zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia zasadniczego pracownika (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 04.11.2009 r. (data wpływu 17.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia zasadniczego pracownika związanej z tworzeniem programów komputerowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu w stosunku do części wynagrodzenia zasadniczego pracownika związanej z tworzeniem programów komputerowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką świadczącą usługi logistyczne. Przy świadczeniu usług, Spółka korzysta z programów komputerowych, mających na celu usprawnienie działalności Spółki. Niektóre programy komputerowe, z których korzysta Spółka, dedykowane są wyłącznie dla Spółki. Tworzeniem tych programów zajmują się informatycy zatrudnieni w Spółce. W chwili obecnej Wnioskodawca zatrudnia informatyków m.in. na następujących stanowiskach: Specjalista ds. Aplikacji Biznesowych, Kierownik Działu Systemów Logistyki Zaopatrzenia, Kierownik Działu Systemów Gospodarki Towarowej, Dyrektor Pionu Zarządzania Informacją.

W wyniku pracy osób zatrudnionych na ww. stanowiskach powstają programy komputerowe, czyli utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych, zwanej dalej ?Ustawą?.

Ponieważ w wyniku pracy osób zatrudnionych na ww. stanowiskach powstają utwory w rozumieniu przepisów Ustawy Wnioskodawca zamierza określić w umowach o pracę zawartych z osobami zatrudnionymi na ww. stanowiskach:

• jaka część wynagrodzenia za pracę obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu nabycia przez pracodawcę, w trybie art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych albo w trybie jej art. 74 ust. 3 (w odniesieniu do programów komputerowych), majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków służbowych, a
• jaka część wynagrodzenia za pracę obejmuje wynagrodzenie związane z wykonywaniem innych obowiązków pracowniczych, nie związanych z tworzeniem utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych.
  
  

Umowa o pracę określi odpowiedni stosunek procentowy między wynagrodzeniem autorskim, a wynagrodzeniem za pracę związane z wykonywaniem innych obowiązków pracowniczych.

Procentowe określenie wysokości wynagrodzenia autorskiego może się różnić nie tylko pomiędzy poszczególnymi stanowiskami pracy, ale także pomiędzy pracownikami zatrudnionymi na tych samych stanowiskach pracy, przy czym dla każdego z tych pracowników, określone dla niego osobiście wynagrodzenie pozostaje stałe.

Przy określaniu procentowej wielkości części wynagrodzenia autorskiego pracodawca brał będzie pod uwagę rzeczywisty wkład pracy każdego pracownika w tworzenie utworów w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych. Wnioskodawca chce zastosować 50 % stawkę kosztów uzyskania przychodów wynikającą i obliczoną zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do wyodrębnionego wynagrodzenia autorskiego. W stosunku do pozostałego wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez pracowników pozostałych obowiązków pracowniczych Wnioskodawca chce zastosować stawkę kosztów uzyskania przychodu wynikającą z zasad ogólnych określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest w umowach o pracę zawartych pomiędzy Wnioskodawcą, a informatykami, m.in. Specjalistami ds. Aplikacji Biznesowych, Kierownikiem Działu Systemów Logistyki Zaopatrzenia, Kierownikiem Działu Systemów Gospodarki Towarowej, Dyrektorem Pionu Zarządzania Informacją, którzy w ramach swoich obowiązków pracowniczych tworzą m.in. utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych, określenie odpowiedniej proporcji wynagrodzenia autorskiego i zastosowanie do tej części 50 % stawki kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozostałej części wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez w/w pracowników pozostałych obowiązków pracowniczych i zastosowania do tej części ogólnych stawek kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy możliwym jest wyróżnienie w umowach o pracę zawartych ze Specjalistami ds. Aplikacji Biznesowych, kierownikiem Działu Systemów Logistyki Zaopatrzenia, Kierownikiem Działu Systemów Gospodarki Towarowej, Dyrektorem Pionu Zarządzania Informacją, którzy w ramach swoich obowiązków służbowych tworzą m.in. utwory w rozumieniu przepisów ustawy wynagrodzenia autorskiego i zastosowanie do tej części 50 % stawki kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozostałej części wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez ww. pracowników pozostałych obowiązków pracowniczych i zastosowania do tej części ogólnych stawek kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Procentowe określenie wysokości wynagrodzenia autorskiego może się różnić nie tylko pomiędzy poszczególnymi stanowiskami pracy, ale także pomiędzy pracownikami zatrudnionymi na tych samych stanowiskach pracy, w zależności od ich rzeczywistego wkładu w stworzenie utworu, przy czym dla każdego z tych pracowników, określone dla niego osobiście wynagrodzenie pozostaje stałe.

Art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie do przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50 % uzyskanego przychodu, z tym, że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika wdanym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Odesłanie zawarte w tym przepisie do ?odrębnych przepisów? oznacza odesłanie, w okolicznościach niniejszej sprawy, do art. 12 ust. 1 ustawy, z którego wynika, że jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron oraz do art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który zawiera szczególne uregulowania dotyczące programów komputerowych i stanowi, że prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Pracownicy zawierający z Wnioskodawcą umowy o pracę, które nie zawierają żadnych szczególnych zastrzeżeń dotyczących przeniesienia majątkowych praw autorskich, odmiennych od postanowień art. 12 ust. 1 oraz w odniesieniu do programów komputerowych od postanowień art. 74 ust. 3 ustawy, zatrudnieni na ww. stanowiskach rozporządzają majątkowymi prawami autorskimi do stworzonych przez siebie utworów w ten sposób, że utwory te przechodzą na pracodawcę albo zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych albo zgodnie z art. 74 ust. 3 przedmiotowej ustawy w przypadku programów komputerowych.

Stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawca nabywa w ramach wynagrodzenia za pracę majątkowe prawa autorskie do utworów powstałych w wykonywania przez pracowników obowiązków ze stosunku pracy, w zamian za wynagrodzenie autorskie stanowiące część wynagrodzenia za pracę, które wynika wprost z umowy o pracę.

W konsekwencji zatem w sytuacji, gdy:

• w ramach obowiązków pracowniczych wykonywanych przez pracowników Wnioskodawcy powstają utwory w rozumieniu przepisów ustawy, w stosunku do których majątkowe prawa autorskie nabywa Wnioskodawca,
• w umowach o pracę wskazana jest wysokość wynagrodzenia autorskiego za przeniesie na Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do utworach stworzonych przez pracowników w ramach stosunku pracy, stwierdzić należy, iż Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania do wynagrodzenia autorskiego 50 % stawki kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Wnioskodawca wskazuje, iż powyżej przedstawione stanowisko wyrażone zostało m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22.02.2001 roku w analogicznej sprawie (SNSz 1966/99), jak również w postanowieniu Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 21 października 2008 roku w sprawie o Nr ITPB2/415-739/08/IB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jednakże powołany powyżej przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy wskazuje, że ustalenie, czy określony przychód został osiągnięty z tytułu praw autorskich lub praw pokrewnych, należy ocenić w świetle odrębnych przepisów, czyli w oparciu o ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 powołanej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
2. plastyczne,
3. fotograficzne,
4. lutnicze,
5. wzornictwa przemysłowego,
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
7. muzyczne i słowno-muzyczne,
8. sceniczne, i sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9. audiowizualne (w tym filmowe).

   
   
   

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Kwestie prawne związane z powstaniem i nabyciem prawa autorskiego do utworów pracowniczych reguluje art. 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z ustępem 1 tego przepisu, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z kolei zgodnie z art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego przez pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

W razie zatem wykonywania na podstawie jednej umowy o pracę czynności zarówno chronionych prawem autorskim, jak i nie będących przedmiotem prawa autorskiego, pozbawionych cech twórczych, z umowy tej powinno wynikać, jaka część wynagrodzenia obejmuje wynagrodzenie z tytułu korzystania z prawa autorskiego, a jaka część dotyczy czynności nie chronionych prawem autorskim.

Tylko bowiem takie rozróżnienie, jak również dokumentowanie prac ? utworów chronionych prawem autorskim oraz wypłaconych wynagrodzeń z tego tytułu, daje podstawę do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów przy zapewnieniu właściwej realizacji obowiązków płatnika w zakresie prawidłowego obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Podkreślenia przy tym wymaga, że zakwalifikowanie, czy wykonywana praca w ramach umowy o pracę jest przedmiotem prawa autorskiego jest obowiązkiem płatnika, który dokonuje świadczeń z tego tytułu.

Zaznaczyć również należy, że fakt korzystania przez pracownika z prawa autorskiego powinien wynikać wyraźnie z treści zawartej umowy o pracę, gdyż warunkiem zastosowania kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy jest, aby zaistniał utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, twórca udzielił licencji na korzystanie z danego utworu, względnie by doszło do rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do tworzonego dzieła.

Podwyższone koszty uzyskania przychodów można więc stosować, jeżeli umowa o pracę nie stanowi inaczej, a obowiązki ze stosunku pracy sprowadzają się do działalności twórczej lub ją obejmują, wynagrodzenie za pracę stanowi równocześnie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. Z umowy o pracę (angażu) powinno jednak wynikać, jaka część wynagrodzenia (uposażenia) obejmuje wynagrodzenie autorskie z tytułu korzystania przez pracownika z praw autorskich, a jaka dotyczy wynagrodzenia ściśle związanego z wykonywaniem obowiązków pracowniczych (służbowych). Tylko bowiem takie wyróżnienie, jak przedstawiono powyżej, daje podstawę do zastosowania normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%. Poza tym, stosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów do części wynagrodzenia pracownika dotyczy tych okresów zatrudnienia, w których praca o charakterze twórczym jest rzeczywiście wykonywana.

Z treści umowy o pracę musi wynikać, że obowiązki ze stosunku pracy obejmują także działalność twórczą, a wyodrębniona część wynagrodzenia stanowi honorarium za przeniesienie praw autorskich do utworu. Konieczne jest dokładne wyróżnienie tej części wynagrodzenia, która związana jest z wykonywaniem czynności czy prac objętych prawami autorskimi oraz pozostałej jego części związanej z wykonywaniem typowych obowiązków pracowniczych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zatrudnia pracowników na warunkach umowy o pracę, którzy w ramach obowiązków wynikających ze stosunku pracy (obok obowiązków nie mających takiego charakteru) wykonują pracę twórczą polegającą na tworzeniu programów komputerowych.

W wyniku pracy ww. osób powstają m. in. utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych.

W umowie o pracę zostaną zawarte zapisy określające procentowo rozróżnienie wynagrodzenia należnego pracownikowi z tytułu wykonywania pracy nie mającej przymiotu pracy twórczej, a część wynagrodzenia będzie wynagrodzeniem z tytułu przekazania pracodawcy praw autorskich do wykonanych ? w ramach stosunku pracy ? ?programów komputerowych?, które stanowią utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Procentowe określenie wysokości wynagrodzenia autorskiego może się jednak różnić nie tylko pomiędzy poszczególnymi stanowiskami pracy, ale także pomiędzy pracownikami zatrudnionymi na tych samych stanowiskach pracy, przy czym dla każdego z tych pracowników, określone dla niego osobiście wynagrodzenie pozostaje stałe.

Przy określaniu procentowej wielkości części wynagrodzenia autorskiego, pracodawca brał będzie pod uwagę rzeczywisty wkład pracy każdego pracownika w tworzenie utworów w rozumieniu przepisów ustawy oprawie autorskim oraz prawach pokrewnych.

Wnioskodawca zamierza zastosować 50% stawkę kosztów uzyskania przychodów wynikającą i obliczoną zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do wyodrębnionego wynagrodzenia autorskiego. W stosunku do pozostałego wynagrodzenia z tytułu wykonywania przez pracowników pozostałych obowiązków pracowniczych Wnioskodawca chce zastosować stawkę kosztów uzyskania przychodu wynikającą z zasad ogólnych określonych w art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z art. 14b 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualna), Przepis art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Stosownie do tej definicji ww. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc działający w imieniu Ministra Finansów Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest upoważniony do interpretowania tej ustawy w trybie art. 14b. Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba jest twórcą w rozumieniu przepisów ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowi prawo autorskie lub prawo pokrewne. W razie wątpliwości, co do prawidłowości zakwalifikowania wykonanej pracy jako korzystającej z praw autorskich lub pokrewnych, należy zwrócić się w celu rozstrzygnięcia tej kwestii do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Departament Prawno - Legislacyjny.

Podsumowując, w oparciu o przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że jeżeli wszystkie warunki, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w celu zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu przeniesienia praw autorskich, zostaną spełnione - możliwe jest dokonanie podziału wynagrodzenia na podstawie dokumentów (będących odzwierciedleniem prawidłowo ustalonych kosztów) i zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów w stosunku do wynagrodzenia (honorarium) z tytułu przeniesienia praw autorskich w stosunku do pracowników tworzących utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim oraz prawach pokrewnych (m. in. programy komputerowe).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Referencje

IPPB4/415-272/10-4/JK, interpretacja indywidualna

ITPB2/415-739/08/IB, interpretacja indywidualna