Obowiązek podatkowy w Polsce w latach 2005 - 2006 w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania do (...)

Obowiązek podatkowy w Polsce w latach 2005 - 2006 w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania do Wielkiej Brytanii

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 12.10.2007 r. (data wpływu 15.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2005 ? 2006 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w latach 2005 ? 2006.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 11 marca 2005 roku Wnioskodawca pracuje i mieszka w Wielkiej Brytanii. Wyjechał z zamiarem stałego pobytu. O zamiarze miejsca zamieszkania powiadomił Pierwszy Urząd Skarbowy w P. (NIP-3). Od dnia wyjazdu Wnioskodawca nie uzyskiwał w Polsce żadnych dochodów, ani nie pobierał żadnych świadczeń. Wnioskodawca nie posiada konta bankowego, ani niczego co wiązałoby przez ten czas ekonomicznie z Polską. Nie posiada, ani nie posiadał nieruchomości. Wnioskodawca jest bezdzietnym kawalerem. Do tej pory nie rozliczył się z dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w Polsce, gdyż zamierzał zostać w Wielkiej Brytanii na stałe. Jednak zmieniająca się sytuacja gospodarcza w Polsce skłania Wnioskodawcę do zastanowienia się nad powrotem do kraju.

Od dnia wyjazdu Wnioskodawca nie ma powiązań ekonomicznych z Polską.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po ewentualnym powrocie do Polski, podjęciu pracy, ponownej rejestracji w urzędzie skarbowym, Wnioskodawca powinien rozliczyć się z brytyjskich dochodów uzyskiwanych w latach 2005 ? 2006, według polskich stawek podatkowych... Czy też Wnioskodawca powinien być wyłączony z tego obowiązku jako osoba, która z dniem wyjazdu przeniosła za granicę swój ?ośrodek interesów życiowych?...

Czy Wnioskodawca powinien być potraktowany przez polskie organy podatkowe jako osoba mająca miejsce zamieszkania za granicą, której nie dotyczy rozliczenie się z dochodów zagranicznych, czy też zostanie potraktowany jako osoba pracująca za granicą, lecz mająca miejsce zamieszkania w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca nie powinien być rozliczany z dochodów za pracę za granicą, gdyż z dniem wyjazdu zmienił miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. t. j. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2003 r. do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie do treści art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych (Dz. U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20), określenie ?osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się państwie? oznacza ? z uwzględnieniem ustępów 2 i 3 tego artykułu ? każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu, siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona. Określenie to nie obejmuje przy tym osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W myśl art. 4 ust. 2 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r., jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas stosuje się następujące zasady:

  1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
  2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
  3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, wówczas będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
  4. jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić zgodnie z postanowieniami litery a), b) oraz c) niniejszego ustępu, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.



Definicja ta odnosi się zatem bezpośrednio do określenia ?miejsca zamieszkania? przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie ?miejsca zamieszkania? nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

W przypadku natomiast kolizji ustawodawstw wewnętrznych państw będących stronami umowy, jeśli zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. podatnik posiada miejsce zamieszkania w obydwu państwach, państwo rezydencji podatnika należy ustalić w oparciu o reguły zawarte w art. 4 ust. 2 umowy.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż:

  • do dnia wyjazdu do Zjednoczonego Królestwa podlegał Pan opodatkowaniu w Polsce od całości uzyskanych dochodów, na zasadach określonych w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  • od dnia wyjazdu ośrodek interesów życiowych przeniósł Pan do Zjednoczonego Królestwa, nie posiada Pan miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca posiadał miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Wielkiej Brytanii, w tym państwie mieszkał z zamiarem stałego pobytu, miał pracę, z tym państwem łączyły go ściślejsze powiązania gospodarcze. W tym czasie nie uzyskiwał żadnych dochodów i nie mieszkał w Polsce. Wnioskodawca nie posiada konta bankowego, nieruchomości, ani niczego, co wiązałoby przez ten czas ekonomicznie z Polską. Jest bezdzietnym kawalerem.

Od dnia wyjazdu t. j. od dnia 11.03.2005 r. przeniósł ośrodek interesów życiowych do Wielkiej Brytanii i od tego momentu nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Reasumując należy stwierdzić, iż od dnia wyjazdu do Wielkiej Brytanii, t. j. od 11.03.2005 r. do 31.12.2006 r. dochody uzyskane przez Pana z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii należy rozliczyć w miejscu ich uzyskania, t. j. w Wielkiej Brytanii.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika