należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki dotyczące zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł, (...)

należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki dotyczące zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyznanych byłemu pracownikowi na podstawie odrębnej umowy o zakazie konkurencji, dodatkowych świadczeń po ustaniu stosunku pracy jest nieprawidłowe. Wartość dodatkowych świadczeń przyznanych przez Spółkę byłemu pracownikowi, stanowić będzie dla byłego pracownika przychód ze stosunku pracy, w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29.01.2010 r. (data wpływu 08.02.2010 r.) uzupełnione wnioskiem na druku ORD-IN nadanym w placówce pocztowej w dniu 30.04.2010 r. (data wpływu 06.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu wypłacania odszkodowania byłemu pracownikowi - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 08.02.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu wypłacania odszkodowania byłemu pracownikowi.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 21.04.2010 r. na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia tego wniosku w zakresie uzupełnienie złożonego wniosku o podpis drugiego członka zarządu zgodnie ze wskazanym w wypisie KRS sposobem reprezentacji Spółki lub przedłożenie pełnomocnictwa lub innego dokumentu (oryginału lub kopii urzędowo poświadczonej), z którego wynika prawo do występowania przez osobę, która wniosek podpisała w imieniu Spółki z wnioskiem o interpretacje przepisów prawa podatkowego, w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wniosek uzupełniono w terminie, tj. wnioskiem na druku ORD-IN nadanym w placówce pocztowej w dniu 30.04.2010 r. (data wpływu 06.05.2010 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W grudniu 2009 roku Spółka z o.o. zawarła z byłym pracownikiem Spółki umowę o zakazie konkurencji. Umowa została zawarta już po ustaniu stosunku zatrudnienia i obejmowała okres po rozwiązaniu umowy o pracę. Podstawę prawną zawartej umowy stanowiły przepisy kodeksu cywilnego a nie kodeksu pracy, ponieważ kontrahent w chwili zawierania umowy nie był już pracownikiem Spółki. Zgodnie z umową były pracownik ma powstrzymać się od prowadzenia wobec Spółki działalności konkurencyjnej. Za cały okres trwania umowy były pracownik ma otrzymywać od Spółki comiesięczne odszkodowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Do jakiego źródła przychodów, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć odszkodowanie z tytułu umowy, o której mowa w opisie stanu faktycznego...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Odszkodowanie z tytułu powstrzymania się przez byłego pracownika od prowadzenia wobec Spółki działalności konkurencyjnej, zgodnie z umową zawartą po ustaniu stosunku pracy, stanowi źródło przychodu, o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. inne źródło.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawodawca określił źródła przychodów, do których należy między innymi: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Natomiast ust. 4 tego artykułu definiuje pojęcie pracownika, w świetle którego za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 ? 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Przy tym, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się ? jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ? według cen zakupu, o czym stanowi art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła z byłym pracownikiem Spółki umowę o zakazie konkurencji. Umowa została zawarta już po ustaniu stosunku zatrudnienia i obejmowała okres po rozwiązaniu umowy o pracę. Zgodnie z umową były pracownik ma powstrzymać się od prowadzenia wobec Spółki działalności konkurencyjnej. Za cały okres trwania umowy były pracownik ma otrzymywać od Spółki comiesięczne odszkodowanie.

Zdaniem Spółki wartość przyznanego świadczenia będzie dla byłego pracownika przychodem z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust.

1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka nie kwestionuje powstania przychodu z nieodpłatnych świadczeń po stronie byłego pracownia, jednakże kwalifikuje go do przychodów z innych źródeł, z uwagi na to, iż pracownik skorzysta z tych świadczeń po ustaniu stosunku pracy, a zobowiązanie zawarte będzie w umowie, której podstawę prawną stanowią przepisy kodeksu cywilnego a nie kodeksu pracy.

Dokonując analizy powołanego wyżej art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, że użyty w treści artykułu zwrot ?w szczególności? oznacza, iż wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z przychodem ze stosunku pracy mamy do czynienia również w sytuacji, gdy były pracodawca wypłaca pracownikowi po ustaniu zatrudnienia świadczenia zagwarantowane w łączącej go w przeszłości umowie o pracę, bowiem o tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik w rozumieniu powołanego ust. 4 tego artykułu, czy też inna osoba, nie związana aktualnie lub w przeszłości z pracodawcą.

Zatem uznać należy, iż przepisy art. 12 ww. ustawy mają także zastosowanie do wypłat po ustaniu zatrudnienia. Natomiast o zakwalifikowaniu świadczenia do przychodów z pracy nie przesądza fakt pozostawania danej osoby w stosunku zatrudnienia w momencie otrzymania przychodu. Dodatkowym argumentem przemawiającym za opodatkowaniem tego typu świadczeń jako przychodów z pracy jest fakt, iż w treści tego artykułu ustawodawca nie wiąże momentu wymagalności świadczenia z faktem uznania tego świadczenia za przychód z pracy.

Mając na uwadze powyższe ustalenia oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, iż przyznane na podstawie odrębnej umowy o zakazie konkurencji, świadczenia dla byłego pracownika ma źródło w łączącym w przeszłości stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki dotyczące zakwalifikowania do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przyznanych byłemu pracownikowi na podstawie odrębnej umowy o zakazie konkurencji, dodatkowych świadczeń po ustaniu stosunku pracy jest nieprawidłowe. Wartość dodatkowych świadczeń przyznanych przez Spółkę byłemu pracownikowi, stanowić będzie dla byłego pracownika przychód ze stosunku pracy, w myśl art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja Nr 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika