Należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności (...)

Należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili ich zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca ? pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, jeżeli ww. umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.08.2011 r. (data wpływu 16.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek:

  • w przypadku, gdy umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne w chwili ich zawarcia będą znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Pożyczkobiorca) z siedzibą w Polsce jest podmiotem będącym generalnym realizatorem inwestycji budowlanych w sektorze nieruchomości mieszkaniowych. W celu sfinansowania realizowanych przez siebie umów wykonawczych Spółka zamierza zaciągnąć pożyczki, które będą udzielane przez podmioty krajowe lub zagraniczne. Pożyczkodawcami będą podmioty prowadzące działalność w zakresie finansowania i udzielania pożyczek (dalej: Pożyczkodawca).

Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Jeżeli chodzi o Pożyczkodawcę, w sytuacji, gdy będzie nim podmiot krajowy, będzie on również zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

Jeżeli z kolei, Pożyczkodawca będzie podmiotem zagranicznym (nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce), będzie on zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju członkowskim Unii Europejskiej.

Umowy pożyczek mogą zostać zawarte zarówno poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i na jej terytorium, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie podpisania umów pożyczek będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na jej terytorium.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczki udzielane Spółce przez Pożyczkodawcę, jako czynności zwolnione z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o podatku od towarów i usług, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b Ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: UPCC) nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi niniejszego stanu faktycznego. Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit. b UPCC uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: UPTU) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ww. ustawy).

W przypadku pożyczek udzielonych przez podmiot polski niewątpliwie miejscem świadczenia usług będzie Polska. Tak będzie także w przypadku pożyczek udzielonych przez podmiot zagraniczny. Zgodnie z art. 28b ust. 1 UPTU ?Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.? Natomiast art. 28a pkt 1 stanowi, iż: ?Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.?

W związku z powyższym w przypadku udzielania pożyczek przez Pożyczkodawcę Spółce z siedzibą w Polsce, będącej czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce i prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2, a więc mającej status podatnika podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług jest Polska.

Przedmiotowe usługi świadczone na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski. Do rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług tej transakcji obowiązana jest zatem Spółka, jako nabywca przedmiotowych usług. Jednocześnie w myśl art. 43 ust 1 pkt 38 zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Udzielenie pożyczki Spółce przez Pożyczkodawcę, który prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 UPTU i posiada w zakresie swojej działalności statutowej i faktycznie wykonywanej usługi udzielania pożyczek, stanowi więc świadczenie usługi, o której mowa w ww. przepisie, a zatem jest objęte zwolnieniem z opodatkowania VAT z art. 43 ust. 1 pkt 1 UPTU.

Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita (odnosząc się do analogicznej regulacji UPTU w brzmieniu obowiązującym do 2010 r.), a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:

  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2010 r. (sygn. IBPBII/1/436-114/10/ AŻ);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB2/436-106a/10/TJ);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-3/10-4/MZ);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2010 r. (sygn. ITPB2/436-2/10/TJ);
  • Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2010 r. (sygn. IPPB2/436-507/09-4/AF).

Podsumowanie

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy Pożyczkodawca świadczy na rzecz Spółki będącej podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce usługi polegające na udzielaniu pożyczek, które są przedmiotowo zwolnione z podatku od towarów i usług, zastosowanie znajdzie wyłączenie z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b UPCC, zgodnie z którym PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe w przypadku, gdy umowy pożyczek zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i środki pieniężne w chwili ich zawarcia będą znajdowały się również poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej natomiast w pozostałej części za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest zgodnie z wolą Wnioskodawcy, ocena stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.), umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

W myśl powyższego artykułu czynności cywilnoprawne w tym umowy pożyczki podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

  1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że pożyczki będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z siedzibą w Polsce jest podmiotem będącym generalnym realizatorem inwestycji budowlanych w sektorze nieruchomości mieszkaniowych. W celu sfinansowania realizowanych przez siebie umów wykonawczych Spółka zamierza zaciągnąć pożyczki, które będą udzielane przez podmioty krajowe lub zagraniczne. Pożyczkodawcami będą podmioty prowadzące działalność w zakresie finansowania i udzielania pożyczek. Pożyczkobiorca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce. Jeżeli chodzi o Pożyczkodawcę, w sytuacji, gdy będzie nim podmiot krajowy, będzie on również zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Jeżeli z kolei, Pożyczkodawca będzie podmiotem zagranicznym (nieposiadającym stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce), będzie on zarejestrowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju członkowskim Unii Europejskiej. Umowy pożyczek mogą zostać zawarte zarówno poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i na jej terytorium, a środki pieniężne stanowiące przedmiot tych umów w momencie podpisania umów pożyczek będą znajdowały się poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej lub na jej terytorium.

Zatem w sytuacji, gdy środki pieniężne w chwili zawarcia umów pożyczek będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i umowy pożyczek również zostaną zawarte poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, powyższe czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec tego bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie takich czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy.

Jeżeli natomiast zostaną spełnione przesłanki określone w art. 1 ust. 4 ustawy wówczas umowy pożyczek będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

  1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
  2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
    • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
    • (uchylone),
    • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.


Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Reasumując należy stwierdzić, iż umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeżeli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili ich zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz czynność zostanie dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W powyższej sytuacji nie będzie miało znaczenia, gdzie nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. W odniesieniu do powyższej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 2 pkt 4 powyższej ustawy, bowiem umowy pożyczek w ogóle nie będą objęte zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca ? pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast, jeżeli ww. umowy pożyczek będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, powyższe czynności zostaną wyłączone z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dodatkowo należy wyjaśnić, iż powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie miał zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której umowy pożyczki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy i będą objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano w części za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika