Czy w opisanym stanie faktycznym, zawarcie przez Wnioskodawcę umowy pożyczki podlega opodatkowaniu (...)

Czy w opisanym stanie faktycznym, zawarcie przez Wnioskodawcę umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.08.2010 r. (data wpływu 12.08.2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23.09.2010 r. (data nadania 23.09.2010 r., data wpływu 24.09.2010 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-281/10-2/AF z dnia 14.09.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 12.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: ?Wnioskodawca?) i M. z siedzibą w Nikozji, Cypr (dalej: ?Pożyczkodawca?) zawarły dnia 23 kwietnia 2010 r. umowę pożyczki pieniędzy (dalej: ?Umowa pożyczki?), zgodnie z którą Pożyczkodawca udzielił Wnioskodawcy pożyczki środków pieniężnych.

Pożyczkodawca nie jest wspólnikiem Wnioskodawcy, to znaczy M. z siedziba w Nikozji, Cypr nie posiada udziałów w E. Sp. z o.o. Zgodnie z umową pożyczki, została ona zawarta w Nikozji, Republika Cypryjska. W imieniu Wnioskodawcy umowę podpisał upoważniony przez zarząd pełnomocnik. Umowa pożyczki zawarta została zgodnie z prawem Republiki Cypryjskiej i podlega prawu Republiki Cypryjskiej.

W momencie zawarcia umowy pożyczki środki finansowe przeznaczone na wypłatę kwoty pożyczki znajdowały się poza terytorium Polski, tj. na Cyprze z tym, że Pożyczkodawca kilka dni po zawarciu umowy pożyczki przesłał środki finansowe na wypłatę kwoty pożyczki na konto bankowe znajdujące się w Polsce (konto M. w banku polskim).

Pismem z dnia 14.09.2010 r. Nr IPPB2/436-281/10-2/AF wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez dostarczenie dokumentu - oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem - (odpowiednio odpis z Krajowego Rejestru Sądowego), z którego wynika prawo Pana Dawida S. do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, tj. stosowne umocowanie, dla osoby która przedmiotowy wniosek podpisała.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym, zawarcie przez Wnioskodawcę umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, zawarta umowa pożyczki, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, ze względu na to, iż: została zawarta i podpisana na terytorium Republiki Cypryjskiej oraz środki finansowe będące przedmiotem umowy pożyczki znajdowały się w momencie zawarcia umowy pożyczki za granicą. Powyższe twierdzenie znajduje swoją podstawę prawną w treści art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Artykuł 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku.

Ponadto zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

  1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przedstawionym stanie faktycznym, rzeczy (pieniądze) będące przedmiotem umowy pożyczki, w momencie zawarcia umowy pożyczki, znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w sytuacji, gdy rzeczy będące przedmiotem czynności cywilnoprawnej znajdują się w momencie zawarcia umowy za granicą, aby dana umowa podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, muszą być spełnione łącznie oba warunki, tj.:

  1. nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
  2. czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przedstawionym stanie faktycznym, drugi z powyższych warunków nie jest spełniony, gdyż umowa pożyczki została zawarta i podpisana na Cyprze, a nie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Skoro zatem jeden z warunków wskazanych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie został spełniony, obowiązek podatkowy nie powstaje.

Z powyższego, Wnioskodawca wyprowadza wniosek, iż zgodnie z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż w dniu zawarcia umowy pożyczki pieniądze będące przedmiotem umowy, znajdowały się za granicą i umowa pożyczki została zawarta za granicą.

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy jest zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych, między innymi stanowisko takie zostało zaprezentowane w następujących postanowieniach:

  1. Postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego z dnia 23 lipca 2007 r., sygn. akt PD/436-3/BJ/07;
  2. Postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. akt 1473/WP/436/414/59/06/JK;
  3. Postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu z dnia 21 czerwca 2006 r., sygn. akt PM/436/2/60;
  4. Postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 23 sierpnia 2005 r., sygn. akt GM/436/11/05.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych postanowień w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, iż postanowienia te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika