pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez udziałowca zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku (data wpływu 12.11.2008 r.) oraz piśmie z dnia 12.01.2009 r. (data wpływu 15.01.2009 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB2/436-421/08-2/MZ z dnia 07.01.2009 r. (data nadania 07.01.2009 r., data doręczenia 09.01.2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki udzielonej przez udziałowca - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki udzielonej przez udziałowca.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka R (dalej: R?), z siedzibą w Finlandii, jest jedynym udziałowcem i spółką matką firmy R. Polska Sp. z o.o. (dalej: Spółka). R nie posiada siedziby ani zarządu na terytorium Polski oraz nie podlega polskim przepisom prawa. R składa się z centrów biznesowych, a przedmiotem działalności jednego z centrum jest finansowanie grupy kapitałowej m. in. poprzez udzielanie pożyczek podmiotom z grupy. W 2008 r. R udzieliła Spółce pożyczek w kilku transzach o łącznej wartości ok. 107 mln zł. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pismem z dnia 07.01.2009 r. Nr IPPB2/436-421/08-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

• przesłanie aktualnego pełnomocnictwa lub innego dokumentu (KRS) poświadczonego za zgodność z oryginałem, z którego wynika prawo Prokurenta Pani H do występowania w imieniu Wnioskodawcy oraz do udzielania pełnomocnictwa Panu J.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie załączając oryginał aktualnego odpisu z Krajowego Rejestru Sądowego, z którego wynika Pani H do reprezentowania firmy R?.. Polska Sp. z o.o. jako prokurenta, w tym do udzielenia pełnomocnictwa Panu J?.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka jako pożyczkobiorca będzie zwolniona z podatku PCC zgodnie z art. 9 ust. 10 lit. a uPCC z tytułu pożyczek udzielonych przez R, nieposiadającą siedziby ani zarządu na terytorium Polski...

Zdaniem wnioskodawcy.

W ocenie Spółki, pożyczki udzielone przez R.., posiadającą siedzibę (zarząd) na terenie Finlandii i prowadzącą działalność w zakresie udzielania pożyczek nie rodzą obowiązku podatkowego na gruncie PCC po stronie pożyczkobiorcy.

Należy zaznaczyć, iż przepis art. 9 pkt 10 lit. a) uPCC ustanawia zwolnienie od podatku pożyczek udzielanych przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby ani zarządu, prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Przy czym obowiązek podatkowy w podatku PCC z tytułu umowy pożyczki ciąży na pożyczkobiorcy.

W ocenie podatnika, Spółka spełnia przesłanki wskazane w ww. przepisie, tj. pożyczkodawcą jest przedsiębiorca nieposiadający na terytorium Polski siedziby ani zarządu oraz prowadzący działalność w zakresie udzielania pożyczek ? poprzez biznesowe. Nie ulega zatem wątpliwości, iż Spółka jako pożyczkobiorca ma prawo skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 10 lit. a) uPCC. Należy ponadto zaznaczyć, iż przepisy nie wskazują żadnych dodatkowych warunków koniecznych do skorzystania z ww. zwolnienia.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że pożyczki udzielone na rzecz Spółki, będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie organów podatkowych, m. in. w postanowieniu Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dn. 05.03.2007 r., sygn. ZP/436-43/06 oraz postanowienie Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dn. 10.09.2007 r., sygn. 1435/DM/436/30/07/BP.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Na wstępie nadmienia się, iż w powyższej sprawie będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2008 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu podlegają także umowy spółki (akty założycielskie) oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2007r. pożyczka udzielona spółce przez wspólnika stanowi zmianę umowy spółki.

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2 przedmiotowej ustawy umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej znajduje się:

1. rzeczywisty ośrodek zarządzania albo
2. siedziba tej spółki ? jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium żadnego z państw członkowskich, a jeżeli ośrodek ten znajduje się na terytorium takiego państwa, gdy umowa spółki nie podlega podatkowi kapitałowemu w tym państwie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca mający siedzibę na terenie Polski zaciągnął pożyczkę od udziałowca. Oznacza to, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpiła zmiana umowy spółki polskiej.

Jak wskazano powyżej zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli w chwili dokonania czynności, w tym przypadku zawarcia umowy pożyczki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania Spółki ? pożyczkobiorcy albo siedziba spółki - pożyczkobiorcy w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 5 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku więc, gdy rzeczywisty ośrodek zarządzania pożyczkobiorcy i jego siedziba znajdują się w Polsce, pożyczka udzielona Zainteresowanemu przez jej udziałowca ? podmiot zagraniczny, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy umowie spółki (jej zmianie) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na spółce, albowiem podatnikiem tego podatku jest spółka.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5%, a podstawę opodatkowania będzie stanowić kwota udzielonej pożyczki.

Wnioskodawca w złożonym wniosku powołuje się na przepis art. 9 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który zawiera zwolnienia od podatku pożyczek udzielonych przez przedsiębiorców niemających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu prowadzących działalność w zakresie kredytowania oraz udzielania pożyczek. Jednakże w przypadku zmiany umowy spółki przepis ten nie znajduje zastosowania. Bowiem mamy do czynienia ze zmianą umowy spółki, do której mają zastosowanie przepisy art. 1 ust. 5 pkt 2 przytoczonej wyżej ustawy.

A zatem, w świetle obowiązującego stanu prawnego pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez udziałowca zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi zmianę umowy spółki i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.