Skutki podatkowe wprowadzenia czteromiesięcznych darmowych okresów próbnych korzystania z usług Spółki.

5.8.2011

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 05.05.2011 r. (data wpływu 16.05.2011 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 01.07.2011 r. (data nadania 01.07.2011 r., data wpływu 04.07.2011 r.) stanowiącego odpowiedź na wezwanie organu z dnia 21.06.2011 r. Nr IPPB2/415-440/11-2/MG i Nr IPPB5/423-268/11-2/AS (data nadania 21.06.2011 r., data odbioru 27.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wprowadzenia czteromiesięcznych darmowych okresów próbnych korzystania z usług Spółki - jest:

nieprawidłowe - w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

prawidłowe - w pozostałej części.

UZASADNIENIE

W dniu 16.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wprowadzenia czteromiesięcznych darmowych okresów próbnych korzystania z usług Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawą działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę jest tzw. Baza Hoteli, czyli zbiór podmiotów oferujących usługi hotelowe (dalej: ?Hotele?), które mocą pisemnych umów ze Spółką, zgadzają się świadczyć swoje usługi, na rzecz wskazanych przez Spółkę osób, z dużym upustem cenowym (zwykle jest to 50%), jeśli dysponują akurat wolnymi pokojami. Hotele nie otrzymują od Spółki żadnego wynagrodzenia; ich korzyść polega na optymalizacji wykorzystania swojego potencjału usługowego, tj. otrzymują możliwość zaoferowania usług w pokojach, które w przeciwnym razie pozostałyby w ogóle nie wykorzystane. Również Spółka nie otrzymuje od Hoteli jakiejkolwiek odpłatności.

Spółka świadczy swoje usługi na rzecz podmiotów korzystających z usług hotelowych (Klienci), oferując im rezerwację w jednym z Hoteli znajdujących się w Bazie Hotelowej z możliwością otrzymania wysokiego, wyżej wspomnianego rabatu. W praktyce wygląda to tak, że Klient nabywa od Spółki prawo do korzystania z rzeczonych usług Spółki na określony czas, za co płaci Spółce z góry, określoną cenę. Dowodem nabycia usługi, uprawniającym do korzystania przez Klienta z przedmiotowych usług Spółki jest plastikowa, imienna karta z logo H. (dalej: ?Karta H.?). W okresie ważności Karty H., jej posiadacz (wyłącznie osoba, której imię i nazwisko zostało wytłoczone na Karcie H. ) ma prawo zlecać Spółce, bez dodatkowej odpłatności, dokonywanie na jego rzecz rezerwacji usług hotelowych w Hotelach znajdujących się w Bazie Hoteli, z prawem do otrzymania od Hotelu wysokiego rabatu. W rozliczeniach pomiędzy Klientem i Hotelem Spółka nie pośredniczy w żaden sposób: Hotel obciąża bezpośrednio Klienta (uwzględniając rabat), a Klient dokonuje zapłaty bezpośrednio na rzecz Hotelu.

Spółka oferuje dwa rodzaje usług:

Pakiet srebrny za cenę 695 złotych + VAT; wydana w związku z tym pakietem srebrna karta ważna jest przez 12 miesięcy i uprawnia do korzystania z Hoteli na terenie Polski,
Pakiet złoty za cenę 995 złotych + VAT; wydana w związku z tym pakietem złota karta ważna jest przez 12 miesięcy i uprawnia do korzystania z Hoteli na całym świecie.

W przypadku sprzedaży dużej ilości pakietów, np. na rzecz firm, które nabywają je dla swoich pracowników lub klientów, Spółka stosuje bardzo wysokie rabaty, obniżając cenę pojedynczego pakietu nawet poniżej 200 zł brutto (z VAT). Kierując się celami promocyjno-reklamowymi, Spółka planuje wprowadzenie darmowych okresów próbnych korzystania z jej usług. W tym celu zostaną utworzone Karty o 4 miesięcznym okresie ważności, które będę za darmo przekazywane potencjalnym Klientom.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, tut. organ podatkowy pismem z dnia 21.06.2011 r. Nr IPPB2/415-440/11-2/MG i Nr IPPB5/423-268/11-2/AS (data nadania 21.06.2011 r., data odbioru 27.06.2011 r.) wezwał Spółkę do ich uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

dostarczenie dokumentu (odpowiednio odpis z KRS lub urzędowo poświadczona za zgodność z oryginałem kopia odpisu z KRS), z którego wynika sposób reprezentacji Spółki w zakresie oświadczeń woli i podpisywania dokumentów, tj. stosowne umocowanie dla Prezesa Pana Marcina P., który udzielił pełnomocnictwa Doradcy podatkowemu Panu Mateuszowi K. do występowania w imieniu Spółki,

wskazanie indywidualnej sprawy Spółki występującej o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, jako zainteresowanego w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej w odniesieniu do pytania Nr 2 wniosku dotyczącego zagadnienia z zakresu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wskazanie w części B.2. poz. 14 formularza ORD-IN (Status Wnioskodawcy) ? pkt 1 - podatnik, natomiast powinien być zaznaczony również pkt 2 ? płatnik,

doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez udzielenie informacji:
- czy przekazywane za darmo klientom Spółki Karty o 4 miesięcznym okresie ważności, będą upoważniały klientów do otrzymania od hotelu rabatu cenowego, jeżeli tak to w jakiej wysokości?,
- do jakiego grona potencjalnych klientów będą przekazywane Karty, tj. czy do nieograniczonego grona?,
- czy karty o 4 miesięcznym okresie ważności będą imienne, czy na okaziciela?,
- na czym polega 4 miesięczny okres ważności, czy do jednorazowego posłużenia się kartą w okresie ważności karty, tj. w okresie 4 miesięcznym, czy do nieograniczonego posługiwania się kartą przez okres 4 miesięcy?,
- czy istnieje limit kwotowy odnośnie możliwości posługiwania się kartą w okresie próbnym?,
- czy wartość jednorazowej usługi w okresie 4 miesięcznego okresu ważności karty nie przekroczy kwoty 200 zł?.

Spółka uzupełniła braki formalne wniosku w ustawowym terminie, pismem z dnia 01.07.2011 r. (data nadania 01.07.2011 r., data wpływu 04.07.2011 r.), w którym m. in. wyjaśniła, że:

przekazane za darmo klientom Spółki Karty o 4 miesięcznym okresie ważności będą upoważniały klientów do otrzymania od hotelu rabatu cenowego w regularnej wysokości, tzn. takiego samego, jaki przysługuje posiadaczowi zwykłej, nie-promocyjnej, 12 miesięcznej Karty (zwykle jest to 50%),

promocyjne, 4 miesięczne Karty będą wręczane konkretnym, wybranym osobom; będzie to miało miejsce wówczas, gdy uprawniony przedstawiciel Spółki uzna, że taki prezent daje dużą szansę na pozyskanie tej osoby (lub innych osób lub jednostek, np. kierowanej przez tę osobę firmy) do zakupu regularnych usług Spółki.
Promocyjne karty nie będą natomiast przekazywane osobom zupełnie przypadkowym, tj. np. rozdawane na ulicy,

karta o 4 miesięcznym okresie ważności będzie kartą imienną,

4 miesięczny okres ważności polegać będzie na tym, że w okresie 4 miesięcznym klient będzie mógł korzystać z Karty w zakresie limitu ilościowego - 10 razy; posługiwanie się Kartą nie będzie zatem, ani jednorazowe, ani też nieograniczone,

w okresie próbnym, Spółka nie wprowadzi limitu kwotowego odnośnie możliwości posługiwania się kartą,

jeśli chodzi o pytanie dotyczące wartości jednorazowej usługi w okresie 4 miesięcznego okresu ważności karty i jej relacji do kwoty 200 złotych, to przede wszystkim należy wskazać, że kwestia ta nie należy do stanu faktycznego zdarzenia przyszłego, lecz do oceny prawnej tego zdarzenia. Jak wskazano w części H wniosku ORD-IN, Spółka stoi na stanowisku, że wartość świadczonych przez nią usług w 4 miesięcznym okresie promocyjnym wynosi zero złotych, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 25 marca 2010 r., Dz. U. Nr 51, poz. 307 ze zm.), ponieważ usługa ta będzie ze swojej istoty nieodpłatna i jej ?cena sprzedaży? wobec wszystkich innych odbiorców będzie wynosiła zero złotych.
Jednocześnie, Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie czynności wykonane na rzecz klienta w 4 miesięcznym okresie promocyjnym należy traktować jako jedną, niepodzielną usługę promocyjną. Jej podzielenie na ?usługi jednorazowe? jest niemożliwe, ponieważ to od klienta zależy intensywność korzystania z karty. Niektórzy klienci mogą wykorzystać cały limit ilościowy, a inni nie skorzystają z Karty ani razu.
Niektórzy klienci mogą często dokonywać rezerwacji i je zmieniać, a także obciążać Dział Rezerwacji wieloma pytaniami, inni mogą jeździć cały czas w to samo miejsce; przy tym wszystkim nie da się określić wartości jednorazowej rezerwacji lub też jednorazowego skorzystania z Karty, ponieważ takie jednorazowe usługi nie są przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży Spółki jest wyłącznie usługa 12 miesięczna warta odpowiednio 695 złotych + VAT oraz 995 złotych + VAT.

Ponadto, tutejszy organ podatkowy w dniu 06.07.2011 r. wezwał telefonicznie Pełnomocnika Spółki (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do doprecyzowania przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wyjaśnienie, czy regularna karta upoważnia do nieograniczonego korzystania bez jakiegokolwiek limitu. Spółka doprecyzowała przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe pismem z dnia 07.07.2011 r. (data nadania 07.07.2011 r., data wpływu 11.07.2011 r.), w którym poinformowała, że karty sprzedawane przez Spółkę w regularnej (nie ? promocyjnej) ofercie uprawniają klientów do nieograniczonego ilościowo korzystania z usług Spółki w całym okresie ważności karty (1 rok).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy od nieodpłatnie świadczonych usług w 4 miesięcznych okresach próbnych Spółka powinna odprowadzać VAT należny?
Czy nieodpłatne świadczenie usług, w 4 miesięcznych okresach próbnych, na rzecz osób fizycznych związane jest z obowiązkiem sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotowa interpretacja indywidualna wydana została w odniesieniu do pytania Nr 2 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do pytania Nr 1 w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, nieodpłatne świadczenie usług, w 4 miesięcznych okresach próbnych na rzecz osób fizycznych nie jest związane z obowiązkiem sporządzenia informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, spod jego zastosowania wyłączone są przypadki przewidziane w art. 21 PIT. Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 68a PIT zwalnia spod opodatkowania wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą, jeśli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 złotych. Nieodpłatne, 4 miesięczne okresy próbne, z założenia związane będą z promocją i/lub reklamą Spółki. Zatem do objęcia tego przychodu zwolnieniem przewidzianym w art. 21 ust. 1 pkt 68a PIT potrzeba jeszcze stwierdzenia, że jego jednorazowa wartość nie przekracza 200 złotych. Tak też jest w istocie. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 2a pkt 1 PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się, w przypadku, gdy przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - wg cen stosowanych wobec innych odbiorców. Pakiet czteromiesięczny, z którym będzie związana Karta o czteromiesięcznym okresie ważności, będzie z założenia nieodpłatny, tzn. jej cena będzie wynosić zero złotych wobec wszystkich (innych) odbiorców.

Ponieważ wysokość przychodu związanego z otrzymaniem nieodpłatnego czteromiesięcznego pakietu próbnego wynosi zero złotych, tj. mniej niż 200 złotych znajduje do niego zastosowanie art. 21 ust 1 pkt 68a PIT a w konsekwencji Spółka nie ma obowiązku sporządzania informacji podatkowej na podstawie art. 42a PIT.

Dodatkowo należy też wskazać, że niewątpliwym błędem byłoby uleganie pokusie prostego podzielenia ceny regularnego pakietu (rocznego) przez 3 i określenie wartości 4 miesięcznego pakietu nieodpłatnego w ten sposób. Możliwość korzystania z usługi przez 4 miesiące jest bowiem zupełnie czymś innym (zupełnie inną usługą) niż możliwość korzystania z niej przez okres 12 miesięcy. Cały okres ważności próbnej Karty w wielu przypadkach będzie przypadał na część roku, w której dany Klient nie będzie miał w ogóle zapotrzebowania na korzystanie z usług hotelowych lub też zapotrzebowanie to będzie znacznie mniejsze niż winnych okresach. Dlatego też, usługa świadczona w 4 miesięcznym okresie próbnym nie jest pełnowartościową usługą Spółki, nie tylko ze względu na skrócony okres ważności Karty ale również ze względu na ryzyko zmniejszonej możliwości korzystania z niej. Zapotrzebowanie na korzystanie z usług hotelowych nie jest bowiem stałe wciągu roku, lecz podlega radykalnym zróżnicowaniom w zależności od pory roku oraz okoliczności osobistych. Dopiero całoroczna dostępność usługi nadaje jej pełną jakość. Dobre wyczucie tego faktu daje następujący eksperyment myślowy: gdyby stworzyć ofertę 1 dniowego, nieodpłatnego okresu próbnego, to czy można by było rozsądnie twierdzić, że jego wartość wynosi 1/365 ceny pakietu rocznego? Oczywiście, nie. Taki pakiet byłby po prostu całkowicie bezużyteczny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w pozostałej części uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) zasadą powszechności opodatkowania, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że Spółka w ramach działalności gospodarczej prowadzi tzw. bazę hoteli, czyli zbiór podmiotów oferujących usługi hotelowe, które mocą pisemnych umów ze Spółką, zgadzają się świadczyć swoje usługi, na rzecz wskazanych przez Spółkę osób, z dużym upustem cenowym (zwykle jest to 50%), jeśli dysponują akurat wolnymi pokojami. Hotele nie otrzymują od Spółki żadnego wynagrodzenia, ich korzyść polega na optymalizacji wykorzystania swojego potencjału usługowego. Spółka również nie otrzymuje od hoteli jakiejkolwiek odpłatności. Spółka świadczy swoje usługi na rzecz klientów, tj. podmiotów korzystających z usług hotelowych, oferując im rezerwację w jednym z hoteli znajdujących się w bazie, z możliwością otrzymania wysokiego rabatu. Klient nabywa od Spółki prawo do korzystania z usług Spółki na określony czas, za co płaci Spółce z góry określoną cenę. Dowodem nabycia usługi przez klienta jest plastikowa, imienna karta (Karta). W okresie ważności Karty, jej posiadacz (wyłącznie osoba, której imię i nazwisko zostało wytłoczone na Karcie) ma prawo zlecać Spółce, bez dodatkowej odpłatności, dokonywanie na jego rzecz rezerwacji usług hotelowych, z prawem do otrzymania od hotelu wysokiego rabatu. Karty sprzedawane przez Spółkę w regularnej (nie ? promocyjnej) ofercie uprawniają klientów do nieograniczonego ilościowo korzystania z usług Spółki w całym okresie ważności karty, tj. 1 roku. W rozliczeniach pomiędzy klientem a hotelem Spółka nie pośredniczy, tj. hotel obciąża bezpośrednio klienta (uwzględniając rabat), a klient dokonuje zapłaty bezpośrednio na rzecz hotelu.

Spółka oferuje dwa rodzaje usług:

Pakiet srebrny za cenę 695 złotych + VAT; wydana w związku z tym pakietem srebrna karta ważna jest przez 12 miesięcy i uprawnia do korzystania z Hoteli na terenie Polski,
Pakiet złoty za cenę 995 złotych + VAT; wydana w związku z tym pakietem złota karta ważna jest przez 12 miesięcy i uprawnia do korzystania z Hoteli na całym świecie.

W przypadku sprzedaży dużej ilości pakietów, Spółka stosuje bardzo wysokie rabaty, obniżając cenę pojedynczego pakietu nawet poniżej 200 zł brutto (z VAT). Kierując się celami promocyjno-reklamowymi, Spółka planuje wprowadzenie darmowych okresów próbnych korzystania z jej usług. W tym celu zostaną utworzone Karty o 4 miesięcznym okresie ważności, które będę za darmo przekazywane potencjalnym Klientom. Przekazane za darmo klientom Spółki Karty o 4 miesięcznym okresie ważności będą upoważniały klientów do otrzymania od hotelu rabatu cenowego w regularnej wysokości, tzn.

takiego samego, jaki przysługuje posiadaczowi zwykłej, 12 miesięcznej Karty. Promocyjne, 4 miesięczne Karty będą wręczane konkretnym, wybranym osobom, tj. będzie to miało miejsce wówczas, gdy uprawniony przedstawiciel Spółki uzna, że taki prezent daje dużą szansę na pozyskanie tej osoby, innych osób lub jednostek do zakupu regularnych usług Spółki. Promocyjne karty nie będą natomiast przekazywane osobom zupełnie przypadkowym, tj. np. rozdawane na ulicy. Karta o 4 miesięcznym okresie ważności będzie kartą imienną. Czteromiesięczny okres ważności polegać będzie na tym, że w okresie 4 miesięcznym klient będzie mógł korzystać z Karty w zakresie limitu ilościowego - 10 razy; posługiwanie się Kartą nie będzie zatem, ani jednorazowe, ani też nieograniczone. W okresie próbnym, Spółka nie wprowadzi limitu kwotowego odnośnie możliwości posługiwania się kartą. Spółka stoi na stanowisku, że wartość świadczonych usług w 4 miesięcznym okresie promocyjnym wynosi zero złotych, zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ usługa ta będzie ze swojej istoty nieodpłatna i jej ?cena sprzedaży? wobec wszystkich innych odbiorców będzie wynosiła zero złotych. Ponadto wszystkie czynności wykonane na rzecz klienta w 4 miesięcznym okresie promocyjnym należy traktować jako jedną, niepodzielną usługę promocyjną. Jej podzielenie na ?usługi jednorazowe? jest niemożliwe, ponieważ to od klienta zależy intensywność korzystania z karty. Niektórzy klienci mogą wykorzystać cały limit ilościowy, a inni nie skorzystają z Karty ani razu. Niektórzy mogą często dokonywać rezerwacji i je zmieniać, inni mogą jeździć cały czas w to samo miejsce; przy tym wszystkim nie da się określić wartości jednorazowej rezerwacji lub też jednorazowego skorzystania z Karty, ponieważ takie jednorazowe usługi nie są przedmiotem sprzedaży. Przedmiotem sprzedaży jest wyłącznie usługa 12 miesięczna.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Dla oceny skutków podatkowych opisanej sytuacji konieczne jest więc zdefiniowanie pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Stanowiąc o wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń, jako o przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca nie sprecyzował bliżej, co należy rozumieć przez ?nieodpłatne świadczenia?. Ograniczył się w tym względzie jedynie do wskazania w art. 11 ust. 2a powołanej ustawy sposobu i kryteriów ustalania ich wartości.

W tej sytuacji koniecznym wydaje się zatem odwołanie do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym oraz w orzecznictwie i doktrynie prawa podatkowego.

W prawie cywilnym pojęcie ?świadczenia? rozpatruje się na tle stosunku zobowiązaniowego w ten sposób, że przez świadczenie rozumie się zachowanie dłużnika zgodne z treścią zobowiązania i polegające na zadośćuczynieniu podlegającego ochronie interesowi wierzyciela (art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Najogólniej rzecz biorąc świadczenie polegać może na zachowaniu się czynnym - działaniu lub zachowaniu się biernym, tj. zaniechaniu, czyli powstrzymywaniu się od jakiegoś działania.

Pojęcie nieodpłatnego świadczenia dla celów podatkowych ma jednak szerszy zakres niż w prawie cywilnym. I tak przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (uchwała NSA z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02).

W znaczeniu ?słownikowym? z kolei określenie ?nieodpłatne świadczenia? oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie, za które się nie płaci, bezpłatne (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

W tym miejscu należy wziąć pod uwagę, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż przekazanie potencjalnym klientom bezpłatnych kart na okres 4 - miesięczny, upoważniających do zakupu usług hotelowych z 50% rabatem nie skutkuje powstaniem przychodu po stronie tych klientów

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W konsekwencji, z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie po stronie osób fizycznych nie wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu, tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z treści zacytowanego art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle zapisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (PIT-8C).

W związku z powyższym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek informacyjny, o którym mowa w powyższym artykule ustawy, tj. obowiązek sporządzenia podatnikowi informacji PIT-8C.

Reasumując, stwierdzić należy, iż:

z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie po stronie osób fizycznych nie wystąpi przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnego świadczenia usług w 4 miesięcznych okresach próbnych, tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy,

nieodpłatne świadczenie usług w 4 miesięcznych okresach próbnych, na rzecz osób fizycznych nie będzie związane z obowiązkiem sporządzenia przez Spółkę informacji, o której mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.