Zakres skutków podatkowych po stronie dłużnika odstąpienia od dochodzenia wierzytelności i wynikającego (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18.11.2012 r. (data wpływu 31.12.2012 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 06.03.2013 r. (data nadania 06.03.2013 r., data wpływu 08.03.2013 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 25.02.2013 r. Nr IPPB2/415-1112/12-2/MG (data nadania 25.02.2013 r., data doręczenia 27.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych po stronie dłużnika odstąpienia od dochodzenia wierzytelności i wynikającego z tego tytułu obowiązku wystawienia informacji PIT-8C ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31.12.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych po stronie dłużnika odstąpienia od dochodzenia wierzytelności i wynikającego z tego tytułu obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Towarzystwo prowadzi działalność ubezpieczeniową w zakresie ubezpieczeń majątkowych. W ramach działalności podejmuje czynności windykacyjne dotyczące w szczególności nieuiszczonych składek ubezpieczeniowych (OC/AC komunikacyjne) i należności regresowych.

Ze względu na niewspółmierne nakłady finansowe dochodzenie wierzytelności o niskiej wysokości jest dla Towarzystwa nieopłacalne. W takich przypadkach Towarzystwo tego typu należności zarachowało jako należne i zamierza odpisać je w prowadzonej ewidencji jako nieściągalne oraz sporządzić protokół stwierdzający, iż przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności będą równe albo wyższe od jej kwoty.

Odpisy aktualizujące należności, po sporządzeniu protokołu stwierdzającego nieopłacalność dochodzenia wierzytelności, zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Towarzystwo rozważa dokonanie w przyszłości transakcji sprzedaży tych wierzytelności.

Po dokonaniu stosownych obliczeń Towarzystwo uznało kwotę 73,05 zł i 43,83 zł (odpowiednio windykacja składki OC i AC) jako dolną granicę opłacalności dochodzenia roszczeń na podstawie następujących wyliczeń:

Koszty windykacji polubownej jednej sprawy sądowej, zgodnie z oszacowaniem Towarzystwa, wynoszą:

1. Koszty wezwań do zapłaty (materiały i koszty wysyłki) 7,61 zł,
   
2. Koszt korespondencji po wysłaniu wezwań (listy, połączenia telefoniczne) 3,09 zł,
   
3. Koszty pracownicze (wynagrodzenie + narzut kosztów stałych) na 1 sprawę 11,11 zł.
   
   

Koszt windykacji polubownej 21,92 zł.

Dodatkowo, zgodnie z treścią umów reasekuracyjnych Towarzystwo przekazuje reasekuratorom od 70% do 80% składki w należnościach z tytułu ubezpieczeń OC komunikacyjnego oraz 50% w przypadku Auto Casco. Reasekurator nie uczestniczy w kosztach windykacji. W związku z tym w celu pokrycia kosztów windykacji w wysokości 21,92 zł Towarzystwo musi uzyskać należność w wysokości łącznej:

1. W przypadku polis OC komunikacyjnego z cesją na reasekurtora 70% (30% składki zostaje w Towarzystwie) 73,05 zł,
   
2. W przypadku polis OC komunikacyjnego z cesją na reasekurtora 80% (20% składki zostaje w Towarzystwie) 109,58 zł,
   
3. W przypadku polis Auto Casco z cesją na reasekurtora 50% (50% składki zostaje w Towarzystwie) 43,83 zł.
   
   

Windykację polubowną poniżej kwot wymienionych w punktach a) do c) Towarzystwo uznaje za nieopłacalną.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 25.02.2013 r. Nr IPPB2/415-112/12-2/MG (data nadania 25.02.2013 r., data doręczenia 27.02.2013 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie:

• czy w przypadku odstąpienia od dochodzenia wierzytelności nastąpi umorzenie wierzytelności, umorzenie długu?
  
  
  

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 06.03.2013 r. (data nadania 06.03.2013 r., data wpływu 08.03.2013 r.), w którym poinformował, iż Wnioskodawca nie przewiduje odstąpienia od dochodzenia wierzytelności ani umorzenia długu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Towarzystwo zwraca się z prośbą o udzielenie indywidualnej interpretacji podatkowej w zakresie konieczności sporządzenia w opisanym stanie faktycznym - na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) informacji PIT-8C i przekazania jej podatnikowi (dłużnikowi) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w ocenie Towarzystwa odstąpienie od dochodzenia należności, których fakt nieściągalności został udokumentowany stosownym protokołem nie powoduje obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 2011 r. Nr 74, poz. 397) wierzytelności określone jako nieściągalne, aby mogły być zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów muszą być wcześniej zarachowane jako przychody należne oraz odpisane jako nieściągalne. Ponadto wierzytelności określone jako nieściągalne, w celu zakwalifikowania ich do kosztów uzyskania przychodów, powinny być udokumentowane w sposób wskazany w art. 16 ust. 2 tej ustawy, tj.:

1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
   
2. postanowieniem sądu o:
   1. oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania, lub
      
   2. umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a, lub
      
   3. ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku, albo
3. protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
   
   

W przypadku sporządzenia protokołu przez podatnika, odstąpienia od dochodzenia należności oraz zaliczenia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów nie powoduje to powstania po stronie dłużnika korzyści majątkowej o charakterze trwałym. Roszczenie takie nadal istnieje i będzie mogło być w przyszłości przez wierzyciela dochodzone.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) ?przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń?. Według ustalonego poglądu doktryny judykatury, o przychodzie podatkowym możemy mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego (wyrok WSA w Gdańsku z 13.03.2007 r., I SA/Gd 179/06). W sytuacji, gdy nie doszło do zwolnienia z długu, a w konsekwencji do wygaśnięcia zobowiązania odstąpienie od windykacji nie skutkuje trwałym przysporzeniem w majątku dłużnika, tym samym Towarzystwo nie jest zobowiązane do sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo - odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż powołany wyrok dotyczy konkretnej sprawy podatnika, osądzonej w określonym stanie faktycznym i w tej sprawie rozstrzygnięcie w nim zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.