Przyjmując za Wnioskodawcą, iż depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 28.11.2011 r. (data wpływu 01.12.2011 r.) uzupełnionym pismem (data nadania 16.02.2012 r., data wpływu 20.02.2012 r.) na wezwanie z dnia 08.02.2012 r. Nr IPPB5/423-1153/11-2/RS, IPPB2/436-535/11-2/AF oraz Nr IPPB2/415-968/11-2/MG (data doręczenia 10.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.12.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka jest polskim rezydentem podatkowym dla celu podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: pdop). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych (m.in. bezprzewodowej telefonii stacjonarnej, dostępu do szerokopasmowego mobilnego Internetu czy też telefonii mobilnej). Możliwość prowadzenia działalności we wskazanym obszarze uzależniona jest od uzyskania prawa do wykorzystywania częstotliwości radiowej poprzez objęcie jej rezerwacją (na warunkach określonych w art. 114 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne, Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.; dalej: prawo telekomunikacyjne).

Zgodnie z decyzją Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej: UKE) z dnia XX 2009 r. (dalej: Decyzja), Spółka uzyskała rezerwację częstotliwości z zakresu X MHz, na obszarze całego kraju, przeznaczonych do świadczenia usług telekomunikacyjnych w sieciach szerokopasmowego dostępu bezprzewodowego w służbie ruchomej.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 pkt 9 prawa telekomunikacyjnego, w rezerwacji częstotliwości określa się m.in. zobowiązania podmiotu w ramach przetargu. Zgodnie z podjętymi w trakcie przetargu zobowiązaniami oraz zgodnie z treścią Decyzji, Spółka ma obowiązek zapewnienia nieodpłatnego powszechnego dostępu do sieci Internet z użyciem co najmniej 20% pojemności sieci działających z wykorzystaniem będących przedmiotem przetargu częstotliwości z zakresu X MHz. Przyjęcie tego zobowiązania wynikało z dokumentacji przetargowej udostępnionej uczestnikom przetargu, zgodnie z którą każdy uczestnik przetargu musi podjąć zobowiązanie odnośnie świadczenia nieodpłatnego dostępu do Internetu w ramach zakresu X MHz. Tym samym Prezes UKE orzekł w Decyzji o nałożeniu na Spółkę obowiązku świadczenia usług bezpłatnego dostępu do Internetu. 20% dotyczy także drugiej częstotliwości poniżej 1GHz.

W celu realizacji zobowiązania zapewnienia nieodpłatnego powszechnego dostępu do sieci Internet zgodnie z decyzją UKE, Spółka udostępnia karty SIM. Zgodnie z Regulaminem Bezpłatnego Dostępu do Internetu (dalej: Regulamin) przekazanie karty SIM na rzecz korzystającego następuje za wniesieniem depozytu. Zgodnie z Regulaminem, depozyt stanowi pobraną od korzystającego kwotę stanowiącą zabezpieczenie należności operatora (tj. Spółki) z tytułu udostępnienia karty SIM. Depozyt pełni w praktyce rolę ?kaucji na zabezpieczenie? w razie zniszczenia lub niezwrócenia w określonym terminie karty SIM. Jest on pobierany przy wydaniu karty SIM, a następnie zwracany w momencie zwrotu samej karty. Spółka jest właścicielem kart SIM także w czasie oddania ich do użytkowania korzystającym.

Depozyt pobrany od korzystającego będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, przede wszystkim do zakupu nowych kart SIM wydawanych w ramach realizacji zobowiązania nieodpłatnego dostępu do Internetu. Jednocześnie nie będą z tego tytułu wypłacane odsetki na rzecz korzystających.

Kwoty wpłacone tytułem depozytu podlegają zwrotowi niezwłocznie, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym korzystający zwróci Spółce kartę SIM. W przypadku zwrotu depozytu, zwrot nie obejmuje odsetek z tytułu przechowywania depozytu na rachunku bankowym oraz kosztów przelewu zwrotu poniesionych przez Spółkę. Wspomniane koszty przelewu będą potrącane przy dokonywaniu zwrotu kwoty depozytu osobie rezygnującej z usługi bezpłatnego dostępu do Internetu.

Klient traci prawo do zwrotu depozytu w przypadku utraty, uszkodzenia lub zniszczenia karty SIM, które nastąpiło z przyczyn leżących po jego stronie lub jeśli karta SIM nie zostanie zwrócona Spółce w terminie 30 dni od daty wygaśnięcia bezpłatnego dostępu do Internetu. Z kolei, w razie utraty, uszkodzenia lub zniszczenia karty SIM z przyczyn leżących po stronie Spółki klient ma prawo do nieodpłatnego otrzymania nowej karty SIM.

Spółka stosuje trzy sposoby dystrybucji kart SIM:

• bezpośredni odbiór w biurze obsługi klienta Spółki po uprzednim uiszczeniu depozytu na konto Spółki,
• bezpośredni odbiór u dystrybutora Spółki,
• poprzez wysłanie do korzystającego za pośrednictwem poczty po uprzednim uiszczeniu depozytu i opłaty za przesyłkę.
  
  

Pismem z dnia 08.02.2012 r. Nr IPPB5/423-1153/11-2/RS, IPPB2/436-535/11-2/AF oraz Nr IPPB2/415-968/11-2/MG wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku m.in. w zakresie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez jednoznaczne wskazanie czy depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu do Internetu stanowi depozyt nieprawidłowy.

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie, wskazując m.in., iż depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu do Internetu nie będzie stanowił depozytu nieprawidłowego w rozumieniu upcc oraz updop.

Zgodnie z art. 835 kodeksu cywilnego , przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie nie pogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie. W przypadku, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy) - zgodnie z art. 845 kc. W takiej sytuacji czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu. Poprzez umowę pożyczki, zgodnie z art. 720 § 1 kc, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W przedmiotowej sprawie Spółka nie będzie przyjmować środków pieniężnych na przechowanie w ramach umowy depozytu czy depozytu nieprawidłowego. Nie będzie również w ten sposób uzyskiwać pożyczek. W ocenie Spółki przyjmowany przez nią ?depozyt? będzie miał charakter kaucji zabezpieczającej. Kaucja ta będzie miała w swym charakterze zbliżona do zastawu. W przedmiotowej sprawie będzie to forma ustanowienia zastawu na wierzytelności kaucjodawcy o zwrot kaucji. Można również twierdzić, że kaucja jest specyficzną (pieniężną) odmianą przewłaszczenia na zabezpieczenie. Niezależnie od prawnej kwalifikacji kaucji, jej istota nie sprowadza się do przechowywania przez Spółkę rzeczy oznaczonych co tylko co do gatunku, powierzonych przez osoby fizyczne, ale stanowi zabezpieczenie potencjalnych roszczeń Spółki w stosunku do osoby korzystającej z bezpłatnego dostępu do Internetu. Powyższe potwierdza m.in. punkt 2.8. Regulaminu bezpłatnego dostępu do Internetu , zgodnie z którym depozyt to ?pobrana od Korzystającego kwota stanowiąca zabezpieczenie należności Operatora z tytułu udostępnienia Karty SIM?. Z kolei art. 8.3. Regulaminu wyjaśnia, kiedy kaucja (depozyt) zostaje zatrzymana przez Spółkę: ?8.3. Korzystający traci prawo do zwrotu Depozytu w przypadku: (8.3.1.) utraty, uszkodzenia lub zniszczenia Karty SIM, które nastąpiło z przyczyn leżących po stronie Korzystającego, lub (8.3.2) Karta SIM nie zostanie zwrócona Operatorowi w terminie 30 dni od Daty Wygaśnięcia Bezpłatnego Dostępu do Internetu?.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy depozyt pobierany przy przekazywaniu kart SIM umożliwiających zgodnie z Decyzją UKE dostęp do bezpłatnego Internetu stanowi przychód Spółki na postawie art. 12 ust. 1 pkt 1 lub art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o pdop), przy założeniu, że nastąpi zwrot depozytu przez Spółkę...
2. Czy w związku z wykorzystaniem przez Spółkę kwot wpłaconych depozytów w celu zakupu nowych kart SIM przeznaczonych dla realizacji bezpłatnego dostępu do Internetu powinna ona rozpoznać przychód podatkowy z tytułu nieodpłatnych świadczeń na postawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawa o pdop...
3. Czy wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie ww. kart SIM oraz inne koszty pośrednio związane z realizowaniem obowiązku zapewnienia bezpłatnego Internetu stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki art. 15 ust. 1 ustawy o pdop...
4. Czy realizacja zobowiązania wynikającego z Decyzji UKE polegającego na zapewnieniu bezpłatnego dostępu do Internetu stanowi dla Spółki czynność podlegającą podatkowi VAT na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 3) lub art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej ustawa VAT)...
5. Czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na nabycie towarów i usług wykorzystanych przy realizacji zobowiązania bezpłatnego dostępu do Internetu jako związanych z działalnością gospodarczą Spółki na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy VAT...
6. Czy depozyt pobrany od korzystającego z bezpłatnego dostępu do Internetu, i następnie niezwrócony ze względu na utratę prawa do jego zwrotu przez korzystającego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na gruncie art. 5 ust. 1 ustawy VAT...
7. Czy depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu do Internetu podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na gruncie art. 1 ust. 1 pkt j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z dnia 9 września 2000 r. (Dz. U. Nr 86, poz. 959 ze zm.; dalej ustawa o pcc)...
8. Czy Spółka będzie zobowiązana do dokumentowania za pomocą kasy rejestrującej wpłaconej przez korzystających kwoty z tytułu pokrycia kosztów wysyłki karty SIM, w sytuacji kiedy karta SIM jest przesyłana za pośrednictwem poczty w związku z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930, w związku z poz. 37 załącznika do tegoż Rozporządzenia...
9. Czy po stronie Spółki wystąpi obowiązek wystawienia PIT-8C na gruncie art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350; dalej ustawa o pdof), jeśli przekazanie kart SIM w ramach realizacji zobowiązania do zapewnienia bezpłatnego dostępu do Internetu ma związek z promocją i reklamą Spółki, a jednorazowa wartość świadczenia nie przekracza 200 zł...
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług wniosek zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, depozyt zatrzymany w celu zabezpieczenia ryzyka zniszczenia karty nie podlega opodatkowaniu PCC. W szczególności depozyt pobierany przez Spółkę nie stanowi depozytu nieprawidłowego.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy depozytu nieprawidłowego. Natomiast zgodnie z art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy przechowaniu.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taka samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Zdaniem Spółki, depozyt pobierany w celu zabezpieczenia ryzyka zniszczenia karty nie stanowi depozytu nieprawidłowego. Sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy stosunku depozytu nieprawidłowego. Podobieństwo, jakie występuje miedzy przedmiotową sytuacją poboru i przechowywania depozytu przewidzianego w Regulaminie i przechowywaniu środków pieniężnych w ramach depozytu prawidłowego należy ocenić jako zbieżność czynności faktycznych dwóch odmiennych konstrukcji prawnych. Celem Spółki nie jest bowiem przechowywanie środków pieniężnych Korzystających (co zakładałby depozyt nieprawidłowy) ? pobranie depozytu i jego przechowywanie ma na celu zabezpieczenie interesów Spółki na wypadek zniszczenia lub utraty karty.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że skoro depozyt jest pobierany i przechowywany celem zabezpieczenia interesów Spółki, nie stanowi ona depozytu nieprawidłowego, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu pcc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny ? w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienia hipoteki,
9. ustanowienia odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki.
    
    

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają także - na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy - zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4. W zakresie przedmiotowym ustawy zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 3 mieszczą się także orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Zgodnie z art. 845 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych (m.in. bezprzewodowej telefonii stacjonarnej, dostępu do szerokopasmowego mobilnego Internetu czy też telefonii mobilnej). Możliwość prowadzenia działalności we wskazanym obszarze uzależniona jest od uzyskania prawa do wykorzystywania częstotliwości radiowej poprzez objęcie jej rezerwacją (na warunkach określonych w art. 114 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne, Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.; dalej: prawo telekomunikacyjne). W celu realizacji zobowiązania zapewnienia nieodpłatnego powszechnego dostępu do sieci Internet zgodnie z decyzją UKE, Spółka udostępnia karty SIM. Zgodnie z Regulaminem Bezpłatnego Dostępu do Internetu (dalej: Regulamin) przekazanie karty SIM na rzecz korzystającego następuje za wniesieniem depozytu. Zgodnie z Regulaminem, depozyt stanowi pobraną od korzystającego kwotę stanowiącą zabezpieczenie należności operatora (tj. Spółki) z tytułu udostępnienia karty SIM. Depozyt pełni w praktyce rolę ?kaucji na zabezpieczenie? w razie zniszczenia lub niezwrócenia w określonym terminie karty SIM. Jest on pobierany przy wydaniu karty SIM, a następnie zwracany w momencie zwrotu samej karty. Spółka jest właścicielem kart SIM także w czasie oddania ich do użytkowania korzystającym. Depozyt pobrany od korzystającego będzie wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej, przede wszystkim do zakupu nowych kart SIM wydawanych w ramach realizacji zobowiązania nieodpłatnego dostępu do Internetu. Jednocześnie nie będą z tego tytułu wypłacane odsetki na rzecz korzystających. Kwoty wpłacone tytułem depozytu podlegają zwrotowi niezwłocznie, ale nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym korzystający zwróci Spółce kartę SIM. W przypadku zwrotu depozytu, zwrot nie obejmuje odsetek z tytułu przechowywania depozytu na rachunku bankowym oraz kosztów przelewu zwrotu poniesionych przez Spółkę. Wspomniane koszty przelewu będą potrącana przy dokonywaniu zwrotu kwoty depozytu osobie rezygnujące z usługi bezpłatnego dostępu do Internetu. Klient traci prawo do zwrotu depozytu w przypadku utraty, uszkodzenia lub zniszczenia karty SIM, które nastąpiło z przyczyn leżących po jego stronie lub jeśli karta SIM nie zostanie zwrócona Spółce w terminie 30 dni od daty wygaśnięcia bezpłatnego dostępu do Internetu. Z kolei, w razie utraty, uszkodzenia lub zniszczenia karty SIM z przyczyn leżących po stronie Spółki klient ma prawo do nieodpłatnego otrzymania nowej karty SIM. Wnioskodawca wskazał, iż depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu do Internetu nie będzie stanowił depozytu nieprawidłowego. Depozyt pełni w praktyce rolę ?kaucji na zabezpieczenie?.

Należy wskazać, iż przepisy podatkowe nie definiują pojęcia kaucji. Słownik języka polskiego W. Doroszewskiego definiuje kaucję jako sumę pieniężną złożoną jako rękojmię dotrzymania umowy i stanowiącą odszkodowanie w razie niedotrzymania umowy; zastaw, zabezpieczenie, gwarancja. Istotą kaucji jest co do zasady jej zwrotny charakter. W przypadku braku zastrzeżeń co do wykonania umowy, albo w ogóle w razie jej wykonania, kaucja podlega zwrotowi na rzecz tego podmiotu, który kaucji udzielił.

A zatem przyjmując za Wnioskodawcą, iż depozyt pobierany od osób korzystających z bezpłatnego dostępu do Internetu nie będzie stanowił depozytu nieprawidłowego, będzie miał charakter kaucji zabezpieczającej, powyższa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jako czynność niewymieniona w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Należy nadmienić, iż jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Dla oceny rzeczywistego charakteru umowy, istotnego znaczenia nabiera ustalenie jej treści, zwłaszcza w części odnoszącej się do obowiązków i uprawnień Wnioskodawcy. Ocena taka jednakże wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, które nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie o udzielenie interpretacji ma bowiem na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W postępowaniu tym organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego. Organ podatkowy wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym w oparciu o konkretną dokumentację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.