Przydzielenie samochodu służbowego Dyrektorowi i wyznaczenie miejsca garażowania w miejscu jego zamieszkania (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2012 r. (data wpływu 26.04.2012 r.) oraz piśmie uzupełniającym braki formalne (data nadania 17.07.2012 r., data wpływu 19.07.2012 r., na wezwanie Nr IPPB2/415-402/12-2/MK z dnia 04.07.2012 r. (data nadania 09.07.2012 r., data doręczenia 12.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z zaliczaniem do przychodów pracownika wartości dojazdów samochodem służbowym do/z wyznaczonego miejsca parkowania z/do siedziby płatnika ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych związanych z zaliczaniem do przychodów pracownika wartości dojazdów samochodem służbowym do/z wyznaczonego miejsca parkowania z/do siedziby płatnika.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiada samochody służbowe. Zasady korzystania z nich określa Zarządzenie Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nr 19 z dnia 5 marca 2008 r. w sprawie stanu liczbowego samochodów osobowych i osobowo-terenowych oraz zasad wykorzystywania samochodów prywatnych w celach służbowych w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych.

Zgodnie z § 2 ww. Zarządzenia, Dyrektor, jako kierownik jednostki organizacyjnej ma uprawnienie do korzystania z samochodu służbowego za zgodą Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Zgoda taka została wydana dnia 24.02.2012 r. i dotyczy samochodu służbowego marki Subaru na dojazdy pomiędzy miejscem zamieszkania, tj. P. a miejscem pracy - siedzibą RDLP R. Jednocześnie wyznaczone zostało przez Dyrektora Generalnego LP miejsce garażowania pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika, tj. w P.

Dyrektor RDLP korzysta z samochodu służbowego w celu dojazdów pomiędzy swoim miejscem zamieszkania a stałym miejscem pracy oraz do innych wyjazdów służbowych.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 04.07.2012 r. Nr IPPB2/415-402/12-2/MK wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• czy garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania Dyrektora spowodowane jest: zabezpieczeniem samochodu przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem, czy też charakterem pracy, tj. mobilnością i stałą gotowością do realizacji zadań służbowych wynikających z charakteru pracy na tym stanowisku?
  

• proszę o wyjaśnienie co oznacza użyty zwrot ?inne wyjazdy służbowe??
  

• czy wykonywanie obowiązków służbowych ma miejsce poza stałym miejscem pracy, gdzie niezbędny jest dojazd samochodem służbowym lub wyznaczonymi godzinami pracy?
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie. W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

1. Garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania dyrektora jest konsekwencją wykonywania przez niego obowiązków służbowych wymagających mobilności i stałej gotowości. Realizując swoje zadania statutowe dyrektor RDLP nadzoruje działalność 23 nadleśnictw, położonych na terenie Województwa?. Ponadto garażowanie samochodu w miejscu zamieszkania Dyrektora gwarantuje w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do jego użytkowania.
2. Zwrot ?inne wyjazdy służbowe? oznacza konieczność wyjazdów Dyrektora na teren 23 nadzorowanych nadleśnictw, w przypadku zaistnienia dużego pożaru lasu, dużych zniszczeń spowodowanych wichurami bądź innymi sytuacjami kryzysowymi.
3. Wykonywanie powyższych zadań odbywa się również poza wyznaczonymi godzinami pracy oraz poza stałym miejscem pracy, gdzie konieczny jest dojazd samochodem służbowym.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy po stronie Dyrektora RDLP, korzystającego z samochodu służbowego w celu dojazdów z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy i garażującego samochód w swoim miejscu zamieszkania, powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia i czy w związku z tym RDLP jest zobowiązana, jako płatnik, do uwzględnienia tego faktu przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym, nie może być mowy o dokonywaniu na rzecz pracownika jakiegokolwiek nieodpłatnego świadczenia. W tym przypadku bowiem, ustalenie miejsca garażowania samochodu w miejscu zamieszkania pracownika podyktowane jest wyłącznie realizowaniem dojazdów z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy. Samochód jest wykorzystywany wyłącznie w tym celu i nie służy realizacji celów prywatnych pracownika. W podobny sposób wypowiedział się Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 20.08.2009 r. Nr IPPB2/415-361/09-4/MK, w której stwierdził, że (...) przydzielenie samochodu służbowego pracownikom i wyznaczenie przez płatnika miejsca garażowania w miejscu zamieszkania tych osób, gwarantującym jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do użytkowania i osiągania przychodu, wynikające z charakteru pracy na danym stanowisku, nie stanowi przychodu pracownika ze stosunku pracy o ile samochody te będą wykorzystywane w celach służbowych. W konsekwencji przejazdy z oraz do miejsca garażowania nie będą również generowały przychodu ze stosunku pracy. Przejazdy te bowiem będą stanowiły realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Nadleśnictwa, wyrażającą się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania?.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Przepisy dotyczące określania przychodu ze stosunku pracy, w szczególności dotyczące innych nieodpłatnych świadczeń należy rozpatrywać w kontekście przepisów obowiązujących pracowników określających m.in. zasady użytkowania i dbania o powierzone pracownikom mienie. Jak bowiem wynika z dyspozycji art. 124 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownik odpowiada w pełnej wysokości również za szkodę w mieniu innym niż wymienione w § 1, powierzonym mu z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się. Z powyższego wynika, że realizacja obowiązków służbowych przez pracownika nie może generować dla tego pracownika dodatkowego przychodu ze stosunku pracy.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia będącego odpowiedzią na przesłane wezwanie, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych posiada samochody służbowe. Pracownik Wnioskodawcy zatrudniony na stanowisku Dyrektora wykorzystuje na podstawie Zarządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych samochód będący własnością Regionalnej Dyrekcji lasów Państwowych do celów służbowych. Zgoda taka została wydana dnia 24.02.2012 r. i dotyczy samochodu służbowego na dojazdy pomiędzy miejscem zamieszkania, a miejscem pracy - siedzibą Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w R. oraz do innych wyjazdów służbowych np. wyjazdów Dyrektora na teren 23 nadzorowanych nadleśnictw, w przypadku zaistnienia dużego pożaru lasu, dużych zniszczeń spowodowanych wichurami bądź innymi sytuacjami kryzysowymi. Jednocześnie wyznaczone zostało przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych miejsce garażowania pojazdu w miejscu zamieszkania pracownika w związku z wykonywaniem powyższych zadań, które odbywa się również poza wyznaczonymi godzinami pracy oraz poza stałym miejscem pracy, gdzie konieczny jest dojazd samochodem służbowym. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca garażowanie samochodu w miejscu zamieszkania Dyrektora gwarantuje w najwyższym możliwym stopniu jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do jego użytkowania w celu wykonywania przez Dyrektora obowiązków służbowych wymagających mobilności i stałej gotowości.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż przejazdy Dyrektora samochodem służbowym z miejsca zamieszkania do stałego miejsca pracy ? o ile nie służą osobistym celom pracownika lecz wykorzystywane są w ramach realizacji zadań służbowych - nie stanowią nieodpłatnego świadczenia w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem ich wartości nie można uważać za przychód pracownika ze stosunku pracy w sytuacji, gdy przejazdy oraz parkowanie będą stanowią realizację celu służbowego jakim jest dbałość o powierzone mienie Wnioskodawcy wyrażające się poprzez garażowanie samochodu służbowego w miejscu zamieszkania w celu wykonywania przez Dyrektora obowiązków służbowych wymagających mobilności i stałej gotowości. miejsce parkowania samochodu służbowego. Ponadto jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego miejsce parkowania zostało wyznaczone przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych zgodnie z obowiązującym Zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy

Zatem Wnioskodawca nie jest obowiązany do wystąpienia w roli płatnika podatku dochodowego w związku z dojazdami pracownika do i z miejsca wykonywania pracy.

Reasumując przydzielenie samochodu służbowego Dyrektorowi i wyznaczenie miejsca garażowania w miejscu jego zamieszkania gwarantującym jego bezpieczeństwo, a tym samym stałą gotowość do realizacji zadań służbowych, wynikającą z charakteru pracy na danym stanowisku, nie stanowi przychodu ze stosunku pracy o ile samochód ten będzie wykorzystywany w celach służbowych. Powyższe skutkuje tym, że na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z dojazdami pracownika do i z miejsca wykonywania pracy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić iż została ona wydana w indywidualnej sprawie, w określonym stanie faktycznym i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 poz. 270 ze zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.