Przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości winien być opodatkowany 19 % podatkiem dochodowym (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 15.09.2008 r. (data wpływu 18.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, posiadający ustawową wspólność majątkową nabyli w drodze darowizny działkę niezabudowaną w dniu 23.01.2008 r. Działkę tę sprzedano w dniu 19.08.2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dochód uzyskany w wyniku sprzedaży nieruchomości przez małżonków nie posiadających rozdzielności majątkowej, będących we wspólnocie małżeńskiej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód osiągnięty przez małżonków posiadających wspólność majątkową nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Małżonkowie posiadają ustawową wspólność majątkową bez żadnych ograniczeń, sprzedaż nastąpiła w wykonaniu obojga małżonków łącznie, podmiotem przychodu ze sprzedaży byli zatem oboje małżonkowie łącznie, nie ma więc możliwości ustalenia udziałów w przychodzie każdego z małżonków oddzielnie. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy w art. 43 § 1 co prawda definiuje, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, ale nie jest to w żaden sposób równoznaczne z tym, że można podzielić wartość majątku wspólnego po połowie, ponieważ już § 2 tego artykułu mówi, że z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. Tak więc wspólność ustawowa oznacza jedynie, że posiadaczami majątku wspólnego są obydwoje małżonkowie bez rozgraniczania jakiejkolwiek części posiadania przez poszczególnych małżonków i jedynie dla ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustalenia w jakim stopniu przyczynił się do powstania tego majątku, co wcale nie oznacza, że ktokolwiek, nawet Urząd Skarbowy mógłby tego dokonać. To prawo zgodnie z art. 43 § 2 KRO przysługuje tylko i wyłącznie jednemu z małżonków. Poza tym wspólność ustawowa małżeńska zaliczana jest do wspólności łącznej, bezułamkowej, bezudziałowej, przez co należy rozumieć, że żaden z małżonków nie ma określonego w ułamku udziału w majątku wspólnym. Skoro więc nieruchomość objęta była wspólnością majątkową małżeńską, to przychód wchodzi w skład wspólności majątkowej małżeńskiej.

Według Wnioskodawczyni ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 1 bardzo jasno precyzuje że ?Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych? i tylko osób fizycznych. W żadnym z artykułów tej ustawy nie przewiduje się opodatkowania tym podatkiem przychodu wspólnego małżonków, którego nie da się przypisać do konkretnego małżonka będącego w związku małżeńskim i posiadających wspólność majątkową nieograniczoną. Jedynie art. 6 zezwala na połączenie dochodów małżonków i wspólne opodatkowanie, ale ta sytuacja dotyczy tych przypadków kiedy małżonkowie osiągają dochody oddzielnie a nie wspólnie. Wnioskodawczyni uważa, że jeśli w systemie prawa podatkowego nie istnieją normy kompetencyjne, które pozwalałyby organowi podatkowemu na określenie podatku jednemu z małżonków od przychodu ze sprzedaży przedmiotu wchodzącego w skład wspólności majątkowej, to oznacza, że ustawodawca nie chciał opodatkować takiego przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) ? przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i płatny jest w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku, zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem w dniu 19.08.2008 r. sprzedała niezabudowaną działkę, która została przez nich nabyta w drodze darowizny w dniu 23.01.2008 r.

Należy wyjaśnić, iż w przypadku uzyskania przez małżonków przychodu ze sprzedaży majątku wspólnego dla celów podatkowych (ustalenia podstawy opodatkowania każdego z nich) należy się odnieść do art. 43 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.), z którego wynika, iż oboje małżonkowie (co do zasady) mają równe udziały w majątku wspólnym.

Opodatkowanie dochodu małżonków ze sprzedaży wspólnej nieruchomości odbywa się odrębnie wobec każdego z nich, przyjmując, że ich udziały są równe, co oznacza, że obowiązek podatkowy z tytułu tego przychodu obciąża każdego z małżonków z osobna.

Reasumując, przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości winien być opodatkowany 19 % podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez każdego z małżonków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.