Opodatkowanie umowy pożyczki. sygn: IPPB2/436-87/11-4/MZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09.03.2011 r. (data wpływu 10.03.2011 r.) uzupełnionym pismem na wezwanie z dnia 09.05.2011 r. Nr IPPP3/443-388/11-2/KT i Nr IPPB2/436-87/11-2/MZ (data nadania 09.05.2011 r., data doręczenia 12.05.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.03.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub pożyczkobiorca) z siedzibą w Polsce jest spółką działającą w sektorze informatycznym. Spółka finansuje swoją działalność miedzy innymi ze środków uzyskanych z pożyczki odnawialnej od I. (dalej: Pożyczkodawca) z siedzibą na Bermudach.

Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca nie jest bankiem. Niemniej jednak faktycznie prowadzona przez niego działalność obejmuje m.in. udzielenie pożyczek w tym do spółek z grupy M. Udzielanie pożyczek stanowi stały element działalności gospodarczej prowadzonej przez Pożyczkodawcę. Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Z kolei Pożyczkodawca nie jest zarejestrowany w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług. Umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w USA).

Pismem z dnia 09.05.2011 r. Nr IPPP3/443-388/11-2/KT i Nr IPPB2/436-87/11-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. sformułowanie pytania w zakresie podatku od towarów i usług.Z treści złożonego wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wynika, że Wnioskodawca oczekuje interpretacji przepisów:
   • ustawy o podatku od towarów i usług,
   • ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
   Jednakże Wnioskodawca sformułował pytanie jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, natomiast nie przedstawiono we wniosku pytania z zakresu podatku od towarów i usług.Jeżeli zatem przedmiotem interpretacji maja być przepisy prawa dotyczące dwóch wskazanych powyżej podatków, Wnioskodawca powinien sformułować pytania odnośnie każdego z nich, adekwatnie do przedstawionego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska Wnioskodawcy.
2. wniesienie dodatkowej opłaty w wysokości 40 zł oraz przesłanie kopii dowodu wpłaty lub wskazanie, którego ze stanów faktycznych dotyczy uiszczona kwota.
3. uzupełnienie przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych poprzez wskazanie:
   • daty zawarcia umowy pożyczki,
   • gdzie znajdowały się pieniądze w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej.
   
   
   

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Umowa pożyczki została zawarta w dniu 13.09.2010 r.
• W chwili dokonania czynności cywilnoprawnej (zawarcia umowy pożyczki) środki pieniężne znajdowały się na zagranicznym koncie bankowym pożyczkodawcy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uznanie rachunku pożyczkobiorcy nastąpiło w dniu 16.09.2010 r.
• Ponadto Wnioskodawca sprecyzował pytanie w zakresie podatku od towarów i usług oraz dokonał dodatkowej opłaty w kwocie 40 zł.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Spółka prosi o potwierdzenie, że czynność udzielenia jej przez Pożyczkodawcę pożyczki w chwili jej dokonania korzystała ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 Ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Spółka prosi o potwierdzenie, że pożyczka udzielona Spółce przez Pożyczkodawcę nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: ustawa o PCC) co do zasady nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Przepis ten stanowi odzwierciedlenie przyjętej w polskim prawie podatkowym zasady, że dana czynność może podlegać albo opodatkowaniu VAT, albo PCC.

Omawiany przepis ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W konsekwencji powyższej regulacji brak opodatkowania PCC czynności wymienionych w art. 2 pkt 4 lit.

b UPCC uzależniony jest od ich podatkowego traktowania dla celów podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT).

Linia interpretacyjna organów podatkowych jest w tej kwestii jednolita, a słuszność zajętego przez Spółkę stanowiska potwierdzają m.in. następujące interpretacje prawa podatkowego:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 sierpnia 2010 r. (sygn. IBPBII/I/5436-114/10/AŻ);
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 9 sierpnia 2010 r. (sygn. ITPB2/436-106a/10/TJ);
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r. (sygn. IPPB2/436-3/10-4/MZ);
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 marca 2010 r. (sygn. ITPB2/436-2/10/TJ);
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 lutego 2010 r. (sygn. IPPB2/436-507/09-4/AF).
  
  

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że w sytuacji gdy Pożyczkodawca świadczy na rzecz Spółki będącej podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce usługi polegające na udzieleniu pożyczek, które są przedmiotowo zwolnione z podatku od towarów i usług, zastosowanie znajdzie wyłączenie z PCC na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o PCC, zgodnie z którym PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z podatku od towarów i usług. Stąd wniosek, że pożyczka udzielona Spółce przez I. nie podlega opodatkowaniu PCC.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki. W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki będzie podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i uzupełnienia wynika, iż M. sp. z o.o. (dalej: Spółka lub pożyczkobiorca) z siedzibą w Polsce jest spółką działającą w sektorze informatycznym. Spółka finansuje swoją działalność miedzy innymi ze środków uzyskanych z pożyczki odnawialnej od I. (dalej: Pożyczkodawca) z siedzibą na Bermudach. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Pożyczkobiorcy. Umowa pożyczki została zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (w USA). Wnioskodawca wskazał, iż umowa pożyczki została zawarta w dniu 13.09.2010 r. W chwili dokonania czynności cywilnoprawnej (zawarcia umowy pożyczki) środki pieniężne znajdowały się na zagranicznym koncie bankowym pożyczkodawcy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uznanie rachunku pożyczkobiorcy nastąpiło w dniu 16.09.2010 r.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż umowa pożyczki która zostanie Spółce udzielona przez Pożyczkodawcę (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, ponieważ jak wskazuje Wnioskodawca środki pieniężne w chwili jej zawarcia będą znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz umowa pożyczki będzie zawarta poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym, bezprzedmiotowe jest rozpatrywanie powyższej czynności pod kątem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, bowiem wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem umowy pożyczek nie będą podlegały opodatkowaniu powyższym podatkiem zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.