skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości. sygn: IPPB2/415-443/10-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15.04.2010 r. (data wpływu 19.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości ? jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.03.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 19.03.2009 r. (akt notarialny) zgodnie z Ustawą z dn. 15.12.2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych Wnioskodawca wraz żoną stał się właścicielami dwupokojowego mieszkania na 4 piętrze bez windy o powierzchni 42,3 m² przy ul. S. w L.

W mieszkaniu tym Wnioskodawca zamieszkiwał z żoną i dwojgiem dzieci na prawach lokatorskich od 1977 roku. Mieszkanie stało się własnością Wnioskodawcy i jego żony dopiero w 2009 r. Córka Wnioskodawcy od 1978 r. do 2009 r. zamieszkiwała cały czas z rodzicami, choć nie była właścicielem tego lokalu.

W dniu 15.06.2009 r. Wnioskodawca z żoną i córką zakupili mieszkanie w gminie J. przy ul. G. na 1 piętrze o powierzchni 61,31 m² za kwotę 305.000 zł. W akcie notarialnym zostało zapisane, że córka staje się właścicielem połowy mieszkania, a Wnioskodawca z żoną, jako rodzice po 1/4 własności, razem jako wspólnota majątkowa mając połowę wartości mieszkania (152 500 zł).

Środki na zakup tego mieszkania pochodziły z oszczędności całego wspólnego małżeńskiego życia Wnioskodawcy i jego żony, oszczędności córki, która także zbierała pieniądze na mieszkanie oraz wspólnie zaciągniętej przez Wnioskodawcę i córkę pożyczki od osoby prywatnej, od której to pożyczki został zapłacony należny podatek (2%, zgłoszony w Urzędzie Skarbowym w wymaganym terminie) i umowa spisana została w ten sposób, że pożyczka jest na cele mieszkaniowe.

Pożyczkę zaciągnięto od osoby prywatnej, gdyż zarówno Wnioskodawca z żoną, jako emeryci, nie osiągają wymaganych dochodów do uzyskania kredytu w banku z racji na wysokość zarobków oraz wiek (w 2009 r. Wnioskodawca przekroczył już wiek kredytowy, ponieważ miał ukończone 70 lat, a żona 65 rok). Córka jest osobą samotnie wychowującą dziecko i jej zdolność kredytowa również nie pozwalała uzyskać kredytu w odpowiedniej wysokości na mieszkanie. Tak więc Wnioskodawca z żoną i córką nie posiadali zdolności kredytowej.

W dniu 01.10.2009 r. Wnioskodawca z żoną sprzedali mieszkanie na ul. S. w L. (wymienione w pkt 1) za kwotę 183 000 zł, przeznaczając ją w całości na zamianę mieszkań, remont i wyposażenie mieszkania. Obecnie Wnioskodawca z żoną, córką i wnuczką mieszka w mieszkaniu przez nich zakupionym w gminie J.

Zmieniona w roku 2009 ustawa o podatku dochodowym po raz kolejny zmieniła istniejące prawo i określa, że można zaciągnąć pożyczkę jedynie z banku lub kasy pożyczkowej, nie uwzględnia jednakże sytuacji osób, które nie mogą otrzymać pożyczki z racji wieku i/lub niskich zarobków. Stawia, więc osoby, które z racji zdrowotnych są zmuszone do zmiany mieszkania (wiek i choroby zmusiły Wnioskodawcę i jego żonę do przeprowadzki na poziom niższy, aby nie musieć się wspinać na 4 piętro w budynku bez windy).

Całość pieniędzy z mieszkania sprzedanego po zakupie nowego mieszkania Wnioskodawca z żoną przeznaczyli na cele mieszkaniowe (zwrot krótkoterminowej pożyczki zaciągniętej od osoby prywatnej oraz wyposażenie mieszkania). Wprawdzie stało się to przed upływem 5 lat od zakupu mieszkania, ale całe życie rodzina Wnioskodawcy tam mieszkała.

Wnioskodawca z żoną nie posiadają żadnej innej nieruchomości, a czynność zakupu mieszkania nowego w J. przed sprzedaniem starego mieszkania musiała zostać dokonana, ponieważ nie mieliby gdzie się przeprowadzić i sytuacja odwrotną (o której mówi ustawa o podatku dochodowym z 2009 r., czyli najpierw sprzedaży później kupna) zmusiłaby Wnioskodawcę i jego żonę do zamieszkania ?pod mostem?, do stania się bezdomnymi.

Obie czynności ? kupna i sprzedaży mieszkania zostały dokonane w odstępie 4 miesięcy w tym samym roku podatkowym 2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W jaki więc sposób można skorzystać ze zwolnienia z podatku, którego zapłacenie grozi rodzinie Wnioskodawcy (są to ogromne kwoty ponad 30.000 zł), a którego nie są w stanie zapłacić, gdyż wszystkie pieniądze ze sprzedaży mieszkania w L. zostały wydane na mieszkanie, remont i wyposażenie tego mieszkania, w którym we czwórkę obecnie zamieszkują, nie posiadając żadnych innych praw do żadnego innego lokalu, nie będąc właścicielami żadnych innych nieruchomości...

Czy istnieje jakakolwiek ustawa, na którą mogą się powołać, Wnioskodawca z żoną i córką, zwalniające ich w tej sytuacji z podatku w wysokości prawie 33 000 zł w sytuacji, gdy w tym samym roku podatkowym dokonali czynności kupna i sprzedaży mieszkania...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zamieniając mieszkanie, poprawiając swoje warunki mieszkaniowe ? u schyłku życia Wnioskodawca i jego żona uważają, że przepis dotyczący pożyczki z banku lub kasy uprawniający do skorzystania z ulgi mieszkaniowej (ze sprzedaży mniejszego mieszkania) jest bardzo krzywdzący, tym bardziej, że wynikało to z celów koniecznościowych (zdrowotnych, ze zdiagnozowanymi chorobami).

Gdyby najpierw mieszkanie sprzedali, a potem kupili nowe, nie staliby obecnie w tak trudnej sytuacji, wobec konieczności zapłacenia ogromnego podatku. Wówczas wszyscy czworo staliby się przez 4 miesiące (nikt nie wiedział, w jakim czasie uda się przecież te transakcje przeprowadzić) osobami bezdomnymi. To rozwiązanie krzywdzące ze strony Państwa Polskiego.

Ponadto, Wnioskodawca z żoną kierowali się także sytuacją prawną sprzed kilku lat. W roku 2004 w urzędowej interpretacji prawa z dnia 10 stycznia 2002 r. Nr PB2/MK-033-02-4/02 Biuletyn Skarbowy 2002/1 str. 18 Minister Finansów wyjaśnił, że nie ma przeszkód do stosowania zwolnienia z podatku, jeżeli podatnik otrzymane pieniądze ze sprzedaży nieruchomości wydatkuje na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele mieszkaniowe w tym również przed uzyskaniem przychodów. Spłata kredytu lub pożyczki stanowi bowiem jedynie pośredni etap służący realizacji celów, o których mowa w powołanym przepisie. Podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia było zatem wyłącznie przeznaczenie przychodów (lub ich części) uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele i w terminach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy.

Skoro sprzedaż nieruchomości nastąpiła w tym samym roku (2009), z różnicą jedynie niecałych 4 miesięcy, to w myśl art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku były te przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, które zostały przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego nie wcześniej niż 24 miesiące przed dniem uzyskania tych przychodów.

Zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 2004 r., sygnatura akt lII SA 2373/2003 osoba fizyczna mogła skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) także wtedy, gdy nabyła lokal mieszkalny przed dokonaniem sprzedaży lokalu, z której przychód miał być zwolniony. Musiał być jednak spełniony warunek, by środki ze sprzedaży nieruchomości zostały wydatkowane na nabycie powyższego lokalu i tak się stało w przypadku Wnioskodawcy. Tak było, przepisy zostały jednak uchylone, ale nie została ta sprawa rozwiązana. Ustawa obecna jest zdaniem Wnioskodawcy krzywdząca.

Wnioskodawca uważa, iż obecny stan prawny ustawy o podatku dochodowym dyskryminuje ludzi starszych ? to dyskryminacja ze względu na wiek, Osobom, którym wiek uniemożliwia wzięcie kredytu, a muszą zmienić miejsce zamieszkania ze względów zdrowotnych i chcą to zrobić uczciwie, biorąc pożyczkę od osoby prywatnej i płacąc od tego podatek dla Państwa odbiera możliwość takiego działania. Twierdzi także, że ustawa o podatku dochodowym dyskryminuje ludzi o niższym statusie społecznym, którzy nie posiadają kilku nieruchomości, do których mogą się przeprowadzić w trakcie transakcji kupna-sprzedaży. W ten sposób ustawa ta dyskryminuje osoby ubogie, a preferencyjnie traktuje osoby z większymi dochodami, z większymi zasobami materialnymi, z kilkoma nieruchomościami. Zdaniem Wnioskodawcy ustawa o podatku dochodowym narusza wolność obywatela w decydowaniu o kolejności czynności, które musi wykonać w celu zmiany miejsca zamieszkania i nakazuje mu w okresie między sprzedażą a kupnem nowego mieszkania być osobą bezdomną, gdyż taka czynność zmuszająca osobę do sprzedania a potem kupna w sytuacji, gdy nie może uczciwie i legalnie pożyczyć pieniędzy na zakup od innej osoby, uniemożliwia mu wykonanie czynności zmiany miejsca zamieszkania. A przecież prawo polskie umożliwia pożyczenie pieniędzy w sposób legalny od osoby prywatnej. Dlaczego więc można pożyczyć pieniądze na wszystko oprócz zakupu mieszkania... To brak konsekwencji w polskim prawie. Ustawa o podatku dochodowym dyskryminuje ludzi starszych, ze złym stanem zdrowia, którym uniemożliwia się wzięcie pożyczki na cele mieszkaniowe ze względu na wiek i ogranicza jedynie do pożyczki w instytucjach pożyczkowych, które takiej pożyczki nie mogą udzielić ze względu na wiek.

Wnioskodawca zwraca się o wydanie opinii w tej sprawie, w jaki sposób może nie być dyskryminowany z powyżej wymienionych przyczyni w jaki sposób może uniknąć zapłacenia podatku od sprzedaży nieruchomości, ponieważ zakupił z żoną i córką nieruchomość inną i na nią przeznaczył wszystkie oszczędności życia, pożyczkę i pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania.

Stanowisko Wnioskodawcy, jego żony i córki jest takie, że dochowali wszelkich starań, aby w sposób uczciwy pożyczyć pieniądze, zapłacili należny podatek od tej czynności pożyczki, zakupili mieszkanie, do którego musieli się przeprowadzić najpierw, aby móc sprzedać mieszkanie, a stan zdrowia nie pozwalał im czekać na upłynięcie określanych w ustawie 5 lat od nabycia mieszkania, teraz muszą płacić karę za to, że nie stali się osobami bezdomnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje także generalną zasadę, że sprzedaż własnościowego prawa do lokalu przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W myśl art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w brzmieniu obowiązującym od 2009 r. ? podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten jest płatny w terminie złożenia zeznania, wskazanym w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2009 roku, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i pkt 3 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:

1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

• w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej, lub innym państwie należącym do Europejskiego obszaru gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej,

3. wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub
3. gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
4. gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a).
   
   

Zauważyć należy, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wkładów, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji Podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji Podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Należy wyjaśnić, iż zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Jeżeli przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną nabyli lokal mieszkalny w 2009 roku, a następnie w tym samym roku dokonali jego sprzedaży. Środki z tytułu sprzedaży przeznaczyli m.in. na spłatę zaciągniętej wcześniej od osoby prywatnej na zakup nowego mieszkania pożyczki oraz na remont i wyposażenie nowo zakupionego mieszkania.

Organ podatkowy informuje, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Wszelkie ulgi i zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym podkreślenia wymaga fakt, że tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Odnosząc się do wyroku i pisma, powołanych przez Wnioskodawcę, organ nie kwestionuje faktu, iż nie ma przeszkód do stosowania zwolnienia z podatku, jeżeli podatnik otrzymane pieniądze ze sprzedaży nieruchomości (w przypadku Wnioskodawcy lokalu mieszkalnego) wydatkuje na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętych na cele mieszkaniowe, w tym również przed uzyskaniem przychodów. Jednakże powyższe będzie miało zastosowanie jedynie gdy pożyczka zostanie zaciągnięta zgodnie z ustawą. Bowiem ustawodawca ściśle określił w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmioty od których pożyczka powinna być zaciągnięta ? tj. bank lub spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa.

Natomiast w niniejszej sprawie taka okoliczność nie występuje, bowiem Wnioskodawca zaciągnął pożyczkę od osoby prywatnej, co nie daje prawa do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Ponadto organ informuje, iż Zgodnie z art. 67a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Organ podatkowy na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

• odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty;

• odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości Podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetki określone w decyzji, o której mowa w art. 53a;

• umorzyć w całości lub w części zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłatę prolongacyjną.
  
  

Umorzenie zaległości podatkowej powoduje również umorzenie odsetek za zwłokę w całości lub w takiej części, w jakiej została umorzona zaległość podatkowa.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa, organ stwierdza, iż aby skorzystać ze zwolnienia, Wnioskodawca winien wydatkować pieniądze na cele ściśle określone w art. 21 ust. 25 ustawy. Tym samym jeżeli Wnioskodawca poniósł wydatki na remont, to w tej części korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 natomiast pozostałej części tj. wydatkowanie pieniędzy na spłatę pożyczki od osoby fizycznej jak i wyposażenie mieszkania, nie korzysta ze zwolnienia bowiem nie są to cele wymienione przez ustawodawcę.

Należy także wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako występującego z wnioskiem. Nie chroni natomiast żony i córki wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.