Czy opisana umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (...)

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. (dalej jako: ?Wnioskodawca?, ?Pożyczkobiorca?) jest spółką prawa szwajcarskiego z siedzibą w Szwajcarii, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie doradztwa związanego z rynkiem nieruchomości.

Wnioskodawca planuje zaciągnąć pożyczkę/pożyczki od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (dalej jako: ?Pożyczkodawca?), której jest udziałowcem.

Na dzień zawarcia umowy pożyczki Pożyczkodawca będzie dysponował rachunkiem bankowym prowadzonym przez bank z siedzibą w Szwajcarii. Pieniądze ulokowane na tym rachunku bankowym mają być przedmiotem pożyczki udzielanej Wnioskodawcy.

Umowa pożyczki będzie podpisana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w Szwajcarii. W chwili dokonania czynności cywilnoprawnej (tj. podpisania umowy) pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Szwajcarii na rachunku szwajcarskiego banku. Pieniądze zostaną przelane na rachunek bankowy Wnioskodawcy dopiero po zawarciu umowy pożyczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy opisana umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm., (dalej jako: ?ustawa o PCC?) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Czynności cywilnoprawne zawarte w zamkniętym katalogu w art. 1 ustawy o PCC podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (dalej jako: ?PCC?), o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o PCC, a mianowicie ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania tub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolite Polskiej.

Analizując powyższą regulację należy stwierdzić, że aby czynność cywilnoprawna (w przypadku Wnioskodawcy: umowa pożyczki) podlegała PCC, muszą zostać spełnione przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt 1 lub łącznie przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy PCC.

Zdaniem Wnioskodawcy udzielenie przedmiotowej pożyczki nie będzie podlegało podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie z art. 1 ust 4 pkt 1 i 2 ustawy o PCC. Nie zostaną bowiem spełnione przesłanki z art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o PCC, a mianowicie kolejno:

1. Przedmiotem umowy pożyczki będą środki pieniężne ulokowane w dniu dokonania czynności cywilnoprawnej - zawarcia umowy pożyczki - na rachunku bankowym Pożyczkodawcy w banku na terytorium Szwajcarii;
2. Nabywca - Pożyczkobiorca jest spółką z siedzibą w Szwajcarii;
3. Czynność cywilnoprawna - umowa pożyczki - zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Szwajcarii,

W tym miejscu należy nadmienić, że zarówno w świetle doktryny prawa cywilnego, jak i linii orzeczniczej sądów administracyjnych i organów podatkowych, pieniądze mają charakter rzeczy sui generis. W związku z tym umowa pożyczki podiega opodatkowaniu PCC, jeżeli jej przedmiotem są pieniądze znajdujące się na terytorium Polski. W przypadku pieniędzy znajdujących się na rachunku bankowym należy wziąć pod uwagę miejsce, w którym rachunek ten jest prowadzony, to jest siedzibę banku (oddziału). Nie ma bowiem żadnego powodu, aby w kontekście ustawy o PCC inaczej traktować środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym, niż pieniądze w postaci znaków pieniężnych. Powyższa ocena znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 13 grudnia 2013 r., sygn. akt II FSK 185/12.

Podsumowanie

Podsumowując, w przypadku pożyczki/pożyczek, jaką/jakie Spółka otrzyma od Pożyczkodawcy, nie zostaną spełnione przesłanki zarówno z art. 1 ust. 4 pkt 1 jak i pkt 2 ustawy o PCC. Jak wynika bowiem z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę:

1. środki pieniężne w momencie zawarcia umowy pożyczki/umów pożyczek będą się znajdowały poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej ? co eliminuje możliwość opodatkowania z tytułu zastosowania art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy PCC, oraz
2. nabywca środków pieniężnych, tj. Pożyczkobiorca, ma siedzibę poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna, tj. zawarcie umowy pożyczki, nastąpi poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, co w konsekwencji powoduje, że przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o PCC nie zostaną spełnione.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca stoi na stanowisku, że urnowa pożyczki, jaka zostanie zawarta (umowy pożyczek, jakie zostaną zawarte} przez polskiego Pożyczkodawcę ze szwajcarskim Pożyczkobiorcą, nie będzie podlegala/nie będą podlegały opodatkowaniu PCC w Polsce.

Stanowisko Spółki potwierdza jednolita linia interpretacyjna ukształtowana na przestrzeni lat w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 marca 2013 r. (sygn. IPPB2/436-631/12-2/LS);
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 marca 2012 r. (sygn. ITPB2/436-202a/11/MK);
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 czerwca 2011 r. (sygn.IPPB2/436-151/11-4/AF);
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 kwietnia 2011 r. (sygn. IPPB2/436-21/11-2/AF);
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 grudnia 2009 r.(sygn. IPPB2/436-357/09-4/MZ);
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 grudnia 2009 r.(sygn. IPPB2/436-358/09-4/AF).
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  

• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  
  

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zaciągnąć pożyczkę/pożyczki od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mającej siedzibę w Polsce (dalej jako: ?Pożyczkodawca?), której jest udziałowcem. Na dzień zawarcia umowy pożyczki Pożyczkodawca będzie dysponował rachunkiem bankowym prowadzonym przez bank z siedzibą w Szwajcarii. Pieniądze ulokowane na tym rachunku bankowym mają być przedmiotem pożyczki udzielanej Wnioskodawcy. Umowa pożyczki będzie podpisana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - w Szwajcarii. W chwili dokonania czynności cywilnoprawnej (tj. podpisania umowy) pożyczane pieniądze będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tj. w Szwajcarii na rachunku szwajcarskiego banku. Pieniądze zostaną przelane na rachunek bankowy Wnioskodawcy dopiero po zawarciu umowy pożyczki.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazał Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki zostanie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroku i interpretacji organów podatkowych należy podkreślić, iż jakkolwiek wyroki sądów i orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.