umowy pożyczek sygn: IPPB2/436-459/09-4/MK1

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30.10.2009 r. (data wpływu 09.11.2009 r.) uzupełnione pismem z dnia 22.01.2010 r. (data nadania 25.01.2010 r., data wpływu 28.01.2010 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-459/ 09-2/MK1 z dnia 13.01.2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09.11.2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umów pożyczek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2009 Spółka udzieliła dwóch oprocentowanych pożyczek:

1. swojemu udziałowcowi - osobie fizycznej - 33,33% udziałów,
2. innej spółce z o.o. - udziałowcy spółki udzielającej pożyczki (osoby fizyczne) posiadają 100% udziałów w spółce otrzymującej pożyczkę.
   
   

Przedmiotem działalności spółki jest handel hurtowy materiałami budowlanymi, sporadycznie zajmuje się również udzielaniem pożyczek ? PKD 65.22.Z.

Spółka jest podatnikiem podatku VAT.

Miejscem zawarcia umów pożyczek i miejscem gdzie w chwili zawarcia umów znajdowały się środki pieniężne jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pismem z dnia 13 stycznia 2010 r. Nr IPPB2/436-459/09-2/MK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• sprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i określenie czy Wnioskodawca w stanie faktycznym opisanym we wniosku z dnia 30.10.2009 r. występuje jako Pożyczkodawca czy jako Pożyczkobiorca...

• Jeżeli Wnioskodawca występuje, jako Pożyczkobiorca to należy uzupełnić przedstawiony we wniosku stan faktyczny w zakresie określenia, czy pożyczki będą udzielane przez udziałowców.
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 22.01.2010 r. (data nadania 25.01.2010 r., data wpływu 28.01.2010 r.) wskazując, iż Wnioskodawca w stanie faktycznym opisanym we wniosku występuje jako Pożyczkodawca.

Pożyczkodawca udzielił w roku 2009 następujących pożyczek:

1. Osobie fizycznej będącej zarazem udziałowcem posiadającym 33,33% udziałów w spółce udzielającej pożyczki i będącej wnioskodawcą.
2. Osobie prawnej - Spółce z o.o. w której wspólnicy (osoby fizyczne) spółki udzielającej pożyczki i będącej wnioskodawcą posiadają 100% udziałów.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy udzielona pożyczka (odsetki) podlega ustawie o podatku VAT...
2. Czy udzielona pożyczka podlega ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane postanowienie bez rozpatrzenia Nr IPPP1/443-1122/09-4/MP z dnia 11 stycznia 2010 r.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy powyższa pożyczka jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. a (z tytułu dokonania czynności cywilnoprawnej jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług). Powyższa czynność podlega ustawie o podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 - jest zwolniona z tego podatku - usługi pośrednictwa finansowego wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy poz. 3.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera czynności cywilnoprawne, które nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, nie zaś te, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Ponieważ w ustawie brak jest definicji umowy pożyczki, w tym zakresie należy posiłkować się uregulowaniami zawartymi w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego pożyczkę określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy lub tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych sformułowano warunki, które muszą zostać spełnione, aby konkretna czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy podlegała temu podatkowi.

Przepis art. 1 ust. 4 ww. ustawy określa zakres terytorialny opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych: czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W przypadku, gdy nie są spełnione powyższe warunki czynność cywilnoprawna w ogóle nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż w chwili zawarcia umów pożyczek środki pieniężne znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a zatem umowy te podlegają podatkowi na podstawie art. 1 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Jeżeli zatem, tak jak w przedmiotowej sprawie, w chwili zawarcia umowy pożyczki jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy. Czynność ta podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie przewidziano również sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w jej zakresie przedmiotowym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umowy spółki i jej zmiany,
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony (lub strona) tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w ustawie określenie ?podatek od towarów i usług? oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje będą podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT. W zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane postanowienie bez rozpatrzenia Nr IPPP1/443-1122/09-4/MP z dnia 11 stycznia 2010 r.

Jeżeli wyjaśnienia Wnioskodawcy dotyczące podatku od towarów i usług przedstawione we wniosku są prawidłowe, pożyczka ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Końcowo należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Spółki, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast pożyczkobiorcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.