Czy wykupienie przez pracodawcę abonamentów medycznych dla pracownika i jego rodziny podlega opodatkowaniu (...)

Czy wykupienie przez pracodawcę abonamentów medycznych dla pracownika i jego rodziny podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.09.2008 r. (data wpływu 24.09.2008 r.) oraz w piśmie z dnia 08.12.2008 r. (data nadania 09.12.2008 r., data wpływu 12.12.2008 r.) uzupełniające wezwanie z dnia 27.11.2008 r. Nr IPPB2/415-1364/08-2/JK (data nadania 27.11.2008 r., data otrzymania 02.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń zdrowotnych opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników oraz członków ich rodzin ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.09.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie świadczeń zdrowotnych opłacanych przez pracodawcę na rzecz pracowników oraz członków ich rodzin.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na podstawie umowy z Centrum Medycznym z dnia 30.05.2008 r. wykupiła abonamenty medyczne dla pracowników, od których jako płatnik odprowadzała podatek dochodowy od osób fizycznych. W ramach abonamentu Centrum Medyczne świadczy profilaktyczną opiekę medyczną oraz inne usługi medyczne. Po publikacji orzeczenia Sądu Administracyjnego (sygn. III S.A./Wa 625/08) w którym Sąd orzekł, iż pracownik nie musi płacić podatku od pakietów medycznych udostępnionych jemu i jego rodzinie przez pracodawcę, gdyż nie stanowi to dla niego przychodu podatkowego Spółka powzięła wątpliwość czy słusznym było i jest obciążanie pracowników podatkiem dochodowym od osób fizycznych od abonamentów medycznych.

Pismem z dnia 27.11.2008 r. Nr IPPB2/415-1364/08-2/JK tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie tego wniosku poprzez:

  • dokładne wskazanie jakie usługi medyczne Spółka wykupiła na rzecz pracowników (tzn. czy usługi te polegają na wykonaniu wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, czy dotyczą dobrowolnych specjalistycznych usług medycznych).

Pismem z dnia 08.12.2008 r. (data wpływu 12.12.2008 r.) Wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek wyjaśniając, co następuje:

Spółka na podstawie umowy z Centrum Medycznym z dnia 30.05.2008 r. wykupiła abonamenty medyczne dla pracowników, od których jako płatnik odprowadzała podatek dochodowy od osób fizycznych.

W ramach abonamentu Centrum Medyczne świadczy Spółce usługę profilaktycznych badań lekarskich (wstępne, okresowe i kontrolne) oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej.

Koszt pakietu standard dla pracownika wynosi 70 zł netto w tym opłata za:

  1. profilaktyczne badania lekarskie (wstępne, okresowe i kontrolne) wynosi ? 56 zł netto,
  2. profilaktyczną opiekę zdrowotną wynosi 14 zł netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykupienie przez pracodawcę abonamentów medycznych dla pracownika i jego rodziny podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy udostępnienie przez pracodawcę pracownikom i ich rodzinom abonamentów medycznym nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych z uwagi na to, iż nie stanowi to dla nich przychodu podatkowego ponieważ wartości świadczeń medycznych nie można przyporządkować do świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika. Z uwagi na to, iż nie wiadomo czy pracownik ze świadczeń skorzystał czy nie, brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę kosztów usług medycznych. Nie sposób bowiem stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzymał owo świadczenie i jaka jest jego wartość. Swoje stanowisko Spółka popiera orzeczeniem Sądu Administracyjnego (sygn. III S.A./Wa 625/08).

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot ?w szczególności? oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 ? 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się ? jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione ? według cen zakupu.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że wartość otrzymanych od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń w zakresie opieki medycznej ? co do zasady ? stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy. Podkreślenia wymaga, iż o powstaniu przychodu ze stosunku pracy nie przesądza fakt skorzystania lub nie skorzystania przez pracownika z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie przez pracownika ?abonamentu medycznego? (o określonej wartości pieniężnej). Będąc osobą uprawnioną do świadczeń medycznych objętych pakietem, pracownik w danym miesiącu może np. nie skorzystać z żadnych usług lub też skorzystać z usług o faktycznej wartości daleko wykraczających poza odpłatność ryczałtową. Ilość faktycznie wykorzystanych usług przez pracownika, nie wpływa na wysokość odpłatności ustalonej w sposób ryczałtowy. Wartość ta jest stała i jest ponoszona za gotowość świadczenia usług objętych pakietem na rzecz konkretnego pracownika, w okresie za który została zapłacona.

Objęcie pracownika nieobowiązkową opieką medyczną stanowi nieodpłatne świadczenie, którego wartość ustala się według cen jego zakupu. Ryczałtowy sposób opłacania przez pracodawcę kosztów związanych z otoczeniem pracowników nieobowiązkową opieką medyczną, nie stanowi przeszkody w ustaleniu wartości świadczenia przypadającego na każdego uprawnionego pracownika.

W momencie opłacania usług medycznych znana jest Wnioskodawcy kwota przypadająca do zapłaty za jednego pracownika za wykupione świadczenie. W opisanym stanie faktycznym zgodnie z umową pracodawca ma obowiązek opłacania kosztu pakietu standard dla pracownika która wynosi 70 zł netto. Na kwotę tą składają się profilaktyczne badania lekarskie w kwocie 56 zł netto (wstępne, okresowe i kontrolne) oraz profilaktyczna opieka zdrowotna w kwocie 16 zł netto.

Opłacenie przez pracodawcę kosztów profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikiem niezbędnej z uwagi na warunki pracy oraz obowiązkowej opieki z zakresu medycyny pracy nie powoduje u pracowników powstania przychodu w rozumieniu ustawy, zgodnie bowiem z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. ? Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy.

W sytuacji gdy pracodawca oprócz kosztów opieki medycznej nad pracownikiem opłaca również abonament medyczny za członków jego rodziny, to łączna wartość kosztów poniesionych przez zakład pracy przypadająca na pracownika stanowi przychód ze stosunku pracy. Wnioskodawca w stosunku do członków rodziny pracownika nie jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Abonament medyczny dla członków rodziny jest nieodpłatnym świadczeniem otrzymanym przez pracownika. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż gdyby nie łączący go z pracodawcą stosunek pracy nie otrzymałby on tego świadczenia. Nie ma zatem uzasadnienia, aby w tym przypadku przychód przypisać osobie trzeciej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż przychodem do opodatkowania ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla pracownika jest wartość abonamentu medycznego płaconego przez Wnioskodawcę za pracownika, do których ponoszenia nie jest zobowiązany przepisami Kodeksu pracy. Na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wyodrębnienia kwoty, która przypada na świadczenia, do których ponoszenia nie jest zobowiązany, jako pracodawca. Tym samym w wyniku takiego wyodrębnienia koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na abonament medyczny, do którego ponoszenia jest zobowiązany na podstawie art. 229 Kodeksu pracy nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tak więc, w przypadku zakupu przez pracodawcę usług wynikających z medycyny pracy oraz profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikiem, niezbędnej z uwagi na warunki pracy świadczenia te, nie stanowią przychodu dla pracownika, o ile świadczenia profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikiem jest niezbędne z uwagi na warunki pracy. W przeciwnym wypadku, tj. gdy profilaktyczna opieka zdrowotna nie spełnia warunków z art. 229 § 6 Kodeksu pracy świadczenie to stanowi przychód opodatkowany ze stosunku pracy.

Natomiast pozostała kwota, jako koszty ponoszone na dodatkowe świadczenia medyczne stanowi przychód ze stosunku pracy poszczególnych pracowników.

Odnosząc się natomiast do powołanego przez Spółkę wyroku należy stwierdzić, iż został on wydany w indywidualnej sprawie i nie jest wiążący dla organu podatkowego.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika