Zbywając lokal mieszkalny nabyty w drodze darowizny nie płaci Pani podatku od darowizny, gdyż zachowana (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16.10.2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wspólnie z mężem kupiła w 2001 roku mieszkanie. W 2002 roku mąż podarował połowę mieszkania na rzecz wnioskodawczyni i od tego czasu w nim zamieszkiwała. W maju 2003 roku w tym mieszkaniu się zameldowała.

Pismami z dnia 14.11.2007 r. Nr IP-PB2-436-95/07-2/AA oraz z dnia z dnia 26.11.2007 r. Nr IPPB2/436-95/07-5/AA wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Pismem z dnia 22.11.2007 r. oraz z dnia 06.12.2007 r. uzupełniono wniosek poprzez sprecyzowanie, iż sprawa dotyczy lokalu, położonego w Warszawie przy ulicy P. Powyższy lokal został sprzedany 15.11.2007 r. Uzyskana kwota nie będzie przeznaczona na zakup nowego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy i jaki podatek od darowizny należy zapłacić od sprzedaży w 2007 roku lokalu mieszkalnego....

Zdaniem wnioskodawcy:

W związku z faktem, iż od nabycia mieszkania w drodze darowizny minęło pięć lat, nie należy płacić podatku od darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W opisanym stanie faktycznym mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 1997 r. Nr 16, poz. 89 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy darowizny.

W myśl art. 1 ust. 1 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ?podatkiem?, podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się w kraju lub praw majątkowych wykonywanych w kraju, w drodze spadku lub darowizny, przez osoby fizyczne.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej - nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nie przekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Stosownie do art. 16 ust. 2 powołanej ustawy ulga, o której mowa wyżej, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu w Polsce;



2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, bądź będąc nimi przeniosą własność budynku budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;



3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;



4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;



5. będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:

1. od dnia złożenia zeznania podatkowego ? jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,



2. od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, jednym z warunków skorzystania z ulgi mieszkaniowej jest wymóg związany z faktycznym zamieszkiwaniem (a nie zameldowaniem) w nabytym lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 5 lat od dnia określonego warunkiem cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Termin 5-letni jest zatem uzależniony od daty złożenia zeznania. Jednakże, w przypadku umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego, obliczenia należnego podatku dokonuje notariusz. Terminy określone w tym przepisie art. 16 ust. 2 pkt pkt 3 i 5 ustawy o podatku od spadku i darowizn należy liczyć od dnia sporządzenia aktu notarialnego. Złożenie bowiem przez obdarowanego oświadczenia do aktu notarialnego jest równoznaczne ze złożeniem zeznania podatkowego, skoro przepisy nie zawierają wymogu składania zeznania podatkowego w tych sytuacjach.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawczyni ww. lokalu mieszkalnym zamieszkiwała od 2002 roku i 5-letni termin został zachowany.

Analizując pojęcie ?miejsce zamieszkania? należy podkreślić, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia miejsca zamieszkania. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejsce, w którym ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, t. j. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, t. j. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.

Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia w drodze umowy darowizny i został objęty ulgą mieszkaniową w momencie zawierania umowy darowizny. Należy przy tym zauważyć, iż unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie nakładają obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego w drodze darowizny lokalu.

Reasumując należy stwierdzić, iż zbywając lokal mieszkalny nabyty w drodze darowizny nie płaci Pani podatku od darowizny, gdyż zachowana została ulga mieszkaniowa przewidziana w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, t. j. dopełniła Pani wyżej wymienionego wymogu zamieszkiwania w ustawowym terminie.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Panią do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, 09-402 Płock, ul. 1 Maja 10.