należy stwierdzić, iż na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny do majątku wspólnego małżonków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 4 maja 2009 r. mąż Wnioskodawczyni otrzymał od swoich rodziców darowiznę w kwocie 265.335 zł 97 gr., w formie rozliczenia wierzytelności przysługującej darczyńcom od dewelopera z tytułu rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży, na poczet części zobowiązania z tytułu zakupu nieruchomości w postaci lokalu użytkowego u tego samego dewelopera. Umowa darowizny zawarta była na piśmie bez zachowania formy aktu notarialnego.

W dniu 11.01.2011 r. na mocy aktu notarialnego Wnioskodawczyni z mężem nabyła ww. lokal za cenę 548.279 zł 48 gr. na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej. Nieruchomość została nabyta w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej miasta.

Pismem z dnia 05.05.2011 r. Nr IPPB2/436-67/11-2/AF wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez wskazanie, czy w umowie darowizny, na podstawie której mąż Pani otrzymał środki pieniężne od swoich rodziców jest zapis darczyńców, że darowizna wchodzi do majątku wspólnego małżonków. Jeżeli tak, to czy złożyła Pani oświadczenie o przyjęciu na jej rzecz zapisu.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 17.05.2011 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie na wniosku ORD-IN z dnia 19.05.2011 r. (data nadania 23.05.2011 r., data wpływu 25.05.2011 r.) informując, że w umowie darowizny na rzecz męża od jego rodziców, w postaci rozliczenia przysługującej im wierzytelności, był zapis, że darowizna ta wchodzi do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża. Wnioskodawczyni wskazała także, iż nie składała oświadczenia o przyjęciu na jej rzecz zapisu. Umowa podpisana była przez darczyńców i obdarowanego, męża Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn od połowy darowizny otrzymanej przez męża Wnioskodawczyni i przeznaczonej na nabycie lokalu do wspólnego majątku...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Według opinii Wnioskodawczyni opisana darowizna jest w rzeczywistości darowizną na rzecz obojga małżonków, gdyż została wykorzystana przez oboje małżonków na zakup wspólnego lokalu w związku z tym połowa darowizny, czyli część męża korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, przy założeniu spełnienia warunków zawartych w tym przepisie a połowa darowizny, czyli Wnioskodawczyni opodatkowana jest wg zasad określonych w artykułach 9, 14 oraz 15 ww. ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 4 maja 2009 r. mąż Wnioskodawczyni otrzymał od swoich rodziców darowiznę w kwocie 265.335 zł 97 gr., w formie rozliczenia wierzytelności przysługującej darczyńcom od dewelopera z tytułu rozwiązania przedwstępnej umowy sprzedaży, na poczet części zobowiązania z tytułu zakupu nieruchomości w postaci lokalu użytkowego u tego samego dewelopera. Umowa darowizny zawarta była na piśmie bez zachowania formy aktu notarialnego. W dniu 11.01.2011 r. na mocy aktu notarialnego Wnioskodawczyni z mężem nabyła ww. lokal za cenę 548.279 zł 48 gr. na zasadzie małżeńskiej wspólności majątkowej. Nieruchomość została nabyta w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej miasta. W umowie darowizny na rzecz męża od jego rodziców, w postaci rozliczenia przysługującej im wierzytelności, był zapis, że darowizna ta wchodzi do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej męża. Wnioskodawczyni wskazała także, iż nie składała oświadczenia o przyjęciu na jej rzecz zapisu. Umowa podpisana była przez darczyńców i obdarowanego, męża Wnioskodawczyni.

Na podstawie art. 33 pkt 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 roku Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.) do majątku osobistego każdego z małżonków należą: przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast z treści art. 890 § 1 wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, przy czym umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Z kolei w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.
   
   

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Z powyższego wynika więc, że w sytuacji, gdyby Wnioskodawczyni, jako żona obdarowanego złożyła oświadczenie o przyjęciu dokonanego na jej rzecz zapisu przez darczyńców, czyli rodziców męża, że darowizna wchodzi do majątku wspólnego małżonków, wówczas miałaby miejsce darowizna dokonana na rzecz Wnioskodawczyni.

Reasumując, należy stwierdzić, iż na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, bowiem w przedstawionym stanie faktycznym obdarowanym jest wyłącznie mąż Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.