skoro umowa pożyczki pomiędzy Spółką a wspólnikiem została zawarta w dniu 27.02.2006 r., to w (...)

UZASADNIENIE

W dniu 17.12.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

C? Sp. z o. o. otrzymała pożyczkę od spółki ? udziałowca mającego siedzibę za granicą (Wielka Brytania). Umowa pożyczki została zawarta 27 lutego 2006 roku i tego też dnia uruchomiono linię pożyczkową dla spółki zależnej.

Zgodnie ze statutem pożyczkobiorcy, przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej jest zapewnienie finansowania innym podmiotom m. in. poprzez udzielanie pożyczek (pkt 4 (H) statutu spółki C plc ?Przedmiotem działalności spółki jest: (?): Udzielanie pożyczek spółkom, firmom lub osobom fizycznym).

Od stycznia 2007 roku, zgodnie z zapisem umownym ustalającym, iż odsetki będą naliczane ?na zasadzie rocznej?, C Poland Sp. z o.o., działając jako płatnik, pobierała zryczałtowany podatek dochodowy od osób prawnych w związku z wypłacanymi odsetkami wynikającymi z umowy pożyczki z dnia 27 lutego 2006 r. i wpłacała go na rachunek Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedmiotowa pożyczka podlegała zwolnieniu z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, wg stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2006 roku...

Zdaniem wnioskodawcy.

Do 31 grudnia 2006 roku obowiązywał w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przepis stanowiący, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych ?czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany zwolnionych z podatku od towarów i usług, których przedmiotem są nieruchomości lub ich części albo prawo użytkowania wieczystego?.

W stanie prawnym obowiązującym w 2006 r. niepodleganie pod opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku umowy spółki (w tym umów pożyczek od udziałowca) miało miejsce właśnie na podstawie przepisu zawartego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie natomiast ze wspólnotowymi regulacjami dotyczącymi podatku VAT (Dyrektywa 2006/112), a także art. 27 ust. 3 w zw. z art. 27 ust. 4 pkt 4 ustawy o VAT należy wskazać, iż miejscem świadczenia usługi pożyczki (zaliczanej do usług finansowych) jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania. Innymi słowy, umowa pożyczki w zakresie podatku VAT będzie zatem podlegała regulacjom polskim. Ponieważ umowa pożyczki w świetle prawa polskiego (które co do zasady powinno być zgodne ze wspólnotowymi regulacjami dotyczącymi podatku VAT (Dyrektywa 2006/112), będzie objęta zakresem stosowania zwolnienia w VAT (art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), to wówczas nie podlegała polskiemu PCC w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy nadmienić, iż stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, pomimo odmiennego uzasadnienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 399 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym na dzień zawarcia umowy pożyczki, tj. 27.02.2006 r. podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Elementami przedmiotowo istotnymi określonej w art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) umowy pożyczki są: obowiązek pożyczkodawcy przeniesienia na własność pożyczkobiorcy określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku oraz obowiązek pożyczkobiorcy zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W praktyce największe znaczenie, zarówno w obrocie gospodarczym jak i nieprofesjonalnym, mają pożyczki pieniężne. Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile chodzi o zaznaczenie samego obowiązku zwrotu ? który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 K. c. jest elementem przedmiotowo istotnym tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek.

Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Na podstawie art. 9 pkt 10 lit. h ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r. zwalnia się od podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczki udzielane przez wspólnika (akcjonariusza) spółce kapitałowej.

W świetle art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 222, poz. 1629), która weszła w życie z dniem 01.01.2007 r., do czynności cywilnoprawnych, o których mowa w ustawie wymienionej w art. 2, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w dniu 27.02.2006 r. otrzymała pożyczkę od udziałowca, mającego siedzibę za granicą.

Wnioskodawca w złożonym wniosku powołuje się na przepis art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przepis ten, jednak w przedstawionej we wniosku sytuacji nie miał zastosowania, gdyż pożyczka została udzielona przez udziałowca i w powyższej sprawie znalazł zastosowanie art. 9 pkt 10 lit. h ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując stwierdza się, iż skoro umowa pożyczki pomiędzy Spółką a wspólnikiem została zawarta w dniu 27.02.2006 r., to w powyższym przypadku czynność cywilnoprawna korzystała ze zwolnienia zawartego w art. 9 pkt 10 lit. h ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.