Czy kwota opłaconej składki z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków (...)

17.4.2012

Czy kwota opłaconej składki z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki na warunkach przedstawionych w opisie stanu faktycznego będzie stanowiła dla osób ubezpieczonych przychód z art. 12 ust. 1 lub art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02.02.2012 r. (data wpływu 06.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytuły bezimiennej polisy OC dla członków władz Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń z tytuły bezimiennej polisy OC dla członków władz Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową prawa polskiego. Spółka Sp. z o.o. (dalej: Spółka) świadczy usługę publiczną w zakresie regionalnych przewozów kolejowych pasażerskich na zlecenie Samorządu Województwa. Spółka posiada władze zarządzające i nadzorcze. Organem zarządzającym jest Zarząd, natomiast organem nadzorczym jest Rada Nadzorcza.

Wymienione władze Spółki realizują swoje zadania zarówno jako jej organ statutowy (jako jedność) oraz poprzez swoich członków, którzy w związku z tym faktem ponoszą szczególną odpowiedzialność za należyte prowadzenie spraw Spółki, uregulowaną m.in. przepisami:

Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późniejszymi zmianami),

Ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. 1994 Nr 121 poz. 591, z późniejszymi zmianami),

Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 1997 Nr 137 poz. 926, z późniejszymi zmianami),

Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 2000 r. Nr 94, poz. 1037, z późniejszymi zmianami).

Członkowie organów Spółki wpisani do KRS jako jej reprezentanci, są dodatkowo obarczeni odpowiedzialnością za cudze błędy i zaniechania. Osoba poszkodowana nie ma obowiązku znać wszystkich okoliczności prowadzących do wystąpienia szkody, w tym danych faktycznego sprawcy szkody, a w takich sytuacjach roszczenie najczęściej jest kierowane do Zarządu jako ogółu, nakładając na oskarżonych członkach organu Spółki obowiązek wykazania przesłanek uniewinniających lub wskazania osoby faktycznie ponoszącej odpowiedzialność za wystąpienie szkody.

Mając na uwadze powyższe Spółka zamierza zawrzeć ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej władz Spółki, zapewniając członkom Zarządu i Rady Nadzorczej niezwłoczną pomoc prawną w przypadku wniesienia przeciwko nim roszczenia oraz ewentualną wypłatę odszkodowania. Spółka, jako podmiot najbardziej narażony na ewentualne straty wynikające z błędnego działania lub zaniechania członków jej władz, pozostawałaby przy tym głównym beneficjentem ubezpieczenia, gdyż dzięki niemu zwiększałaby możliwości zaspokojenia swoich potencjalnych roszczeń, mogących przekroczyć wartość prywatnego majątku osób ubezpieczonych. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje otwarty krąg osób i nie dotyczyłaby konkretnej osoby fizycznej powołanej do organu Spółki, lecz wszystkich byłych, obecnych i przyszłych członków władz (zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub analogicznych władz statutowych), prokurentów, pełnomocników i pracowników Spółki wykonujących funkcje zarządcze lub nadzorcze, a także współmałżonków, spadkobierców i przedstawicieli prawnych ww. osób (w zakresie odpowiedzialności Ubezpieczonych objętej umową ubezpieczenia). Umowa ubezpieczenia miałaby być więc umową bezimienną, a jako ubezpieczonego wskazano by w sposób abstrakcyjny każdą z osób wchodzących w skład organu Spółki (zarówno aktualnie wchodzącą w skład tego organu jak też każdą potencjalną w przyszłości w okresie ubezpieczenia).

W zakresie roszczeń, w jakim Spółka udzielałaby ubezpieczonym osobom fizycznym zwolnienia z odpowiedzialności, roszczeń wysuwanych bezpośrednio do Spółki w związku z emisją euroobligacji przeprowadzoną przez jej spółkę zależną, a także w zakresie kosztów porady prawnej za ubezpieczonego uznaje się również samą Spółkę. Ubezpieczyciel dokonuje podziału składki na część odpowiadającą ubezpieczeniu osób fizycznych oraz część odpowiadającą ubezpieczeniu Spółki.

Podstawą kalkulacji składki ubezpieczeniowej przez ubezpieczyciela są wyłącznie dane Spółki: jej dane finansowe, powiązania kapitałowe, historia szkodowości oraz plany biznesowe, w związku z czym składka ubezpieczeniowa pozostaje niezmienna i niezależna od ewentualnych rotacji na stanowiskach zarządczych lub nadzorczych:

nie ulega podziałowi na konkretne, wskazane co do imienia i nazwiska, osoby fizyczne.

nie jest wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie roszad kadrowych.

zmniejszenie ilości członków organów Spółek nie będzie dawało prawa do zwrotu składki, niezależnej od liczby członków organów spółek (w dodatku odchodzący ze stanowiska członkowie organów Spółki wciąż będą objęci ochroną ubezpieczeniową w ramach przysługującego im okresu zgłaszania roszczeń).

Osoby ubezpieczone pozostają niezidentyfikowane do czasu wniesienia roszczenia przeciwko którejkolwiek z nich.

Wtedy zostanie przeprowadzona weryfikacja, czy szkoda wynika z uchybień oskarżonego dokonanych w trakcie wykonywania przez niego funkcji zarządczych lub nadzorczych w Spółce i czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia. Nieistotne jest przy tym, czy w momencie wystąpienia szkody (zgłoszenia roszczenia) oskarżony nadal będzie zawodowo związany ze Spółką, gdyż ochrona ubezpieczeniowa jest udzielana zarówno obecnym jak i byłym członkom jej organów. Składka opłacana byłaby kwartalnie w sposób zryczałtowany dla wszystkich ubezpieczonych (bezimiennie). W związku z powyższym taka konstrukcja prawna umowy ubezpieczenia OC powoduje, iż nie ma możliwości aby rodziła po stronie osoby uposażonej obowiązek opodatkowania stawki ubezpieczenia jako przychodu. Spółka nie znajduje obiektywnych możliwości do przypisania składki ubezpieczeniowej z tytułu OC do poszczególnej osoby powołanej do sprawowania funkcji w Zarządzie i Radzie Nadzorczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty składek opłacanych przez Spółkę z tytułu zawarcia przedmiotowej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie stanowią dla Osób Ubezpieczonych, w tym członków Zarządu i Rady Nadzorczej przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 lub art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych tą ustawą.

Aby przychód członka zarządu lub rady nadzorczej można było zaliczyć do katalogu źródeł przychodów w ramach art. 13 pkt 7 lub pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) sam przychód w postaci opłaconej przez ubezpieczyciela składki ubezpieczeniowej powinien spełniać definicję przychodu, określoną przez ustawodawcę w art. 11 ustawy. W myśl tego przepisu, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Nie ma wątpliwości, że opłacona przez Spółkę składka na rzecz ubezpieczyciela nie jest otrzymanymi ani tym bardziej postawionymi do dyspozycji podatnika (członka zarządu lub rady nadzorczej) pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi. Nie jest też świadczeniem w naturze, albowiem nie jest świadczeniem otrzymanym. Opłacenie składki nie jest świadczeniem na rzecz osoby powołanej do zarządu lub rady nadzorczej, albowiem nie jest świadczeniem Spółki w zamian za konieczne świadczenie każdego z członków ww. władz statutowych Spółki. Opłacenie składki ubezpieczeniowej przez Spółkę nie należy traktować jako nieodpłatne świadczenie na rzecz członków zarządu lub rady nadzorczej, albowiem z momentem zawarcia przez Spółkę umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ww. osoby nabywają jedynie ?oczekiwanie? przyszłego prawa podmiotowego, które może nie dojść do skutku, jeśli szkoda nie wystąpi.

Nawet w przypadku uznania składki opłacanej przez Spółkę za nieodpłatne świadczenie na rzecz osób ubezpieczonych, otwarty, bezimienny i ściślej niezdefiniowany zakres osób fizycznych objętych ubezpieczeniem praktycznie uniemożliwia przypisanie konkretnej wartości uzyskanego świadczenia z tego tytułu każdej z osób ubezpieczonych. Art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że ustawa ta reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych. Dochód uzyskiwany z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia powinien być więc zidentyfikowany danymi osoby fizycznej (beneficjenta świadczenia). Ogólna definicja przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym została zawarta w art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Z przepisu tego wprost wynika, iż przychód podatkowy stanowią otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Spółka podkreśla, iż aby przychód członka zarządu lub rady nadzorczej można było zaliczyć do katalogu źródeł przychodów w ramach art. 13 pkt 7 lub pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) sam przychód w postaci opłaconej przez ubezpieczyciela składki ubezpieczeniowej powinien spełniać definicję przychodu, określoną przez ustawodawcę w art. 11 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, iż pracodawca jest obowiązany do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez pracownika świadczeń stosując ceny zakupu usług. Przychód ten musi być zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż tak reguluje art. 1 u.p.d.o.f..

Zgodnie z art. 808 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba, że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Biorąc pod uwagę powyższy sposób zawarcia umowy, składka ubezpieczeniowa opłacana przez Spółkę nie stanowiłaby w żadnej swojej części przychodu członka Zarządu lub Rady Nadzorczej Spółki ze względu na niemożność jej przypisania w odpowiedniej części do abstrakcyjnie określonej osoby, na rzecz której umowa została zawarta.

W momencie zawarcia umowy ubezpieczenia praktycznie niemożliwe jest zidentyfikowanie wszystkich beneficjentów ubezpieczenia, gdyż zgodnie z warunkami ubezpieczenia osoby ubezpieczone pozostają niezidentyfikowane do czasu wniesienia roszczenia przeciwko którejkolwiek z nich. Wtedy dopiero przeprowadzana jest weryfikacja, czy szkoda wynika z uchybień oskarżonego dokonanych w trakcie wykonywania przez niego funkcji zarządczych lub nadzorczych w Spółce i czy powstaje obowiązek wypłaty świadczenia.

Spółka zamierza zawrzeć umowę ubezpieczenia, w której krąg potencjalnych osób ubezpieczonych będzie otwarty i obejmować będzie osoby fizyczne, które były, są obecnie lub będą członkami zarządu, rady nadzorczej, pełnomocnikami, prokurentami, dyrektorami lub pracownikami Spółki oraz współmałżonków, konkubentów, spadkobierców, przedstawicieli prawnych wcześniej wymienionych osób ubezpieczonych (w zakresie ich odpowiedzialności objętej umową ubezpieczenia). Ponadto w zakresie roszczeń, w których Spółka będzie udzielać osobom ubezpieczonym zwolnienia z odpowiedzialności, roszczeń kierowanych bezpośrednio do Spółki w związku z przeprowadzoną przez nią emisją euroobligacji, oraz w zakresie ubezpieczenia kosztów porady prawnej, za osobę ubezpieczoną będzie uznawana również Spółka, a ubezpieczyciel dokonywać będzie odpowiedniego podziału składki ubezpieczeniowej pomiędzy zakres obejmujący ubezpieczenie osób fizycznych oraz zakres ubezpieczenia Spółki.

Skoro jednak ubezpieczonym (obok Spółki) jest każdy członek zarządu i każdy członek rady nadzorczej, bez względu na sposób wykonywanych przez siebie obowiązków i ich konsekwencje, składka ubezpieczeniowa opłacana przez Spółkę nie stanowiłaby w żadnej swojej części przychodu członka Zarządu lub Rady Nadzorczej Spółki ze względu na niemożność jej przypisania w odpowiedniej części do abstrakcyjnie określonej osoby, na rzecz której umowa zostanie zawarta. Niezależność wielkości składki ubezpieczeniowej od ilości osób zasiadających w organach Spółki nie daje podstaw do twierdzenia, by stanowiła ona przychód każdego członka zarządu i każdego członka rady nadzorczej (art. 13 pkt 7 u.p.d.o.f,) odpowiadający wymiernej, jemu przypisanej kwocie składki od zakupionego ubezpieczenia. Umową tą - obok spółki - będzie ubezpieczony zarząd spółki i rada nadzorcza spółki, ale umowa ubezpieczenia faktycznie będzie chronić samą Spółkę przed stratami własnymi oraz odpowiedzialnością wobec osób trzecich.

Spółka nie znajduje obiektywnych możliwości do przypisywania składki ubezpieczeniowej z tytułu odpowiedzialności cywilnej do poszczególnej osoby powołanej do sprawowania funkcji w Zarządzie i Radzie Nadzorczej. W opinii Spółki nawet przeliczony w wyniku operacji matematycznej przychód jako uśredniony, a nie przypisany kwotowo do funkcji konkretnej osoby, przeczy zasadzie opodatkowania przychodów otrzymanych lub postawionych do dyspozycji określonego podatnika. W ocenie Spółki jedynie umowa ubezpieczeniowa konkretnej osoby z nazwiska i imienia oraz sprawowanej funkcji rodziłaby po jej stronie, jako osoby uposażonej stawką ubezpieczeniową, obowiązek opodatkowania stawki jako przychodu.

Z tego względu gdyby zarząd spółki był jednoosobowy, a umowa ubezpieczenia zawarta była jedynie na rzecz (rachunek) tej jednej osoby fizycznej - osoba ta jako jedyna uposażona z racji sprawowanej funkcji byłaby istotnie zobowiązana opodatkować i ten przychód. Jednakże w przypadku spółki taka sytuacja nie występuje - umowa będzie obejmować zarówno Spółkę, jak też jej organy, a organy te są wieloosobowe. Przy zarządach wieloosobowych tak, jak przy radach nadzorczych składka ubezpieczeniowa nie może stanowić przychodu dla jej członków, o ile ubezpieczenie i ta składka nie jest przypisana konkretnej osobie z nazwiska i imienia.

Powyższe stanowisko Spółki oparte jest min. na uzasadnieniu wyroku z 26 lutego 2009 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn.; III SA/Wa 2019/08), jakkolwiek ubezpieczenie stanowiące podstawę rozstrzygnięcia było wyłącznie ubezpieczeniem osób fizycznych, a nie tak jak w przypadku spółki - osoby prawnej i osób fizycznych). Dodatkowo, na poparcie stanowiska Spółki można przywołać inne orzecznictwo sądowe na temat nieodpłatnych świadczeń.

W wyroku z dnia 10 grudnia 2007r. (III SA/Wa 1302/07), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekając w kwestii ubezpieczenia NW pracowników, przychylił się do poglądu, że aby można było mówić o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, musi istnieć możliwość przyporządkowania konkretnemu podatnikowi przychodu w konkretnej kwocie. Przepisy podatkowe nie przewidują bowiem doliczenia do dochodu podatnika wartości świadczeń ponoszonych przez inną osobę na jego rzecz w sytuacji, gdy nie można określić wprost tego świadczenia.

W wyroku z dnia 20 sierpnia 2008r. (III SA/Wa 628/08) WSA w Warszawie orzekł ?(...) stwierdzić należy, że w przypadku, gdy wartości świadczeń medycznych nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, czyli w takim jak w niniejszej sprawie, gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo za wszystkich pracowników bez względu na to, czy pracownik z usług korzystał, czy też nie korzystał, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów usług medycznych. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owo świadczenie i jaka jest jego wartość.?

W wyroku z dnia 23 września 2011 roku (I SA/Po 407/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu orzekając w kwestii opodatkowania imprez integracyjnych pracowników, wyraził następujący pogląd: ?(...) należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy wartości świadczeń nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, jak to ma miejsce w rozpoznawanej sprawie, gdzie opłata jest wnoszona ryczałtowo, bez względu na to, czy pracownik ze świadczeń korzystał czy też nie korzystał, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów organizowanej imprezy. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owe świadczenie i jaka jest jego wartość. W konsekwencji spółka jako pracodawca nie jest zobowiązana obliczyć, pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od tych przychodów?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania.

W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 tejże ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń. Dotyczy to zarówno podatników osiągających przychody ze stosunku pracy, jak i podatników osiągających przychody z innych źródeł.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza zawrzeć ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej władz Spółki, zapewniając członkom Zarządu i Rady Nadzorczej niezwłoczną pomoc prawną w przypadku wniesienia przeciwko nim roszczenia oraz ewentualną wypłatę odszkodowania. Spółka, jako podmiot najbardziej narażony na ewentualne straty wynikające z błędnego działania lub zaniechania członków jej władz, pozostawałaby przy tym głównym beneficjentem ubezpieczenia. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje otwarty krąg osób i nie dotyczyłaby konkretnej osoby fizycznej powołanej do organu Spółki, lecz wszystkich byłych, obecnych i przyszłych członków władz (zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub analogicznych władz statutowych), prokurentów, pełnomocników i pracowników Spółki wykonujących funkcje zarządcze lub nadzorcze, a także współmałżonków, spadkobierców i przedstawicieli prawnych ww. osób (w zakresie odpowiedzialności Ubezpieczonych objętej umową ubezpieczenia). Umowa ubezpieczenia miałaby być więc umową bezimienną, a jako ubezpieczonego wskazano by w sposób abstrakcyjny każdą z osób wchodzących w skład organu Spółki (zarówno aktualnie wchodzącą w skład tego organu jak też każdą potencjalną w przyszłości w okresie ubezpieczenia).

nie ulega podziałowi na konkretne, wskazane co do imienia i nazwiska, osoby fizyczne.

nie jest wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie roszad kadrowych.

zmniejszenie ilości członków organów Spółek nie będzie dawało prawa do zwrotu składki, niezależnej od liczby członków organów spółek (w dodatku odchodzący ze stanowiska członkowie organów Spółki wciąż będą objęci ochroną ubezpieczeniową w ramach przysługującego im okresu zgłaszania roszczeń).

Osoby ubezpieczone pozostają niezidentyfikowane do czasu wniesienia roszczenia przeciwko którejkolwiek z nich. W związku z powyższym taka konstrukcja prawna umowy ubezpieczenia OC powoduje, iż nie ma możliwości aby rodziła po stronie osoby uposażonej obowiązek opodatkowania stawki ubezpieczenia jako przychodu.

Z powyższego wynika, iż polisa nie będzie wskazywać imiennie osób objętych ubezpieczeniem (ubezpieczonych), będzie wskazywać jedynie ogólnie grupy objęte ubezpieczeniem w okresie ubezpieczeniowym, przy czym wysokość składki ubezpieczeniowej nie będzie uzależniona od liczby ubezpieczonych osób.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem koniecznym do uznania nieodpłatnego świadczenia za przychód, jest jego otrzymanie lub postawienie do dyspozycji podatnika.

Dla celów podatkowych natomiast nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W przedmiotowej sprawie krąg osób ubezpieczonych jest bez wątpienia otwarty ? podlegać może zmianom osobowym oraz ilościowym w trakcie trwania ubezpieczenia bez wpływu na wysokość składki finansowanej przez Spółkę.

Ubezpieczyciel nie uzyskuje imiennego wykazu osób ubezpieczonych, zaś fakt objęcia, czy też wyłączenia konkretnej osoby z ubezpieczenia pozostaje bez wpływu na wysokość należnej składki.

Polisa ubezpieczeniowa wskazuje, że identyfikacja indywidualnych Ubezpieczonych będących osobami fizycznymi dokonywana jest przez ubezpieczyciela w przypadku wniesienia roszczenia lub zgłoszenia, zgodnie z umową ubezpieczenia okoliczności lub w chwili wypłaty świadczeń ubezpieczeniowych.

Z powyższego wynika, że w przypadku, gdy osoby ubezpieczone nie zostały z góry określone w umowie (załączniku do umowy, aneksie lub innym dokumencie) w sposób pozwalający na ich jednoznaczną identyfikację, jako osób ubezpieczonych od odpowiedzialności cywilnej, lecz są identyfikowane dopiero w chwili zajścia wypadku ubezpieczeniowego lub w chwili spełnienia świadczenia przez ubezpieczyciela, nie jest możliwe ustalenie przychodu w postaci otrzymania nieodpłatnych świadczeń przez poszczególnych ubezpieczonych, ponieważ brak jest podstaw do przyporządkowania im składek w dacie zawarcia umowy i opłacenia ich przez Spółkę.

Powyżej przedstawiona sytuacja znajduje odzwierciedlenie w omawianym zdarzeniu przyszłym gdzie przedmiotowym ubezpieczeniem będą objęci wszyscy byli, obecni i przyszli członkowie władz (zarządu, rady nadzorczej, komisji rewizyjnej lub analogicznych władz statutowych), prokurentów, pełnomocników i pracowników Spółki wykonujących funkcje zarządcze lub nadzorcze, a także współmałżonków, spadkobierców i przedstawicieli prawnych ww. osób (w zakresie odpowiedzialności Ubezpieczonych objętej umową ubezpieczenia).

Zatem w rozpatrywanej sprawie krąg osób objętych ubezpieczeniem odpowiedzialności cywilnej na dzień zapłaty składki ubezpieczeniowej nie tworzy zbioru zamkniętego, jest nieograniczony. W tej sytuacji, ustalenie przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaconej przez Spółkę składki ubezpieczeniowej, nie jest możliwe.

Tylko w takiej sytuacji, należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość zryczałtowanej składki ubezpieczeniowej płaconej przez Spółkę nie będzie stanowić dla osób ubezpieczonych przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w tym dla członków władz Spólki.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń WSA wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.