Zwolnienie z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego w części (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 2787/10 z dnia 20.04.2011 r. (data wpływu 10.08.2011 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13.04.2010 r. (data wpływu 19.04.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego w części na sfinansowanie zakupu nowej nieruchomości położonej w Królestwie Szwecji ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.04.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości wydatkowanego w części na sfinansowanie zakupu nowej nieruchomości położonej w Królestwie Szwecji.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 30 września 2009 r. Wnioskodawca na mocy umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego dokonał zbycia nieruchomości położonej przy ul. K., nabytej w dniu 15 marca 2006 r. na podstawie aktu notarialnego. W dniu 12 października 2009 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, zamierza przeznaczyć na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. Jednocześnie Wnioskodawca oświadczył, iż wyżej wymienione środki zamierza wydatkować na cele mieszkaniowe nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży.

Wnioskodawca złożył również, w dniu 13 października 2009 r. deklarację o osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia nieruchomości - PIT 23, w której zadeklarował skorzystanie ze zwolnienia, w trybie art. 21 ust. 1 pkt 23 u.p.d.o.f w stosunku do całości uzyskanych przychodów, które zamierza przeznaczyć na inne cele mieszkaniowe w okresie dwóch lat od dnia odpłatnego zbycia. Wobec powyższego nie zadeklarował podatku należnego do zapłaty.

W dniu 10 listopada 2005 roku Wnioskodawca zawarł umowę z Bankiem na udzielenie kredytu budowlano - hipotecznego, który w całości został wykorzystany na zakup i wykończenie domu przy ul. K. (przedmiotu zbycia). Kredyt ten spłacono następnie innym kredytem tzw. kredytem refinansowym w całości w dniu 10 września 2008 roku wraz z odsetkami (przekształcenie kredytu budowlano-hipotecznego będącego w części hipotecznej - po konwersji, w kredyt w E - złotowy kredyt hipoteczny), na podstawie umowy kredytu z dnia 11 sierpnia 2008 roku. Kredyt refinansowy wykorzystano jednorazowo na powyżej opisaną spłatę kredytu (z dnia 10 listopada 2005 r.), która nastąpiła w dniu 10 września 2008 roku.

Jednocześnie należy zauważyć, iż w akcie notarialnym sprzedaży z dnia 30 września 2009 r., wskazano, iż część ceny zostanie uregulowana przelewem na rachunek Banku tytułem spłaty zadłużenia Wnioskodawcy z tytułu kredytu refinansowego udzielonego w dniu 11 sierpnia 2008 r. na spłatę kredytu (zaciągniętego na cele mieszkaniowe) z dnia 10 listopada 2005 r.

W związku ze zmianą miejsca zamieszkania oraz przeniesieniem centrum interesów życiowych do Królestwa Szwecji. Wnioskodawca zamierza przeznaczyć część uzyskanego ze sprzedaży przychodu, na zakup nieruchomości w Szwecji. Wobec powyższego Wnioskodawca w dniu 22 września 2009 roku zawarł umowę przedwstępną zakupu nieruchomości w Szwecji, w stosunku do której została zawarta umowa końcowa w dniu 11 listopada 2009 roku. W umowie przedwstępnej z dnia 22 września 2009 roku, strony zadeklarowały wolę zakupu i określiły terminy zapłaty ceny.

Na mocy umowy przedwstępnej z dnia 22 września 2009 roku Wnioskodawca uiścił też zaliczkę w wysokości 10 % wartości nieruchomości położonej w Szwecji.

Jednocześnie w akcie notarialnym (z 30 września 2009 r.) sprzedaży nieruchomości przy ul. K. wskazano, iż część kwoty została Wnioskodawcy przekazana jako zaliczka przed podpisaniem przyrzeczonej notarialnej umowy sprzedaży. Wnioskodawca otrzymał zaliczkę, o której mowa w akcie notarialnym sprzedaży (z 30 września 2009 r.) w dniu 03 sierpnia 2009 r. oraz 31 sierpnia 2009 roku, oraz następnie wydatkował na zapłatę zaliczki dotyczącej zakupu nieruchomości w Szwecji w dniu 22 września 2009 r.

Podsumowując z uzyskanego przed datą finalnej sprzedaży nieruchomości w Polsce przychodu (tj. przed 30 września 2009 r.) Wnioskodawca uiścił zaliczkę wynikającą z umowy przedwstępnej zakupu nieruchomości w Szwecji (22 września 2009 r.). Jednocześnie należy zauważyć, iż uzyskanie części środków przed datą finalnej sprzedaży (tj. przed datą aktu notarialnego z 30 września 2009 roku) zostało potwierdzone w treści samego aktu notarialnego.

Tym samym całość uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości przychodu (o którym mowa w akcie notarialnym z dnia 30 września 2009 r.), Wnioskodawca zamierza przeznaczyć na zakup domu w Szwecji (nabytego w związku ze stałą zmianą miejsca zamieszkania i przeniesieniem centrum interesów życiowych do Szwecji) oraz spłatę kredytu refinansowego (kredyt zaciągnięty na zapłatę wcześniejszego kredytu mieszkaniowego) z dnia 11 sierpnia 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy możliwe będzie skorzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 up.d.o.f. w odniesieniu do części przychodów ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce w sytuacji przeznaczenia tych przychodów na nabycie nieruchomości położonej w Królestwie Szwecji?
   
2. Czy możliwe będzie skorzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust 1 pkt 32 u.p.dof w odniesieniu do części przychodów ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce w sytuacji przeznaczenia tych przychodów na spłatę kredytu refinansowego (refinansowy kredyt hipoteczny po konwersji, umowa z dnia 11 sierpnia 2008 r.), zaciągniętego w celu spłaty wcześniejszego kredytu hipotecznego (umowa kredytowa z dnia 10 listopada 2005 r.) przeznaczonego na nabycie i wykończenie zbywanej nieruchomości położonej w Polsce na rzecz banku?
   
3. Czy w przypadku otrzymania części zapłaty (zaliczki) w dniu 03 sierpnia 2009 r. oraz 31 sierpnia 2009 r., a więc przed podpisaniem umowy sprzedaży nieruchomości w Polsce (o czym mowa jest w treści aktu notarialnego sprzedaży z dnia 30 września 2009 r.), możliwe jest zachowanie prawa do zwolnienia, w przypadku wydatkowania tych środków przed datą umowy przyrzeczonej sprzedaży nieruchomości w Polsce na zaliczkę na poczet ceny wynikającą z umowy przedwstępnej nabycia nieruchomości położonej w Królestwie Szwecji (22 września 2009 r.)?
   
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 1 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej. Odpowiedź w zakresie zadanego pytania Nr 3 zostanie udzielona w odrębnej interpretacji. Odpowiedź w zakresie zadanego pytania Nr 2 została udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 09.07.2011 r. Nr IPPB2/415-444/10-3/MK.

Stanowisko Wnioskodawczyni do pytania Nr 1

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm., zwanej dalej u.p. d. o.f.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej oraz zostało dokonane przed upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Z kolei art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f. w brzmieniu do dnia 1 stycznia 2007 r. regulował zwolnienie przedmiotowe od podatku dochodowego. Takie zwolnienie istniało, jeśli uzyskane ze zbycia nieruchomości przychody zostały wydatkowane nie później, niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, na nabycie m.in. budynku, lokalu, gruntu, rozbudowę domu, nabycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, spłatę kredytu, a także odsetek od kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) - lecz zawsze położonych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej.

Powyższa regulacja (art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f.) została uchylona z dniem 1 stycznia 2007 r., ale zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej (ustawa z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, Dz. U. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych przed 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r. na zasadzie praw nabytych. Zatem w sytuacji przedstawionej przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego nadal ma zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 32 tej ustawy w dawnym brzmieniu.

Zgodnie z art. 18 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w samym Traktacie i środkach przyjętych w celu jego wykonania. Z kolei art. 39 TWE ustanawia zasadę swobody przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty, zaś znajdujący się w tym samym tytule III art. 43 ustanawia zasadę swobody przedsiębiorczości.

Wnioskodawca zauważa, iż w ocenie Wnioskodawcy żaden przepis prawa krajowego nie może naruszać tych fundamentalnych zasad wspólnotowego prawa pierwotnego, przy czym takie naruszenie istnieje zarówno wtedy, gdy prawo krajowe wprost ogranicza te zasady ustanawiając np. zakaz przemieszczania się, jak też wtedy, gdy prawo krajowe w sposób pośredni faktyczny prowadzi do skutku ograniczającego te zasady, gdyż niekorzystnie różnicuje sytuację prawną obywatela w zależności od pewnych kryteriów niedopuszczalnych z punktu widzenia wymogów prawa wspólnotowego.

Takim kryterium, w ocenie Wnioskodawcy jest m.in. kryterium położenia nabywanej nieruchomości jeśli ma ono znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej obywatela ? Wnioskodawcy.

Jeśli zatem prawo krajowe uzależnia skorzystanie ze zwolnienia podatkowego od tego, czy inna nabywana nieruchomość (lokal) znajduje się w kraju, czy też poza nim, to w ten sposób prowadzi de facto do skutku zniechęcającego do nabywania nieruchomości (lokalu) w innym państwie członkowskim, a dalej - do ograniczenia swobody przemieszczania się, podejmowania zatrudnienia oraz prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty.

Co więcej prawo wspólnotowe zabrania różnicowania sytuacji prawnej podatnika w razie zbycia nieruchomości ze względu na to, czy nabyta kolejna nieruchomość położona jest w jego kraju, czy też w innym kraju Unii Europejskiej. Tytułem przykładu Wnioskodawca podaje wyrok ETS C 345/2005 z dnia 26 października 2006 r, w sprawie Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej, w którym ETS rozpoznał spór w stanie faktycznym analogicznym jak objęty niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, stwierdzając, iż ?utrzymywanie w mocy przepisów podatkowych, które uzależniają skorzystanie ze zwolnienia od opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości służących jako własne i stałe miejsce zamieszkania podatnika lub członków jego gospodarstwa domowego od warunku, by uzyskane przychody zostały ponownie zainwestowane w nabycie nieruchomości położonej na terytorium danego Państwa Członkowskiego, stanowi uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego, które ciążą na mocy art. 18 WE, 39 WE i 43 WE, jak również art. 28 i 31 Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym z dnia 2 maja 1992 r.?

Podsumowując Wnioskodawca wskazuje, że obowiązujące do 31 grudnia 2006 r. przepisy prawa krajowego są sprzeczne z art. 1 (prawo do swobodnego przemieszczania się), art. 39 (prawo swobodnego przepływu pracowników) oraz art. 43 (swoboda przedsiębiorczości) TWE. Dlatego, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 punkt 32 u.p.d.o.f. w zakresie sprzecznym z prawem wspólnotowym.

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe będzie zatem skorzystanie przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f w odniesieniu do części przychodów ze sprzedaży nieruchomości położonej w Polsce w sytuacji przeznaczenia tych przychodów na nabycie nieruchomości położonej w Królestwie Szwecji.

Wnioskodawca wskazuje, że zaprezentowane stanowisko zgodne jest z linią orzecznictwa. Podobnie wypowiedział się m. in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 14 września 2009 r., sygn. III SA/Wa 942/09, w którym czytamy:

?Powyższe prowadzi do wniosku, że Skarżący nabywając w 2007 r. mieszkanie w Wielkiej Brytanii powinien być przez prawo krajowe potraktowany w ten sam sposób, w jaki zostałby potraktowany w razie nabycia mieszkania w Polsce. Zatem wydana interpretacja jest nieprawidłowa, co Minister uwzględni w dalszym postępowaniu w przedmiocie udzielenia interpretacji. Skarżący uprawniony był bowiem do zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy interpretowanego w zgodzie z wymogami prawa wspólnotowego?.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, iż okoliczność, iż art. 21 ust. 1 pkt 32 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 roku stosuje się wyłącznie na zasadzie praw nabytych do przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nabytych do 31 grudnia 2006 r. oraz, że od dnia 1 stycznia 2009 polskie prawo krajowe nie zawiera już żadnego rozróżnienia sytuacji prawnej podatnika nabywającego lokal w Polsce albo w kraju Unii Europejskiej (także Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Szwajcarii) nie ma w przedmiotowej sprawie znaczenia. Nie zmienia to bowiem obiektywnego faktu, co ma istotne znaczenie dla Wnioskodawcy, że przepis ten odmawiał zwolnienia podatkowego tylko dlatego, że nabyty lokal położony byłby nie w Polsce, a w innym kraju Unii Europejskiej.

W dniu 09.07.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-444/10-2/MK stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13.04.2010 r. (data wpływu 19.04.2010 r.) jest nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ stwierdził m. in., iż przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. warunkujący zwolnienie od podatku dochodowego nie będzie miał zastosowania w omawianej sprawie, bowiem przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości nie został przeznaczony na cel wymieniony w tym przepisie.

Skoro zatem - w sytuacji opisanej we wniosku - przychód ze sprzedaży nieruchomości, nie został przez Wnioskodawcę wydatkowany na cele uzasadniające zastosowanie ww. zwolnienia, to podlega on opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawczyni reprezentowana przez doradcę podatkowego Panią Hannę K. wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w dniu 22.07.2010 r. (data wpływu 26.07.2010 r.), zaś odpowiedzi na powyższe wezwanie udzielono pismem z dnia 24.08.2010 r. znak Nr IPPB2/415-444/10-8/MK (skutecznie doręczonym w dniu 27.08.2010 r.).

W dniu 27.09.2010 r. Wnioskodawczyni za pośrednictwem pełnomocnika wniosła do tut. organu podatkowego skargę na ww. interpretację, w której wnioskowała o jej uchylenie.

Wyrokiem z dnia 20.04.2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2787/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Dnia 10.08.2011 r. do tut. organu wpłynęło pismo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08.08.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2787/10 w sprawie doręczenia prawomocnego orzeczenia.

W wyroku Sąd, nie podzielił poglądów Ministra Finansów zawartych w zaskarżonej interpretacji uznających, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. warunkujący zwolnienie od podatku dochodowego nie będzie miał zastosowania w omawianej sprawie, bowiem przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości nie został przeznaczony na cel wymieniony w tym przepisie.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że skarga wniesiona w niniejszej sprawie zasługiwała na uwzględnienie.

W wyroku tym Sąd, stwierdził, iż poza sporem w niniejszej sprawie pozostaje, że do sytuacji Skarżącej przedstawionej we wniosku o interpretację stosuje się przepis art. 21 ust. 1 punkt 32 u.p.d.o.f. w brzmieniu do dnia 1 stycznia 2007 r. Do stosowania tego przepisu zobowiązuje bowiem art. 7 ust. 1 ustawy nowelizującej z 16 listopada 2006 r. w związku z faktem, że Skarżąca nabyła przedmiotową nieruchomość przed 1 stycznia 2007 r. Okoliczność, że dopiero po tej dacie stan prawny w zakresie opodatkowania dochodów ze sprzedaży nieruchomości się zmienił i że dopiero od dnia 1 stycznia 2009 r. polskie prawo krajowe nie zawiera już żadnego rozróżnienia sytuacji prawnej podatnika nabywającego lokal w Polsce albo w kraju Unii Europejskiej (także Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Szwajcarii) nie ma w sprawie znaczenia.

Stosowanie art. 21 ust. 1 punkt 32 w starym brzmieniu z uwagi na zasadę zachowania praw nabytych nie zmienia obiektywnego faktu, że przepis ten odmawia zwolnienia podatkowego tylko dlatego, że nabyty przez Skarżącą inny lokal położony jest nie w Polsce, a w innym kraju Unii Europejskiej.

Sąd podniósł, że zgodnie z art. 18 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE), każdy obywatel Unii ma prawo do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw członkowskich, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków ustanowionych w samym Traktacie i środkach przyjętych w celu jego wykonania. Z kolei art. 39 TWE ustanawia zasadę swobody przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty, zaś znajdujący się w tym samym tytule III art. 43 ustanawia zasadę swobody przedsiębiorczości. Żaden przepis prawa krajowego nie może naruszać tych fundamentalnych zasad wspólnotowego prawa pierwotnego, przy czym takie naruszenie istnieje zarówno wtedy, gdy prawo krajowe wprost ogranicza te zasady ustanawiając np. zakaz przemieszczania się, jak też wtedy, gdy prawo krajowe w sposób pośredni, faktyczny prowadzi do skutku ograniczającego te zasady, gdyż niekorzystnie różnicuje sytuację prawną obywatela w zależności od pewnych kryteriów niedopuszczalnych z punktu widzenia wymogów prawa wspólnotowego. Takim kryterium jest m.in. kryterium położenia nabywanej nieruchomości, jeśli ma ono znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej obywatela. Jeśli zatem prawo krajowe uzależnia skorzystanie ze zwolnienia podatkowego od tego, czy inna nabywana nieruchomość (lokal) znajduje się w kraju, czy też poza nim, to w ten sposób prowadzi de facto do skutku zniechęcającego do nabywania nieruchomości (lokalu) w innym państwie członkowskim, a dalej - do ograniczenia swobody przemieszczania się, podejmowania zatrudnienia oraz prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Wspólnoty. W prawie krajowym nie mogą tymczasem istnieć przepisy naruszające wymienione zasady, chyba że służą one celowi leżącemu w interesie publicznym i są właściwe (proporcjonalne) dla osiągnięcia tego celu.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, nie zostało wykazane, iż ograniczenia reinwestowania środków ze sprzedaży nieruchomości do nieruchomości położonych na terytorium Polski zawarte w art. 21 ust. 1 punkt 32 u.p.d.o.f. w brzmieniu do 1 stycznia 2009 r. uzasadnione były nadrzędnymi względami interesu publicznego, zatem dla zapewnienia zgodności prawa polskiego z prawem wspólnotowym podatnik (Skarżąca) uprawniona jest do powołania się na bezpośrednią skuteczność art. 18, 39 i 43 TWE.

Sąd wskazał, że po 1 maja 2004 r. obywatelom i podatnikom polskim przysługuje prawo odwołania się wprost do prawa wspólnotowego w tych sytuacjach, gdy prawo krajowe jest z nim sprzeczne.

Na zakończenie Sąd stwierdził, że powyższe prowadzi do wniosku, że Skarżąca przeznaczając środki ze sprzedaży nieruchomości na mieszkanie w Szwecji powinna być przez prawo krajowe potraktowana w ten sam sposób, w jaki zostałaby potraktowana w razie nabycia mieszkania w Polsce.

W konsekwencji Sąd stwierdził, że wydana interpretacja jest nieprawidłowa, co Minister Finansów uwzględni w dalszym postępowaniu w przedmiocie udzielenia interpretacji. Skarżąca uprawniona jest bowiem do zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 21 ust. 1 punkt 32 ustawy interpretowanego w zgodzie z wymogami prawa wspólnotowego, co oznaczać będzie konieczność uznania stanowiska Skarżącej za w pełni prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2787/10 stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
   
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w tej ustawie, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

W przedmiotowej sprawie należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Podatek od przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c) ww. ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu, zgodnie z dyspozycją wynikającą z art. 28 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. Podatek ten płatny jest bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Zasada ta nie ma jednak zastosowania do podatników, którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e) ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ? w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 roku ? wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?c), w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży:

• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
• na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego,
• na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
• na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację ? na cele mieszkalne ? własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. r. sygn. akt III SA/Wa 2787/10 w oparciu o przedstawiony stan faktyczny i powołane przez Wnioskodawczynię przepisy prawa wspólnotowego, należy stwierdzić, iż przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006 r., w przypadku gdy przychód ten w całości został przeznaczony na nabycie nieruchomości w Szwecji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.