Brak jest podstaw do zakwalifikowania różnicy pomiędzy wartością tuszy dzika udostępnionej do wykupu (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 03.01.2013 r. (data wpływu 11.02.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 14.05.2013 r. na wezwanie z dnia 06.05.2013 r. Nr IPPN2/415-129/13-3/AK o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu myśliwego i związanych z tym obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.02.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia przychodu myśliwego i związanych z tym obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Koło łowieckie działa na podstawie ustawy - Prawo łowieckie oraz ustawy - Prawo o stowarzyszeniach. Jako jednostka organizacyjna posiadająca osobowość prawną może prowadzić działalność gospodarczą. Jest to jednocześnie działalność not for profit, co oznacza, że wszelki uzyskany przez Koło dochód nie może być przeznaczony do podziału między członków Koła, zaś powinien być przeznaczony w całości na działalność statutową Koła.

Elementem działalności Kola jest uczestnictwo w obrocie upolowanymi przez myśliwych tuszami (sztukami zwierzyny). Myśliwy z upolowaną zwierzyną może postąpić dwojako albo przekazać ją na skup tusz, albo zachować na własny użytek.

W pierwszym przypadku właściciel skupu obowiązany jest ustalić opłatę za tuszę (będąca iloczynem ustalonej przez niego ceny za 1 kg określonego gatunku zwierzęcia łownego, rodzaju (klasy) tuszy oraz jej wagi) i wypłacić ją Kołu Łowieckiemu, do którego należy myśliwy. Następnie, zgodnie z wewnętrzną uchwałą Kola, Koło wypłaca myśliwemu, który pozyskał zwierzynę 35% wartości takiej wpłaty jako rekompensatę kosztów polowania.

W drugiej sytuacji, myśliwy obowiązany jest wnieść do Koła opłatę ustaloną przez władze Koła Łowieckiego analogicznie jak w przypadku powyżej, zależną od gatunku zwierzęcia łownego, rodzaju (klasy) tuszy oraz jej wagi. W takim wypadku myśliwy nie otrzymuje opisanej powyżej rekompensaty.

Zgodnie z utrwalonym poglądem, jeżeli opłata za 1 kg tuszy żądana przez koło łowieckie jest niższa niż żądana w punktach skupu, różnica pomiędzy tymi sumami nie stanowi dochodu myśliwego i nie podlega obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatków od towarów i usług.

Obowiązkowi takiemu podlega natomiast, jako ?dochód z innych źródeł? rekompensata wypłacana przez koło myśliwemu przekazującemu tuszę na punkt skupu.

Pismem z dnia 06.05.2013 r. wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• wskazanie czy Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w swojej własnej indywidualnej sprawie, tj. jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych?
  
  
  

W przypadku wskazania, przez Wnioskodawcę, że występuje z wnioskiem w swojej indywidualnej sprawie, w celu prawidłowego wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego organ podatkowy prosi o:

• przeformułowanie (zadanie) pytania z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - tak by wniosek dotyczył zapytania o wykładnię przepisów prawa materialnego i ich zastosowanie w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz by w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej- pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego;
  
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż sformułowane we wniosku pytanie dotyczy skutków podatkowych powstałych po stronie myśliwego i tylko myśliwy jest uprawniony do żądania odpowiedzi na tak zadane pytanie. Wnioskodawca nie jest osoba zainteresowaną w sprawie. Wnioskodawca może np. wystąpić z wnioskiem i zadać pytanie dotyczące jego obowiązków jako płatnika.

• przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w odniesieniu do przeformułowanego pytania i adekwatnego do zadanego pytania.
  
  
  

Pismem z dnia 14.05.2013 r. w wyznaczonym terminie pełnomocnik Wnioskodawcy w wyznaczonym terminie dokonał uzupełnienia wniosku, wskazał, iż występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji w swojej własnej, indywidualnej w sprawie, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych. Przeformułował pytanie, które zostało przedstawione poniżej oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli Koło w wewnętrznej uchwale ustali cenę 1 kg tuszy zwierzęcej pozostawionej na własny użytek na poziomie 65% ceny żądanej w najbliższym punkcie skupu i myśliwy będzie zobowiązany do wpłaty na rzecz Koła takiej kwoty, to czy różnica między ceną stosowaną przez najbliższy punkt skupu zwierzyny, a ceną ustaloną przez Koło będzie stanowiła przychód myśliwego, od którego Koło, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, będzie zobowiązane obliczać i wpłacać zaliczkę na podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, na zadane pytanie należy odpowiedzieć przecząco. Jak ustalono wyżej, żądanie przez Koło niższej opłaty za tuszę, niż w punktach skupu, nie rodzi po stronie myśliwego obowiązku podatkowego (por. Interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2008 roku, sygn. IPPB2/415-493/08-5/JK). Skoro tak, to różnica między wartością tuszy przekazanej na skup (ustalaną przez niezależnego przedsiębiorcę prowadzącego skup), a tuszą pozostawioną na własny użytek nie powinna być traktowana jako przychód myśliwego. Myśliwy wnosi bowiem obowiązkową opłatę, w wysokości ustalonej przez uprawniony do tego podmiot, który swobodnie może określać wysokość tej opłaty. Myśliwy zatem nie uzyskuje żadnego przychodu. W związku z powyższym Koło nie jest zobowiązane do obliczenia i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy ustawodawca określił katalog źródeł przychodów. Do katalogu tego zalicza, oprócz różnych źródeł ?inne źródła? (pkt 9), uważając iż przychodami z tych źródeł są nieodpłatne świadczenia inne niż należące do przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
   
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
   
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica między wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszona przez podatnika.

O tym, czy kupno tusz dzika po cenach preferencyjnych stanowi dla nabywcy przychód decyduje okoliczność, czy takie świadczenie może otrzymać każdy myśliwy należący do Koła Łowieckiego. Jeżeli dla wszystkich myśliwych należących do Koła ustalane są jednakowe zasady nabycia tuszy zwierzęcej, to obniżona cena nabycia nie ma charakteru indywidualnego i różnica między ceną zakupu w Kole Łowieckim a regularną ceną skupu nie stanowi przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcie nieodpłatnego świadczenia. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcie to ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenie gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy (por. wyrok NSA z dn. 10.05.2006 r. sygn. akt II FSK 313/06).

Z analizy przedstawionego stanu faktycznego i zadanego pytania wynika, iż elementem działalności Kola jest uczestnictwo w obrocie upolowanymi przez myśliwych tuszami (sztukami zwierzyny). Myśliwy z upolowaną zwierzyną może postąpić dwojako albo przekazać ją na skup tusz, albo zachować na własny użytek.

Koło Łowieckie w wewnętrznej uchwale ustali cenę 1 kg tuszy zwierzęcej pozostawionej przez myśliwego na własny użytek na poziomie 65% ceny żądanej w najbliższym punkcie skupu i myśliwy będzie zobowiązany do wpłaty na rzecz Koła takiej kwoty. Natomiast cena stosowana przez najbliższy punkt skupu zwierzyny może być wyższa, niż cena ustalona przez Koło.

Nawiązując do powyższej definicji świadczenia nieodpłatnego należy wskazać, iż myśliwy nie uzyskał korzyści kosztem Koła Łowieckiego bowiem wysokość ceny za kilogram odstąpionej tuszy dzika zostanie uchwalona przez Koło w wewnętrznej uchwale. Bez znaczenia w niniejszym przypadku jest fakt, iż w skupach dziczyzny cena ustalana przez ich właścicieli jest wyższa. A zatem myśliwy nie uzyska przysporzenia majątkowego. Wykup tuszy dzika nie jest zatem świadczeniem nieodpłatnym.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę brak jest podstaw do zakwalifikowania różnicy pomiędzy wartością tuszy dzika udostępnionej do wykupu przez Koło Łowieckie myśliwemu a ceną skupu jako przychodu z innych źródeł rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zasady wykupu tuszy dzika po cenie preferencyjnej są stosowane według jednolitych reguł wobec wszystkich myśliwych. Powyższe nie będzie rodzić po stronie Wnioskodawcy obowiązków płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.