należy stwierdzić, iż refundacja pracownikowi części kosztów zapewnienia łącza internetowego (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 09.02.2010 r. (data wpływu 23.02.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z Internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania ekwiwalentu wypłacanego pracownikom za korzystanie z internetu przy użyciu ich własnego sprzętu komputerowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. prowadzi działalność handlową oferując głównie filtry i wkłady filtracyjne do celów przemysłowych. Głównym motorem sprzedaży są zatrudnieni przez spółkę przedstawiciele handlowi, działający na wskazanym obszarze, regionie Polski. Zakres obowiązków przedstawiciela handlowego to przede wszystkim: wyszukiwanie potencjalnych klientów, prowadzenie negocjacji z klientem, utrzymywanie kontaktu z potencjalnymi i obecnymi odbiorcami, prezentacja oferty firmy, prowadzenie dokumentacji handlowej.

Z uwagi na specyfikę pracy handlowców, konieczne jest wyposażenie ich w narzędzia pracy umożliwiające komunikację zarówno na linii handlowiec-Spółka jak na linii handlowiec-klient, gdzie odpowiednie wyposażenie umożliwia handlowcom utrzymywanie kontaktów z firmą i klientem, szybką wymianę informacji, bieżące raportowanie do centrali. W tym celu Spółka zapewnia przedstawicielom handlowym służbowe łącze internetowe na bazie telefonii komórkowej, z którego pracownik może korzystać z dowolnego miejsca na terenie, na którym pracuje, a w szczególności w domu, w którym zwykle z uwagi na specyfikę pracy, przeprowadza większą część korespondencji e-mailowej i korzysta z zasobów internetowych w celu wyszukania nowych klientów.

W niektórych miejscach kraju nie ma wystarczającego dobrego połączenia za pomocą telefonii komórkowej, co uniemożliwia prowadzenie korespondencji e-mailowej i korzystanie z wyszukiwarek internetowych, czyli de facto uniemożliwia wykonywanie handlowcom ich obowiązków służbowych, czyli utrzymania odpowiedniego kontaktu z klientem, wymiany informacji pomiędzy pracownikiem, a firmą i znajdowania nowych klientów.

W celu zapewnienia swoim pracownikom odpowiednich kanałów komunikacyjnych Spółka z o.o. postanowiła zwracać tym pracownikom, u których łącze poprzez telefonię komórkową nie jest wystarczające, koszt abonamentu za Internet stacjonarny założony w miejscu ich zamieszkania, czyli w miejscu, z którego wykonują swoje obowiązki służbowe. Pokrycie kosztów to 50% całej opłaty miesięcznej ponoszonej przez pracownika. Zgodnie z decyzją dyrekcji firmy zwrot kosztów może być dokonany wyłącznie po przedłożeniu faktury przez pracownika dokumentującej wysokość opłaty abonamentowej za Internet stacjonarny w miejscu zamieszkania. Spółka zamierza uregulować zasady wypłaty ekwiwalentu za używanie prywatnego łącza internetowego w umowach o pracę z poszczególnymi pracownikami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy refundacja pracownikowi części kosztów zapewnienia łącza internetowego w formie określonej procentowo, zryczałtowanej stawki miesięcznej jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy, który podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Spółka jest zdania, ze refundacja pracownikowi będącemu przedstawicielem handlowym wykonującym w dużej mierze swoje obowiązki służbowe we własnym lokalu, części kosztów zapewnienia łącza internetowego w określonej procentowo wysokości stanowi ekwiwalent pieniężny za używane przez tego pracownika narzędzie pracy, które stanowi jego własność. W związku z art. 21 ust.1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypłata ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Internet jest zdaniem spółki niematerialnym narzędziem pracy, przynależącym do grupy narzędzi informacyjnych, niezbędnym w obecnych czasach do wykonywania pracy, toteż ekwiwalent wypłacony za jego używanie korzysta ze zwolnienia określonego powyżej.

Spółka pragnie zwrócić uwagę, że zwrot kosztów za używanie prywatnego Internetu stacjonarnego ma miejsce jednie w przypadku, gdy łącza telefonii komórkowej, które zapewnia pracodawca, nie są wystarczające do zapewnienia komunikacji e-mailowej z uwagi na warunki w danym rejonie kraju. To daje pracodawcy w pełni podstawę do uznania, że Internet stacjonarny podłączony w lokalu handlowca jest wykorzystywany do celów służbowych, gdyż tylko on umożliwia prowadzenie korespondencji handlowej z klientem i ze spółką oraz możliwość wyszukiwania nowych klientów. Brak możliwości korzystania przez pracownika z Internetu de facto uniemożliwia mu właściwe wykonywanie obowiązków wynikających z umowy o pracę. Dodatkowo spółka wymaga odpowiedniego udokumentowania (przedłożenia faktury) wysokości ponoszonych kosztów na dostęp do Internetu, co wypełnia warunki określone w pkt 13 ust.1 art. 21, że ekwiwalent jest wypłacany za narzędzie pracy stanowiące własność pracownika.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., od dnia 31 marca 2010 r. t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 ? 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Dochodem ze stosunku pracy jest też wypłata ekwiwalentu za używanie stałego łącza internetowego.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka zatrudnia przedstawicieli handlowych, działających na wskazanym obszarze, regionie Polski. W celu utrzymywania kontaktów z firmą i klientem, szybką wymianę informacji, bieżące raportowanie do centrali Spółka zapewnia przedstawicielom handlowym służbowe łącze internetowe na bazie telefonii komórkowej, z którego pracownik może korzystać z dowolnego miejsca na terenie, na którym pracuje, a w szczególności w domu. W niektórych miejscach kraju nie ma wystarczającego dobrego połączenia za pomocą telefonii komórkowej, co uniemożliwia prowadzenie korespondencji e-mailowej i korzystanie z wyszukiwarek internetowych. W celu zapewnienia swoim pracownikom odpowiednich kanałów komunikacyjnych Spółka z o.o. postanowiła zwracać tym pracownikom, u których łącze poprzez telefonię komórkową nie jest wystarczające, koszt abonamentu za Internet stacjonarny założony w miejscu ich zamieszkania. Pokrycie kosztów to 50% całej opłaty miesięcznej ponoszonej przez pracownika.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż refundacja pracownikowi kosztów abonamentu za posiadane łącze internetowe stanowi przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używanie przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.

Zwolnienie wynikające z tego przepisu ma zastosowanie po spełnieniu łącznie kilku warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
• narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.
  
  

Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy korzystają ze stacjonarnego łącza internetowego. Należy zauważyć, że jeżeli pracownik zawarł umowę o korzystanie ze stałego łącza, to umowa taka o korzystaniu ze stałego łącza internetowego charakteryzuje się tym, iż użytkownik łącza ponosi stałą opłatę za korzystanie z niego, bez względu na fakt, ile czasu trwa połączenie w danym okresie i jaka ilość danych została odebrana lub przesłana.

Oznacza to, że pracownik firmy za korzystanie z łącza stałego zapłaci tyle samo, bez względu na to, czy będzie wykorzystywał łącze dla potrzeb zakładu pracy, do potrzeb prywatnych, czy też nie będzie korzystał ze stałego łącza w ogóle. Pracownik nie ponosi zatem wydatku na rzecz pracodawcy. Jednocześnie, po stronie pracodawcy nie powstaje obowiązek zwrotu powyższych wydatków.

Ponadto, ekwiwalent pieniężny, który płatnik zamierza wypłacać pracownikom za korzystanie z internetu do celów służbowych nie może być utożsamiany z ujętymi w art. 21 ust. 1 pkt 13 powołanej ustawy podatkowej, rzeczami, materiałami czy sprzętem, których wykorzystanie na potrzeby pracodawcy rodzi podstawę do wypłaty ekwiwalentu. Opłata za łącze internetowe jest bowiem abonamentem, zapłatą za usługę dostępu do internetu. Pracownik korzysta z prawa, jakie nabył, opłacając abonament. Zatem wypłacone kwoty stanowią przychody ze stosunku pracy poszczególnych pracowników, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych razem z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.

Reasumując należy stwierdzić, iż refundacja pracownikowi części kosztów zapewnienia łącza internetowego w formie określonej procentowo, zryczałtowanej stawki miesięcznej jest dla pracownika przychodem ze stosunku pracy, podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia za pracę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.