Prawidłowość stanowiska potwierdzono w trybie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, że podjęcie (...)

Prawidłowość stanowiska potwierdzono w trybie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, że podjęcie przez wspólników spółki komandytowej uchwały o pozostawieniu części wypracowanych zysków i przeznaczenie ich na kapitał zapasowy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2014 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podjęcia przez wspólników spółki komandytowej uchwały o pozostawieniu części wypracowanych zysków i przeznaczenia ich na kapitał zapasowy - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 4 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podjęcia przez wspólników spółki komandytowej uchwały o pozostawieniu części wypracowanych zysków i przeznaczenia ich na kapitał zapasowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka komandytowa (dalej: Spółka) w latach 2011, 2012, 2013 wypracowała zysk. Wspólnicy zgodnie z podjętymi przez siebie uchwałami podczas zatwierdzania sprawozdań finansowych postanowili pozostawić część wypracowanego zysku w spółce, zasilając jej kapitał zapasowy. Zgromadzony kapitał zapasowy w przyszłości może być przeznaczony na:

  • pokrycie ewentualnych strat, lub
  • wypłatę wspólnikom, lub
  • podwyższenie kapitału podstawowego tj. na podniesienie wkładów wspólników Spółki (sumy komandytowej).

Podjęcie uchwały o przeznaczeniu części zysku na kapitał zapasowy nie powodowało zmiany umowy spółki, ponieważ nie dochodziło do zmiany wartości wniesionych wkładów przez wspólników w tym również sumy komandytowej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy podjęcie przez wspólników spółki komandytowej uchwały o pozostawieniu części wypracowanych zysków i przeznaczenie ich na kapitał zapasowy powinno być traktowane jako zmiana umowy spółki, a tym samym opodatkowane 0,5% podatkiem od czynności cywilnoprawnych?


Zdaniem Wnioskodawcy, podwyższenie, z części zysku, kapitału zapasowego w spółce na mocy podjętej przez wspólników uchwały nie powiększa wartości wkładów wspólników (sumy komandytowej wpisanej do KRS), a zatem nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k i pkt 2 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 101) podatkowi temu podlegają umowy spółki i jej zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3-4.

Przy czym w przypadku umowy spółki osobowej (art. 1 ust. 3 pkt 1) za jej zmianę uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki osobowej albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Wg powyższego, podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w art. 1 ust. 1 ustawy o pcc. Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. b ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi przy wniesieniu lub podwyższeniu wkładów do spółki osobowej albo podwyższeniu kapitału zakładowego ? wartość wkładów powiększających majątek spółki osobowej albo wartość, o którą podwyższono kapitał zakładowy. Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. Ustawy stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5%.

Analizując podstawy prawne opisanej we wniosku czynności należy odwołać się do przepisów ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych. W myśl art. 8 § 1 Kodeksu spółka osobowa w tym komandytowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania i być pozwana. Z przepisu tego wynika, że w obrocie gospodarczym wobec osób trzecich, podmiotem działającym jest sama spółka a nie jej wspólnicy. Spółka komandytowa nie jest osobą prawną. Jednak na mocy art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, w związku z przytoczonym art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych posiada zdolność sądową i zdolność do czynności prawnych ? realizowanych przez wspólników pod firmą spółki. Możliwość nabywania i zaciągania zobowiązań oznacza dopuszczenie spółki komandytowej do udziału w obrocie prawnym i gospodarczym. Ponadto spółkę osobową, w tym spółkę komandytową, cechuje wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe. Oznacza to, że stanowi ona odrębną od wspólników struktury pod względem organizacyjnym i majątkowym, podobnie jak osoby prawne.

Zgodnie z art. 51 w zw. z art. 103 Kodeksu spółek handlowych każdy z komplementariuszy spółki komandytowej ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić komplementariusza do udziału w stratach. Z kolei na podstawie art. 125 § 1 Kodeksu komandytariusz uczestniczy w zysku spółki proporcjonalnie do jego wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki, chyba, że umowa spółki stanowi. Zysk przypadający komandytariuszowi za dany rok obrotowy jest przeznaczony w pierwszej kolejności na uzupełnienie jego wkładu rzeczywiście wniesionego do wartości umówionego wkładu (§ 2). W razie wątpliwości komandytariusz uczestniczy w stracie jedynie do wartości umówionego wkładu (§ 3).

Z powyższego wynika więc, ze dopóki wspólnik spółki komandytowej nie zgłosi żądania podziału i wypłaty zysku zysk ten pozostaje w dyspozycji spółki a nie wspólnika, w szczególności w przypadku, o którym mowa w art. 125 § 2 Kodeksu, tym samym nie można mówić, że spółka korzystając z zysku otrzymuje od wspólnika wkłady zwiększające majątek spółki lub nieodpłatne świadczenie.

Niepodzielony zysk nie jest również pożyczką udzieloną spółce przez wspólnika ani też dopłatą.


Reasumując, podwyższenie w latach 2011-2013 kapitału zapasowego Spółki z części wypracowanego zysku, nie rodzi obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przez co nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika