasowej proporcji udziału w zysku Wnioskodawca dokonywałby rozliczeń podatkowych i uwzględniałby wyższy udział w zysku niż ostatecznie zostanie mu przyznany przez Radę Spółki, a przede wszystkim odprowadzałby wyższe zaliczki na podatek dochodowy, powinien być uprawniony do dokonania odpowiedniej korekty w zeznaniu rocznym i do otrzymania zwrotu części podatku nadpłaconego zaliczkami na podatek. Niedopuszczalne byłoby obciążanie Wnioskodawcy podatkiem od dochodu którego w rzeczywistości nie uzyskał. Z drugiej strony Wnioskodawca nie miałby roszczenia o odsetki z tytułu nadpłaconych zaliczek od chwili ich wpłacenia.

Analogicznie, w przypadku, gdy opierając się na tymczasowej proporcji udziału w zysku Wnioskodawca dokonywałby rozliczeń podatkowych i uwzględniałby niższy udział w zysku niż ostatecznie zostanie mu przyznany przez Radę Spółki, co w konsekwencji prowadziłoby do odprowadzania niższych zaliczek na podatek dochodowy, powinien mieć prawo dokonania stosownej korekty w zeznaniu rocznym i w konsekwencji obowiązek dopłaty podatku, bez konieczności uiszczania odsetek od zaległości podatkowych. W trakcie roku podatkowego dokonywałby bowiem alokacji przychodów i kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do jego prawa udziału w zysku Spółki, choć byłaby to proporcja tymczasowa.

Przyjęcie odmiennego poglądu mogłoby doprowadzić, w ocenie Wnioskodawcy, do podwójnego opodatkowania tych samych dochodów u różnych wspólników Spółki

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.