Czy w przedstawionych powyżej okolicznościach dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją (...)

Czy w przedstawionych powyżej okolicznościach dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki z siedzibą w Luksemburgu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1384/10 z dnia 07.02.2011 r. (data wpływu 11.04.2013 r.) stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20.11.2009 r. (data wpływu 23.11.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Luksemburga ? jest prawidłowe.


Porady prawne

UZASADNIENIE


W dniu 23.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w związku z likwidacją spółki kapitałowej mającej siedzibę na terytorium Luksemburga.


W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.


Ze względu na miejsce zamieszkania w Polsce Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z siedzibą w Luksemburgu (société á responsabilité limité, odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej ?Spółka?). Spółka jest rezydentem podatkowym Luksemburga, tzn. podlega w Luksemburgu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Przedmiotem działalności spółki jest nabywanie i zbywanie udziałów w spółkach luksemburskich lub udziałów w spółkach z innych krajów, w tym Polski. W przyszłości Wnioskodawca rozważa umorzenie za wynagrodzeniem części przypadających na niego udziałów w spółce. W dalszej przyszłości rozważana jest również całkowita likwidacja tej spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.


  1. Czy w przedstawionych powyżej okolicznościach dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z umorzenia części udziałów w spółce z siedzibą w Luksemburgu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?
  2. Czy w przedstawionych powyżej okolicznościach dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki z siedzibą w Luksemburgu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce?

Przedmiotowa interpretacja indywidualna udzielona została w zakresie pytania Nr 2. Wniosek w zakresie pytania Nr 1 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.


Zdaniem Wnioskodawcy,


Ad. 1.


W opinii Wnioskodawcy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z umorzenia części udziałów w Spółce z siedzibą w Luksemburgu jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jednakże w świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b tej ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Oznacza, to, że dla określenia pełnego zakresu opodatkowania podatkiem dochodowym osoby fizycznej, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, konieczne jest uwzględnienie postanowień Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, (dalej ?UoUPO?). Zatem ocena podatkowych konsekwencji częściowego odpłatnego umorzenia udziałów w Spółce zależy od konsekwencji podatkowych tej czynności na gruncie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Natomiast art. 10 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewiduje możliwość opodatkowania dywidend podatkiem u źródła. Zgodnie z tym przepisem dywidendy mogą być opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, przy czym, jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pojęcie dywidendy oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę zrównane są z wpływami z akcji. Z powyższego wynika, iż dochód uzyskany z tytułu odpłatnego częściowego umorzenia udziałów należy traktować jako dochody z dywidendy. Zatem dochód ten może być opodatkowany podatkiem w Luksemburgu, który w zależności od okoliczności, o których mowa w art. 10 ust. 2 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie może przekroczyć 5% lub 15%.

Biorąc pod uwagę fakt, że dochody z częściowego umorzenia udziałów w Spółce mogą podlegać opodatkowaniu zarówno w Luksemburgu, jak i w Polsce, konieczne jest przeanalizowanie przepisów regulujących kwestie unikania podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. a) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Luksemburgu, to Polska zwolni taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był w taki właśnie sposób zwolniony od opodatkowania.

Powyższe oznacza, iż dochód z częściowego umorzenia udziałów nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce. Stanowisko to zostało potwierdzone w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z 24 września 2009 r. Nr lPPB2/415-447/09-2/LK Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, że:

?Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. a) Konwencji, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej konwencji może być opodatkowany w Luksemburgu to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień zawartych pod literą b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym jednak. że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był w taki właśnie sposób zwolniony od opodatkowania.


Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu umorzenia udziałów w spółce kapitałowej z siedzibąw Luksemburgu jest zwolniony w Polsce z opodatkowania z tym, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu należy zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie byt w taki właśnie sposób zwolniony - o ile ustawodawstwo luksemburskie zrównuje dochód z umorzenia udziałów z dochodami z akcji?.

Podobne stanowisko wyrażono w szeregu innych interpretacji, w tym m. in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2008 r. Nr ILPB2/415 -536/08-5/AJ, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 września 2009 r. Nr IPPB2/415-447/09-3/LK, z dnia 8 września 2009 r. Nr IPPB4/415 -437/09-3/MP, z dnia 5 marca 2008 r. Nr IPPB2/415-507/07-2/SR.


Ad. 2.


W opinii Wnioskodawcy dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki z siedzibą w Luksemburgu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce. Ponieważ dochód z likwidacji spółki, na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak również na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania traktowany jest jednakowo, jak dochód z umorzenia udziałów, na zasadach analogicznych jak opisane w punkcie 1 powyżej, dochód ten nie podlega opodatkowaniu w Polsce.


W dniu 17.02.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-712/09-3/MG, stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20.11.2009 r. (data wpływu 23.11.2009 r.) jest nieprawidłowe.


W interpretacji organ podatkowy wskazał, iż dochód, który osiągnie Wnioskodawca w wyniku likwidacji spółki z siedzibą w Luksemburgu nie został objęty postanowieniami któregokolwiek z artykułów Konwencji regulujących jasno określone kategorie dochodów. Zatem do tak uzyskanego dochodu znajdą zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 Konwencji, zgodnie z którym części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Postanowienia umowy zmierzają do unikania podwójnego opodatkowania nie tylko poprzez zastosowanie odpowiedniej metody, ale także poprzez ustanowienie prawa do opodatkowania dochodu tylko w jednym z umawiających się państw. W sytuacji, kiedy zgodnie z Konwencją dochód podlega opodatkowaniu tylko w jednym państwie (w tym przypadku w państwie rezydencji) nie zachodzi sytuacja podwójnego opodatkowania, zatem nie znajduje zastosowania przewidziana w konwencji metoda unikania podwójnego opodatkowania.

Wnioskodawca nie zgodził się ze stanowiskiem tutejszego organu i w dniu 08.03.2010 r. (data nadania 08.03.2010 r., data wpływu 09.03.2010 r.), na mocy art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.


Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów, w dniu 01.04.2010 r. pismem Nr IPPB2/415-712/09-7/MG (doręczenie 07.04.2010 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.


Na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Strona wniosła pismem z dnia 30.04.2010 r. (data stempla pocztowego 30.04.2010 r., data wpływu 05.05.2010 r.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o jej uchylenie w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania.


Wyrokiem z dnia 07.02.2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt III SA/Wa 1384/10 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną, stwierdzając, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości.


W wydanym orzeczeniu Sąd stwierdził, że skarga wniesiona w niniejszej sprawie zasługiwała na uwzględnienie.


Sąd podniósł, iż pierwotnym źródłem rozbieżności pomiędzy Skarżącym, a Organem, było odmienne rozumienie, na gruncie już literalnym, art. 10 ust. 3 Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Sąd uznał, że prawidłowo interpretuje go Skarżący. Sąd wskazał, iż w pierwszej części tego przepisu wymienione są różne formy dywidend w rozumieniu Konwencji, które są taką właśnie dywidendą na mocy samej definicji z Konwencji. Konwencja po prostu nazywa wprost dywidendą np. dochód z akcji, z prawa do pobierania korzyści lub z innych praw do udziału w zyskach, niezależnie od tego, jak taki dochód kwalifikuje prawo Polski lub Luksemburga. Dopiero w końcowej części tego przepisu za dywidendę zostały uznane dochody z innych praw, które według prawa w niniejszej sprawie Luksemburga - zrównano z wpływami z akcji (verba legis: ? ... jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.?). Z kolei pojęcia ?dochód z akcji? albo ?z prawa do pobierania korzyści? lub ?z innych praw do udziału w zyskach? nie zostały zdefiniowane w Konwencji, zatem - zgodnie z art. 3 ust. 2 Konwencji - w celu ustalenia znaczenia tych pojęć dla ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce (art. 2 ust. 1 lit. a punkt 2 Konwencji), pojęciom tym należy nadawać znaczenie przypisane przez prawo polskie.

W konsekwencji, w ocenie Sądu zasadnie wskazuje Skarżący na art. 24 ust. 5 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym dochód odpowiadający wartości majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej jest dochodem z udziału w zyskach osób prawnych, a pojęcie to jest najbliższe znaczeniowo użytemu w Konwencji w art. 10 ust. 3 terminowi ?dochód z akcji? albo ?z innych praw do udziału w zyskach?. To ostatnie pojęcie, zdaniem Sądu z pewnością obejmuje dochód z udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, w tym z majątku otrzymanego w związku z likwidacją takich spółek. Skoro tak, to w ocenie Sądu, w rozumieniu Konwencji dochodem objętym omawianym przepisem jest dochód z akcji, z ich umorzenia albo z likwidacji spółki z o. o. mającej siedzibę w Luksemburgu.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, dochód taki, na mocy art. 10 ust. 1 i ust. 2 Konwencji, mógłby zostać opodatkowany i w Luksemburgu, i w Polsce. Konwencja w art. 24 ust. 1 lit. a przewiduje jednak w takiej sytuacji unikanie podwójnego opodatkowania, według zasad określonych w tym przepisie. Czołową taką zasadą w opinii Sądu (pomijając pewne dalsze kwestie o charakterze szczegółowym) jest zwolnienie takiego dochodu z opodatkowania w Polsce.

Sąd stwierdził, iż Skarżący ma rację twierdząc, że dochód z likwidacji spółki z siedzibą w Luksemburgu nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Pojęcie ?dywidenda? z Konwencji musi być rozumiane szeroko, jako dochód z udziału w zyskach osoby prawnej. Jest to więc, zdaniem Sądu dywidenda sensu largo, a nie tylko dywidenda w ścisłym rozumieniu Kodeksu spółek handlowych.

Sąd uważa, że skoro dochód taki jest objęty postanowieniami któregoś z artykułów Konwencji, tj. art. 10, to nie ma w sprawie zastosowania art. 22 ust. 1 tej Konwencji.


W ocenie Sądu, poza prawidłowym rozumieniem art. 10 ust. 3 Konwencji Skarżący ma także rację twierdząc, że zaskarżona interpretacja nie zawiera dość jednoznacznego stanowiska Ministra co do opodatkowania (braku opodatkowania) dochodu Skarżącego. Stanowisko to jest bowiem warunkowe, hipotetyczne, a to poprzez zastrzeżenie Organu, że dochód byłby zwolniony z opodatkowania, gdyby prawo Luksemburga zrównywało dochód z likwidacji spółki kapitałowej z wpływami z akcji. Otóż, zdaniem Sądu, jak wyżej wyjaśniono, już na gruncie literalnym art. 10 ust. 3 Konwencji nie ma podstaw dla poglądu, że dla zaistnienia dochodu z dywidendy wynikającej z likwidacji takiej spółki w Luksemburgu, prawo Luksemburga musi zrównywać taki dochód z likwidacji z wpływami z akcji. Abstrahując jednak od tego, zdaniem Sądu należy podzielić pogląd Skarżącego, że prezentując takie stanowisko organ podatkowy zobowiązany był wyjaśnić, czy w jego ocenie prawo Luksemburga rzeczywiście dokonuje takiego zrównania, czy nie, bo to właśnie było, według organu podatkowego, warunkiem wstępnym udzielenia odpowiedzi na pytanie zadane we wniosku.

Sąd zarzucił, iż nie wyjaśniając tej kwestii, którą organ podatkowy sam uznał za kluczową, organ istotnie naruszył art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej. Unikając odpowiedzi w tej kwestii organ podatkowy de facto pozostawił Skarżącego samego sobie, czym zakwestionował istotę instytucji interpretacji podatkowej. Sąd stwierdził, iż nie może przy tym przyjąć, że krajowe organy podatkowe nie mają obowiązku znajomości prawa obcego państwa - tu Luksemburga. Sąd podniósł, iż znajomość tego prawa w sytuacji, kiedy od jego treści zależy zastosowanie prawa krajowego, uznać należy za notorię urzędową. Ponadto Sąd wskazał, iż w razie wszczęcia postępowania w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego stosowny organ (naczelnik właściwego urzędu skarbowego, następnie dyrektor izby skarbowej) musiałby wykazać się znajomością tego prawa w tym konkretnym postępowaniu podatkowym.


Na zakończenie Sąd stwierdził, że w dalszym postępowaniu Minister Finansów uwzględni powyższy pogląd Sądu, co oznaczać będzie konieczność uznania stanowiska Skarżącego za w pełni prawidłowe.


Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 07.02.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1384/10 w dniu 14.04.2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.


W dniu 29.03.2013 r. do tut. organu wpłynął wyrok z dnia 27.02.2013 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt II FSK 1303/11 oddalający skargę kasacyjną.


W dniu 11.04.2013 r. wpłynął odpis prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 07.02.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1384/10 wraz ze zwrotem akt.


W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1384/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).


Stosownie do art. 4a ww. ustawy, powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.


W myśl art. 10 ust. 1 Konwencji z dnia 14 czerwca 1995 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1996 r. Nr 110, poz. 527), dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Luksemburgu osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce.


Art. 10 ust. 2 ww. Konwencji, daje prawo opodatkowania tak uzyskanego dochodu państwu źródła (Luksemburgowi), z zastrzeżeniem, że jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, podatek ten nie może przekroczyć:

  1. 5 procent kwoty dywidend brutto, jeżeli odbiorcą dywidend jest spółka (inna niż spółka osobowa), której udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy wynosi co najmniej 25 procent,
  2. 15 procent kwoty dywidend brutto we wszystkich pozostałych przypadkach.

Należy zauważyć, iż w art. 10 ust. 3 Konwencji znajduje się definicja ?dywidend?, zgodnie z którą użyte w powyższym artykule określenie ?dywidendy? oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa podatkowego Państwa, w którym spółka wydzielająca dywidendy ma siedzibę, zrównane są z wpływami z akcji.

Zatem, dochód z tytułu likwidacji spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu, o ile prawo luksemburskie zrównuje ww. dochód z wpływami z akcji, będzie podlegał dyspozycji art. 10 ww. Konwencji, a tym samym dochód ten może podlegać opodatkowaniu w Polsce i Luksemburgu. W tym przypadku, w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania, zastosowanie znajdzie art. 24 ust. 1 lit. a) Konwencji (metoda wyłączenia z progresją).

W przypadku, kiedy prawo luksemburskie nie zrównuje dochodów z tytułu likwidacji spółki z wpływami z akcji, dochody te nie podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 10 Konwencji, a tym samym należy dokonać dalszej, właściwej kwalifikacji dochodu na gruncie Konwencji.

Biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, przyjąć należy, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia art. 10 ust. 3 Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Z uwagi na to, że pojęcia ?dochód z akcji? albo ?prawa do pobierania korzyści? lub ?innych praw do udziału w zyskach? nie zostały zdefiniowane w Konwencji, zatem - zgodnie z art. 3 ust. 2 Konwencji - przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja - w celu ustalenia znaczenia tych pojęć dla ewentualnego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce (art. 2 ust. 1 lit. a) pkt 2 Konwencji), pojęciom tym należy nadawać znaczenie przypisane przez prawo polskie.

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód z tytułu likwidacji spółki kapitałowej stanowi dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, w związku z czym, mając na uwadze postanowienia art. 10 ust. 3 Konwencji, należy uznać, iż dochód z tytułu likwidacji spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu należy zrównać z wpływami z akcji, a w konsekwencji w oparciu o ust. 1 art. 10 Konwencji dochód osiągnięty przez Wnioskodawcę będzie mógł podlegać opodatkowaniu w Polsce i Luksemburgu. W celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania zastosowanie znajdzie art. 24 ust. 1 lit. a) Konwencji.

Zgodnie z treścią tego artykułu, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami konwencji może być opodatkowany w Luksemburgu, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień zawartych pod lit. b), taki dochód lub majątek od opodatkowania, z tym jednak, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód lub majątek zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był w taki właśnie sposób zwolniony od opodatkowania.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, iż dochód uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki kapitałowej z siedzibą w Luksemburgu będzie zwolniony w Polsce z opodatkowania z tym, że przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu należy zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był w taki właśnie sposób zwolniony.


Końcowo - odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, iż orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, iż w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami ? nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika